تاریخچه بابا نوئل و سرود کریسمس

در اوایل قرن هفدهم، موجی از اصلاحات مذهبی شیوه جشن کریسمس را در اروپا تغییر داد. هنگامی که الیور کرامول و نیروهای پیوریتان او در سال ۱۶۴۵ انگلستان را تصرف کردند، عهد کردند که انگلستان را از شر انحطاط خلاص کنند و به عنوان بخشی از تلاش خود، کریسمس را لغو کردند. اولیور کرامول و پیوریتان‌ها کریسمس را لغو کردند و تا زمانی که چارلز دوم به تاج و تخت بازگشت، خبری از کریسمس نبود. در واقع از سال ۱۶۵۹ تا ۱۶۸۱ جشن کریسمس غیرقانونی بود. آمریکایی‌ها که نمی‌خواستند هیچ انگلیسی را بپذیرند، پس از انقلاب آمریکا از جشن کریسمس خودداری کردند، بنابراین کریسمس ممنوع شد.

آمریکایی‌ها سنت‌های کریسمس را که مهاجران به ایالات متحده آورده‌اند، مانند خانواده‌های هلندی که سنت نیکلاس را که اکنون بسیار شناخته شده است، گرامی می‌داشتند، پذیرفته و به روز کردند و از سنت‌های جدید خارج از کشور، مانند درخت کریسمس استقبال کردند. تا قرن نوزدهم بود که آمریکایی‌ها شروع به استقبال از کریسمس کردند. آمریکایی ها کریسمس را دوباره اختراع کردند و آن را از یک تعطیلات کارناوال پر سر و صدا به یک روز خانواده محور صلح و نوستالژی تبدیل کردند.

چرا آن را کریسمس می نامیم؟

پاسخ به این سوال آنقدرها هم که فکر می کنید پیچیده نیست. با توجه به گفته‌ها، کلمه کریسمس ترکیبی از دو کلمه «مسیح» و «مس» است.

سرود کریسمس

در همین زمان، نویسنده انگلیسی، چارلز دیکنز، داستان کلاسیک تعطیلات، سرود کریسمس را خلق کرد . پیام داستان، اهمیت خیریه و حسن نیت نسبت به همه نوع بشر است.

چه کسی بابانوئل را اختراع کرد؟

افسانه بابا نوئل را می‌توان به راهبی به نام سنت نیکلاس که در حدود سال ۲۸۰ پس از میلاد در ترکیه به دنیا آمد، جستجو کرد. سنت نیکلاس تمام ثروت ارثی خود را بخشید و برای کمک به فقرا و بیماران در حومه شهر سفر کرد و به عنوان محافظ کودکان و ملوانان شناخته شد.

سنت نیکلاس برای اولین بار در اواخر قرن هجدهم در نیویورک وارد فرهنگ عامه آمریکا شد، زمانی که خانواده‌های هلندی برای گرامیداشت سالگرد مرگ "سینت نیکلاس" یا به اختصار "سینتر کلاس" گرد هم آمدند. "Santa Claus" نام خود را از این مخفف گرفته است.

در سال ۱۸۲۲، کلمنت کلارک مور، وزیر اسقف، شعری به نام «حکایت دیداری از سنت نیکلاس» نوشت که امروزه بیشتر با سطر اول آن معروف است: «شب قبل از کریسمس بود». این شعر بابانوئل را به عنوان مردی شادمان نشان می‌دهد که با سورتمه‌ای که توسط گوزن شمالی برای تحویل اسباب‌بازی‌ها از خانه به خانه پرواز می‌کند.

نسخه نمادین بابانوئل در نقش مردی سرخ‌پوش با ریش سفید و کیسه‌ای از اسباب‌بازی‌ها در سال ۱۸۸۱ جاودانه شد، زمانی که توماس نست، کاریکاتوریست سیاسی، شعر مور را ترسیم کرد تا تصویری از سنت نیک قدیمی را که امروزه می‌شناسیم، خلق کند.