تصویری عجیب از شپش زنده در عمق ۶۵۰۰ فوتی اقیانوس

سلام نو-سرویس علم و فناوری: شما نمی‌توانید از شپش فرار کنید، حتی ۶۵۰۰ فوت زیر اقیانوس!

گونه‌ای از حشرات به همراه فوک‌ها که زندگی را ماه‌ها در دریا سپری می‌کنند، تغییرات فشار خردکننده را تحمل می‌کنند.

شپش "Lepidophthirus macrorhini "در اندام‌های عقب فوک‌های جنوبی زندگی می‌کند که تقریبا ۱۰ ماه از سال را در آب‌های قطب جنوب می‌گذرانند و ممکن است هر بار نزدیک به دو ساعت زیر آن بمانند.

شپش گونه ماکروهینی در اندام‌های عقبی پستانداران آبزی بزرگ زندگی می‌کند و تا ۶۵۰۰ فوت زیر سطح آب در جستجوی غذا شیرجه می‌زنند.

بر اساس مطالعه‌ای که در ماه جولای در مجله زیست شناسی تجربی منتشر شد، این شپش‌ها می‌توانند عمیق‌ترین حشرات زنده در اکوسیستم‌های دریایی باشند. با تحمل چنین محیط‌های شدید، شپش‌های فوک می‌توانند به دانشمندان کمک کنند راز این که چرا تعداد کمی از حشرات در وسعت اقیانوس خانه‌سازی کرده‌اند را کشف کنند.

ماکروهینی شپش‌های انگلی و خونخواری هستند که برای تغذیه در لایه بالایی پوست فوک فرو می‌روند. در سال ۲۰۱۵، ماریا سولاداد لئوناردی، زیست‌شناس دریایی در موسسه بیولوژیا د ارگانیسموس مارینوس در آرژانتین، شپش‌های زنده‌ای را در فوک‌های نر پیدا کرد که برای تولید مثل در جزیره کینگ جورج در سواحل قطب جنوب ظاهر شدند.

او گفت: "شما می‌توانید آنها را با چشم غیر مسلح خود ببینید." "آنها شبیه خرچنگ‌های مینیاتوری هستند."

وجود شپش در فوک‌های بالغ که از سفرهای دریایی طولانی بیرون آمده‌اند نشان می‌دهد که حشرات می‌توانند از غواصی‌های عمیق و صعودهای شیب‌دار سفرهای آبی فوک‌ها جان سالم به در ببرند و این بدان معناست که شپش ممکن است بتواند فشار خرد کننده اعماق اقیانوس را تحمل کند.

دکتر سولداد لئوناردی گفت که صید فوک‌های ۸۰۰۰ پوندی در دریا برای بررسی اینکه آیا شپش‌ها در این شرایط شدید مقاومت می‌کنند بسیار دشوار است. بنابراین، تیم او تصمیم گرفت که شپش را به آزمایشگاه بیاورد.

آنها با استفاده از موچین، حشرات را از باله عقب ۱۵ توله فوک که در سواحل شبه جزیره والدس در آرژانتین متولد شده بودند، بیرون کشیدند. این توله‌ها دارای شپش‌های بالغی هستند که در عرض چند روز پس از تولد از بدن مادرشان منتقل می‌شود. شپش‌ها به سرعت تکثیر می‌شوند و از هفته‌های ابتدایی که توله‌ها در خشکی محبوس می‌شوند، استفاده می‌کنند، زیرا تخم‌های آن‌ها در زیر آب بیرون نمی‌آیند.

در آزمایشگاه، تیم شپش‌ها را در اتاقک‌هایی با اندازه فلش مموری پر از آب دریا که به یک مخزن غواصی متصل می‌شد، غوطه‌ور کردند. سپس، آنها هر شپش را در معرض طیفی از فشارهای آب قرار دادند که ۲۰۰ برابر بیشتر از فشار سطح دریا و معادل اعماق بین ۹۸۰ تا ۶۵۰۰ فوت بود. پس از تجربه ۱۰ دقیقه‌ای از این محیط در اعماق دریا، ۶۹ شپش از ۷۵ شپش زنده ظاهر شدند.

دکتر لازاری گفت: "ایده این بود که وضعیتی را که شپش‌ها در هنگام شیرجه رفتن میزبان در سطوح مختلف فشار تجربه می‌کنند، بازتولید کنیم." همه شپش‌ها می‌توانستند تغییر فشار سریع را تحمل کنند، به طوری که شپش‌های بالغ در مقایسه با پوره‌ها، سریع‌تر بهبود می‌یابند و تحرک خود را پس از آزمایش نشان می‌دهند.

تاکنون، محققان نمی‌دانند که آیا شپش فوک سازگاری خاصی دارد یا خیر. دکتر هامفریس گفت: "حدس من این است که این افراد فقط سیستم تراشه خود را خاموش کرده و قفل می‌کنند."

اکنون محققان به دنبال انجام آزمایشاتی هستند تا ببینند آیا این حشرات فعالیت و انرژی مصرفی خود را در اعماق دریا متوقف می‌کنند یا به تنفس خود ادامه می دهند.

دکتر لازاری گفت: "درک اینکه چگونه این گروه از حشرات موفق می‌شوند در زیر آب زنده بمانند، کلید درک این موضوع است که چرا گروه‌های دیگر نتوانستند این کار را انجام دهند".

اما برخی از دانشمندان فکر می‌کنند که شپش می‌تواند یک مورد منحصر به فرد باشد.

شپش فوک یک مورد تخصصی است. لانا چنگ، زیست شناس دریایی ممتاز از موسسه اقیانوس شناسی اسکریپس در سن دیگو، می‌گوید:" آنها فقط در محیط‌های دریایی با میزبان خود زندگی می‌کنند و زمانی که فوک‌ها در خشکی هستند تولید مثل می‌کنند. ما نمی‌دانیم که آیا آنها توانایی زنده ماندن به عنوان حشرات آزاد در آن اعماق را دارند یا نه."