به گزارش سلام نو به نقل از آنا، در کنار توسعه دستگاههای تحقیقاتی برای اکتشاف در فضا اخیراً سرمایهگذاری گستردهای برای استفاده از منابع موجود در سیارات دیگر صورت گرفته است. در همین رابطه سازمان فضایی ناسا تمرکز بالایی بر کشف بهترین راه ممکن برای تولید اکسیژن در سطح ماه دارد.
ماه گذشته ناسا و سازمان فضایی استرالیا قرارداد همکاری مشترکی را برای ساخت کاوشگری مخصوص امضا کردند. این کاوشگر قرار است در قالب پروژه آرتمیس به ماه فرستاده شده و با جمعآوری سنگهای موجود در این سیاره اکسیژن قابل تنفس را در قمر زمین تولید کند. اگرچه ماه دارای جو است ولی به دلیل ضخامت بسیار کم لایه محافظت کننده این سیاره حجم گازهای هیدروژن، آرگون و نئون در ماه زیاد است و از همین رو هوای بزرگترین قمر زمین برای زندگی جانداران مناسب نیست. بررسی دانشمندان حاکی از آن است که حجم بالایی از اکسیژن در ماه وجود دارد ولی این گاز حیاتی در هوای این سیاره موجود نیست بلکه درون سنگها محبوس شده است.
پرتاب ماهوارهای به سیارکها/ ۱۰۰ سال آینده، سیارکها با زمین برخورد میکنند
اکسیژن در عمده مواد معدنی موجود روی زمین وجود دارد ولی استخراج و استفاده از آن مستلزم هزینه و استفاده از تجهیزات پیشرفته است. به عنوان مثال در موادی نظیر سیلیس، آهن، آلومینیوم و اکسیدهای منیزیم اکسیژن وجود دارد ولی این اکسیژن به صورتی نیست که به طور مستقیم به ریه انسان برسد. در سطح هر منطقه از ماه تعداد بیشماری سنگ حاوی مواد معدنی وجود دارد که هر کدام از آنها مقدار مشخصی اکسیژن در خود ذخیره کردهاند. طبق بررسیهای اولیه این مقدار اکسیژن در ماه برای تنفس ۱۶ میلیون انسان کافی است. برخی از انواع سنگهای ماه تا ۴۵ درصد اکسیژن در خود دارند.
گروهی از مهندسان ناسا میکوشند با استفاده از جریان الکتریکی اکسیژن موجود در آلومینیوم را جداسازی کرده و شرایط زندگی در ماه را فراهم کنند.
نظر شما