سقوط آقای خاص؛ آیا دوران مورینیو به پایان رسیده؟

سلام نو - سرویس ورزشی: او مرد تغییر و جام‌های رنگ به رنگ بود، مرد جذابیت خارج از زمین فوتبال و در نهایت آقای خاصی که به اندازه بازیکنانش در درون زمین جذاب و مهم بود؛ او ژوزه مورینیو بود. حالا اما به نظر می‌رسد خورشید مترجمی که تبدیل به یکی از بهترین مربی‌های جهان شد در حال غروب است.

روزی که مورینیو به رم آمد همه متعجب بودند. او مرد تیم‌های بزرگ بود، نه تیمی که بیست سالی بود رنگ قهرمانی لیگ را ندیده بود. همین باعث شد هواداران رم امیدوار شوند. تیم‌های مورینیو هرچند فوتبال چندان جذابی ارائه نمی‌دهند، اما برنده می‌شوند. دفاع اتوبوس یا مینی‌بوسی فرقی نداشت، مورینیو برای پیروزی دست به هر کاری می‌زد. همین مسئله طرفداران رم را به قهرمانی در سری آ امیدوار کرد.

اما همه چیز به همین سادگی نبود. رم حالا رتبه هفتم جدول را در اختیار دارد. همان رتبه سال پیش که باعث اخراج سرمربی قبلی شد. رم مورینیو یک تفاوت دارد و آن فروپاشیدگی تیم است. رم در مقابل تیمی از نروژ ۶ گل خورد که همین حالا هم کسی اسمش را به خاطر نمی‌آورد. همین رم بازی ۳ بر ۱ برده در مقابل یوونتوس را در لحظات آخر ۴ بر ۳ باخت تا نقطه سیاه دیگری در کارنامه رم مورینیو ثبت شود.

رم در حالی این روزها این نتیجه‌ها را می‌گیرد که مالکان و هواداران حمایتی کم سابقه از سرمربی خود کردند. در تابستان، رم بازیکنانی چون ماتیاس وینا، روی پاتریسیو، ماراش کومبولا، الدور شومورودوف و تامی آبراهام از چلسی را با سرمایه گذاری در مجموع ۱۰۰ میلیون یورویی به خدمت گرفت. بازیکنانی که شاید ابر ستاره نبودند، اما برای به ثبات رساندن رم کافی بودند.

مورینیو دربی شهر رم را به لاتزیو باخت، از یوونتوس و آث میلان شکست خورد، باخت‌ غیرقابل باوری مقابل ونتزیا و بولونیا داشت و در مقابل یک تیم نروژی گمنام- یعنی بودو/گلیمت- ویران شد. رم مورینیو با شکست آتالانتا تنها یک پیروزی در برابر تیم‌های هم سطح خود داشته است.

مدیران رم مورینیو را استخدام کردند تا به تیم «ذهنیت برنده» دهد. آن‌ها دنبال یک پروژه سه ساله بودند و حداقل تا امروز نیز از این پروژه کوتاه نیامدند و بر هدف خود اصرار دارند، اما آیا مورینیو می‌تواند بار دیگر یک تیم منسجم، قوی و برنده بسازد؟ می‌تواند تجربه پورتو، چلسی و اینتر را تکرار کند یا روند منچستر و تاتنهام را ادامه می‌دهد؟

پپ گواردیولا، سرمربی برجسته منچسترسیتی، پیش از آنکه رقابت توپ طلای بهترین مربی سال را به مورینیو واگذار کند، با اشاره به کارنامه او گفته بود:

در قسمت بهترین مربیان دنیا، وقتی شما ژوزه را با کسانی مثل سر الکس، آرسن یا فابیو مقایسه می‌کنید، به این نتیجه خواهید رسید که وی بسیار جوان‌تر از آن‌هاست اما با وجود این جوانی، آنقدر در کارش موفق بوده که بتوان وی را بهترین مربی دنیا خواند و این حقیقت است.

تیاگو پینتو، مدیر ورزشی باشگاه که برنامه ریز اصلی جذب مورنیو بود درباره حضور آقای خاص در رم می‌گوید: ما صد در صد مطمئن هستیم که ژوزه بهترین مربی برای پروژه ما است، هم برای الان و هم برای طولانی مدت.

اما با تمام این تعاریف و حمایت سنگین هوداران یک مشکل وجود دارد و آن این است که رم هیچ نشانی از تیم‌های مورینیو ندارد. رم خوب دفاع نمی‌کند، زیاد گل می‌خورد و بازیکنانش همدل نیستند.

با این همه مورینیو آخرین امید هواداران رم است. متئو دی سانتیس، خبرنگار روزنامه لا استامپا رم می‌گوید که به باور هوداران« اگر او نتواند موفق شود، هیچ‌کس نمی‌تواند موفق شود. او یکی از موفق ترین سرمربیان تاریخ است. علاوه بر این، مردم نگرش او را دوست دارند. او از رویارویی با داوران و خبرنگاران و مطالبه خواسته‌هایش از باشگاه هراسی ندارد. هواداران بدون قید و شرط پشت او هستند.»

هوداران رم به خوبی می‌دانند که باشگاه نمی‌تواند سراغ مربی بزرگ‌تری برود و مورنیو اوج مربیانی است که به رم پا می‌گذارند. برای همین است که امید دارند خورشید مورینیو بار دیگر طلوع کند و رم آخرین سنگر و پایان دوران مورینیو نباشد.