سلام نو – سرویس بین‌الملل: رهبران جهان بار دیگر در اجلاس کاپ ۲۶ کنار هم جمع شدند تا گامی در جهت مبارزه با تغییرات اقلیمی و حفظ محیط زیست بردارند و پیمانی تازه نیز بستند، اما این قول ک قرارها تا چه اندازه شدنی و واقعی است؟
بیش از صد کشور جهان موافقت کرده‌اند روز سه‌شنبه رسما تعهد بدهند که تا سال ۲۰۳۰ به روند جنگل زدایی در جهان پایان دهند. برزیل که میزبان جنگل‌های آمازون و بزرگ‌ترین نابود کننده آن است نیز یکی از امضا کنندگان این پیمان است. کشورهای امضا کننده پیمان، متعهد به حفظ جنگل‌های خود و مبارزه جدی‌تر با حریق می‌شوند. از طرف دیگر بیش از ۳۰ ابر شرکت جهان تعهد می‌کنند که سرمایه‌گذاری را در فعالیت‌های مربوط به جنگل‌زدایی متوقف کنند.
نخست وزیر انگلیس که میزبان این اجلاس است، این رخداد را اتفاقی مهم برای حفظ و احیاء جنگل‌های کره زمین می‌داند، پیمانی که ۱۹ میلیارد دلار بودجه نیز خواهد داشت.
اما دانشمندان و کارشناسان منابع جنگلی با دیده تردید به این پیمان می‌نگرند. آن‌ها به پیمان مشابه سال ۲۰۱۴ میلادی اشاره کرده و می‌گویند که در پیمان جدید نیز به مسئله تولید گوشت سرسام آور و تبدیل شدن جنگل‌ها به چراگاه دام‌ها اشاره‌ای نشده است. با این همه کارشناسان هشدار داده‌اند که این اجلاس آخرین فرصت نجات زمین و مبارزه موثر با تغییرات اقلیمی است.
بر اساس گزارش‌های توافق اقلیمی پاریس افزایش دمای کره زمین بر اثر فعالیت‌های بشر تا سال ۲۰۵۰ باید زیر ۱.۵ درجه بماند، وگرنه مناطق گسترده‌ای از زمین غیرقابل سکونت می‌شود. به همین جهت اهمیت اجلاس‌هایی مثل کاپ ۲۶ هر بار بیش از پیش می‌شود.
حالا سوال این جا است که با چنین پیمانی آیا نابودی جنگل‌ها متوقف شده و مبارزه با تغییرات اقلیمی شدت می‌گیرد؟ پاسخ تقریبا روشن است: خیر!
هر چند چین، آمریکا، روسیه، هند و اتحادیه اروپا بیشترین حجم گازهای گلخانه‌ای دنیا را تولید می‌کنند، ولی واقعیت این است که برای توقف گرمایش زمین نیاز به عظمی فراملی و کاملا جهانی است عظمی که از شرق دور تا آفریقا و تمام قدرت‌ها را در بر بگیرد و تنها محدود به اروپا، آمریکا و چند کشور آسیایی نشود و تنها کشورهای ضعیف ملزم به رعایت آن نگردند.
مسئله این است که با وجود تمام تعهدات و شعارهای تولید کنندگان بزرگ گازهای گلخانه‌ای بعید است که آن‌ها به سادگی تن به اقدامات محیط زیستی بدهد. چین که در اوج رقابت اقتصادی با آمریکا است حاضر می‌شود به خاطر محیط زیست از آمریکا عقب بیفتند؟ اروپا چطور؟ روسیه حاضر است از کورس رقابت عقب بماند؟ هند که تازه در حال ظهور و بروز اقتصادی در جهان است از تولید گاز گلخانه‌ای دست می‌کشد؟
ماه گذشته،شی جین پینگ، رئیس جمهوری چین اعلام کرد که تامین مالی پروژه‌های جدید زغال سنگ در خارج از کشور را متوقف می‌کند، اما از آن طرف به معادن زغال سنگ دستور داده شده است که تولید خود را برای پاسخگویی به تقاضای فزاینده انرژی افزایش دهند. در این شرایط وعده چین برای کاهش استفاده از زغال سنگ قابل قبول است؟
واقعیت این است که با وجود گسترش انرژی‌ها تجدید پذیر این انرژی‌ها هنوز نتوانستند به پایداری نفت، زغال سنگ و گاز برسند و جای آن‌ها را در چرخه انرژی پرکنند. در نتیجه قدرت‌های جهانی میل چندانی به استفاده از این انرژی‌ها در صنایع خود ندارند.
واقعیت این است که تا وقتی که نفت و گاز پیش برنده توسعه و پیشرفت کشورهایی مثل روسیه، چین، آمریکا، لهستان، آلمان و ایتالیا است نمی‌توان چندان به قول و قرارهای نشست زیبا و جذابی مثل کاپ ۲۶ اعتماد کرد.
نظر شما