زنده یاد فرخیان که بر روی تشک با فن فتیله پیچ حریفان خود را به خاک می نشاند و برایش صلوات می فرستادند اما اکنون پس از سال ها تحمل درد و رنج بیماری کلیه او را از پا انداخت و به خاک نشست.
به گزارش سلام نو به نقل از رکنا، محمد علی فرخیان که در بیمارستانی در شهر منچسترانگلستان،همان جایی که با مدال نقره اش تیم ملی کشتی ایران در سال ۱۹۶۵ ، قهرمان جهان کرد در حال دیالیز کلیه بود سر انجام دست روزگار غدار جان این قهرمان پر افتخار و تنها افتخار آفرین کشتی آزاد فارس را گرفت و با دنیای کشتی برای همیشه وداع کرد.
از دروازه سعدی شیراز تا قهرمانی جهان
زنده یاد فرخیان سال ۱۳۱۴ خورشیدی در محله دروازه سعدی شهر شیراز متولد شد و در سن ۱۷ سالگی به کشتی روی آورد و خیلی زود به عضویت تیم ملی کشتی ایران درآمد.
مرد افتخارآفرین کشتی آزاد ایران در سال ۱۹۶۵ با کسب مدال نقره در وزن ۵۷ کیلوگرم در مسابقات کشتی آزاد قهرمانی جهان در شهر منچستر انگلیس باعث قهرمانی و سربلندی تیم ملی کشتی آزاد ایران شد.
فرخیان برای اینکه بتواند تیم ملی کشتی ایران را به مقام قهرمان جهان برساند پیش از شروع مسابقات در سال ۱۹۶۵ حدود ۱۴ کیلو وزن کم کرد.
خاک سپاری در شیراز
خواهر زاده زنده یاد محمد علی فرخیان شامگاه پنجشنبه گفت:دائی ام چند سالی بود که از درد کلیه و آن هم به واسطه دوران قهرمانی و کم کردن وزن آن را تحمل می کرد.
مجتبی عدلو اضافه کرد: محمد علی فرخیان چند سالی بود که در انگستان زندگی می کرد و تحت درمان دیالیز کلیه بود.
وی گفت: متاسفانه این قهرمان عصر پنجشنبه هفتم بهمن ماه در بیمارستانی در شهرمنچستر انگستان در گذشت و در پی تدارک انتقال جنازه این قهرمان به ایران هستیم تا در شیراز به خاک سپاریم.
افتخارهای پهلوان فرخیان
زنده یاد محمد علی فرخیان علاوه بر کسب نشان نقره کشتی آزاد جهان ، مقام نایب قهرمانی بازی های آسیایی ۱۹۶۶ بانکوک و چند مقام دیگر را در کارنامه داشت و هم دوره و دوست خانوادگی جهان پهلوان غلامرضا تختی بود و در عروسی این پهلوان نامی ایران شرکت داشت .
پهلوان با تکیه بر عصا و جاری شدن اشکهایش در مصاحبه با خبرنگرا ایرنا در سال ۱۳۹۲
تکیه بر عصا
هفتم شهریور ما ه ۱۳۹۲ پهلوان فرخیان در حالی که به عصایش تکیه داد بود و اشک می ریخت گفت: برخی از مسوولان، افتخارآفرینان قدیم ورزش کشور را فراموش کرده اند و درحالی که جهانیان هنوز ایران را به نام این افراد می شناسند و درزادگاهم شیراز، بسیاری افراد حتی کشتی گیران هنوز نمی دانند، محمد علی فرخیان کیست.
این جمله ها بخشی از دردل های محمدعلی فرخیان پیشکسوت کشتی فارس و دارنده مدال نقره مسابقات جهانی ۱۹۶۵ لندن و نایب قهرمان مسابقات آسیایی ۱۹۶۶ تایلند است.
این یل افتخارآمیز کشتی فارس که حدود ۵۵ سال پیش با کسب مدال نقره اش در مسابقات جهانی لندن باعث قهرمانی تیم ملی کشتی ایران شد، با ۷۸ سال سن برایش بالا رفتن از پله ها هم آسان نبود.
این پهلوان سالخورده درنیمروزگرم تابستان به اداره کل ورزش و جوانان فارس در شیراز مراجعه کرد، مکانی که ۳۰ سال از ایام جوانی و زندگی خود را درآن به خدمت مشغول بود.
اشک پهلوان جاری شد
پهلوان دیار ما زمانی که متوجه شد قصد مصاحبه با وی داریم، به عصایش تکیه داد و اشک هایش جاری شد، دانه های اشک ، دردهای پنهان بی مهری ها را از درون او برگونه هایش روان می ساخت.
وی زمانی که آرام گرفت، با دست های لرزانش، اشک هایش را پاک کرد و گفت: درسال ۱۳۱۴در محله دروازه سعدی شیراز متولد شدم و درسن ۱۷ سالگی بدون آشنایی قبلی، به ورزش کشتی علاقه مند شدم و بعد از آن با اشتیاق ادامه دادم به گونه ای که در اولین گام توانستم عنوان سوم کشور راکسب کنم.
این پیشکسوت کشتی افزود: به دلیل شهرستانی بودن در بسیاری موارد درمسابقات کشوری درحقم اجحاف می شد امابا وجود تمام ناملایمات درمسابقات جهانی لندن به عنوان نماینده ایران در وزن ۵۷ کیلوگرم شرکت کردم.
وی اضافه کرد: دراین رقابت ها به دلیل شرایط بد آب و هوایی شهر'منچستر' انگلیس ، بیمارشدم اما به دلیل علاقه به کشتی بعد از دو روز استراحت به مصاف حریفان خود رفتم و' للکان تدیوف روسی' را ضربه فنی کردم و ضمن کسب نشان نقره موجب قهرمانی تیم ملی کشتی ایران شدم در حالی که هیچ کس انتظار آن را نداشت که بتوانم حریف روسی را شکست بدهم و ایران را قهرمان کنم .
این قهرمان کشتی دهه ۴۰ کشورمان بیان داشت: ظرف سالیان متوالی به عنوان ورزشکار و مربی برای کشورم افتخار کسب کردم اما امروز هیچ کس سراغی از من وهم دوره هایم که زمانی موجب سربلندی کشورمان شدیم، نمی گیرد و این موضوع دلم را به درد آورده است .
فرخیان دلیل ناشناخته بودن خود را این گونه توصیف کرد:درهیچ یک ازسالن های کشتی نام و یا حتی عکسی از من وجود ندارد و هیچ رسانه ای هم سراغی از من نمی گیرد و بنظر می رسد برخی از دست اندرکاران ورزش کشتی ، تمایلی به این که جوانان با من آشنا شوند، ندارند.
کم کردن ۱۴ کیلو وزن
وی ازخاطرات تلخ و شیرین دوران ورزش خود سخنان به میان آورد و افزود:کسب عنوان نایب قهرمانی جهان و آسیا،هم دوره بودن با جهان پهلوان غلامرضا تختی و زنده یاد محمدعلی فردین، رقابت مردانه با حریفان داخلی و خارجی،کم کردن ۱۴ کیلوگرم وزن دریک روز ازجمله خاطرات ایام ورزش من است.
فرخیان ضمن انتقاد از احترام نگذاشتن برخی از ورزشکاران به پیشکسوتان و مربیان ، گفت:برخلاف برخی از ورزشکاران امروزی در آن زمان که ما با سختی ها و تنها به دلیل عشق به وطن ورزش می کردیم و حرفی از پول ، خانه و خودرو نبود ، حرمت و قداست ها حفظ می شد اما امروز متاسفانه این گونه نیست.
وی گفت: پس از بازگشت ازمسابقات جهانی لندن اردوی چند روزه ای درکرج برگزارشد و جهان پهلوان تختی نیزبه عنوان یکی از اعضای تیم ملی در آن اردو حضور داشت وبه دلیل خستگی، تصمیم گرفت اردو را ترک کند و به دیدار خانواده اش برود اما مربی تیم اجازه نداد و او منصرف شد، همان چیزی که امروزه در بین ورزشکاران کمتر اتفاق می افتد.
فرخیان ادامه داد: زمانی که درکشورهلند زندگی می کردم ۱۰ سال به عنوان مربی کشتی ، فعالیت داشتم وچندین کشتی گیر را برای این رشته تربیت کردم اما پس ازاین که پاهایم را عمل کردم دیگر توان مربیگری ندارم.
کلام پایانی فرخیان
کلام پایانی فرخیان این بود :این دل آزردگی ها برای نخستین بار نیست که از قهرمانان سالخورده ورزشکار و یا اسطوره های آسمان هنر می شنویم ، بارها از بی مهری ها به پهلوانان و هنرمندان سخن به میان آمده اما گویی این بحر بدعهدی ها و نامهربانی ها ، ساحلی ندارد تا نام آوران این سرای پهلوان پرور دمی باخاطری آسوده بیاسایند و چشمان آنان از چشم فروبستن ها و فراموشی ها تر نشود.
نظرات