سلام نو – سرویس اقتصادی: بودجه سال ۱۴۰۱ توسط ابراهیم رئیسی تقدیم مجلس شد تا یکی از پر سوال‌ترین و عجیب‌ترین بودجه‌های چند سال اخیر از پاستور به بهارستان برسد. اما چرا این بودجه را می‌توان یکی از عجیب‌ترین بودجه‌های سال‌های اخیر دانست؟
برای این عنوان چندین و چند دلیل وجود دارد که در ادامه به برخی از مهم‌ترین‌های آن‌ها اشاره می‌کنیم. اول از همه این که افزایش انواع مالیات در بودجه در کنار شیب بسیار کم افزایش حقوق کارمندان و کارگران پیام بودجه انقباضی را به مردم مخابره می‌کند، اما مشکل این جا است که این انقباض بیشتر از همه شامل حال مردم شده است و برخی نهادها و سازمان‌ها از آن مثتنی شده‌اند.
در حالی که طبق لایحه بودجه سال ۱۴۰۱ حقوق کارمندان دولت ۱۰ درصد افزایش خواهد یافت، میزان بودجه تخصیص یافته به سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، ۵ هزار و ۲۸۹ میلیارد تومان در نظر گرفته شده است. این در حالی است که میزان بودجه این سازمان در سال ۱۴۰۰، برابر با ۳ هزار و ۳۸۴ میلیارد تومان بوده که نشان دهنده رشدی ۵۶ درصدی است.
اما بودجه‌های انبساطی و افزایشی به همینجا ختم نمی‌شود. در لایحه بودجه سال ۱۴۰۱ نهاد ریاست‌جمهوری با ۶۹ درصد رشد، هزار و ۵۳۸ میلیارد تومان بودجه خواهد گرفت.
اما مشکل بودجه به همینجا خلاصه نمی‌شود. بودجه ۱۴۰۱ یکی از غیرشفاف‌ترین و بازترین بودجه‌های چند سال اخیر کشور است، به خصوص وقتی با بودجه‌های دولت روحانی مقایسه شود. در بسیاری از موارد بودجه‌ها تجمیع شده‌اند و در بسیاری از موارد دیگر راه‌های خرج بودجه بسیار متنوع و منعطف است. مسئله‌ای که زمینه رانت را به شدت افزایش می‌دهد. این یعنی تاریک شدن هر چه بیشتر بودجه و افزایش فرصت برای سواستفاده کنندگان.
مسئله سوم اما به از آب کره گرفتن دولت باز می‌گردد. دولت در حالی قصد افزایش چند برابری عوارض خروج از کشور - خبری که البته فعلا توسط رییس سازمان برنامه و بودجه تکذیب شده- یا مالیات گرفتن از خانه‌های خالی و خودروها را دارد که خبری از مالیات دادن برخی بنگاه‌ها نیست.
مسئله چهارم هم به دولتی کردن اقتصاد باز می‌گردد. بودجه دولت ابراهیم رئیسی به طور مشخص به تقویت شرکت‌های دولتی و فربه‌تر شدن دولت ختم می‌شود، اقدامی که برخلاف مسیر ترسیم شده برای اقتصاد کشور است. در این مسیر کلان قرار بود نقش دولت در اقتصاد کم شده و خصوصی سازی مورد توجه باشد.
نظر شما