آتشکده قدمگاه بنایی مشرف بر شهرستان جهرم

به گزارش سلام نو به نقل از تریپ یار، در جنوب شهر جهرم، روی تپه‌ای باصفا، آثاری از بنای بسیار قدیمی با تاق‌نما و شبستان‌های متعدد دیده می‌شود که بر تمامی شهرستان جهرم مشرف است. قدمت تاریخی این اثر تاکنون دقیق مشخص نشده است. گفته می‌شود که قدمگاه‌ها از معابد آناهیتا به شمار می‌روند که ویژهٔ زنان بوده‌اند.

آرامگاه باربد موسیقیدان معروف دوره ساسانی نیز در جنب این مکان واقع است.

در جنوب شهر جهرم روی تپه‌ای باصفا، آثاری از بنای بسیار قدیمی با طاق نما و شبستان‌های متعدد دیده می‌شود که بر تمامی شهرستان جهرم مشرف است. این ساختمان به قدمگاه و آتشکده جهرم معروف است. این بنا متعلق به دوره‌ی ساسانی است و در سال‌های اخیر توسط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری مرمت و بازسازی شده‌است. این بنا یکی از جاذبه‌های دیدنی شهرستان جهرم در استان فارس می‌باشد. گفته می‌شود که قدمگاه‌ها از معابد آناهیتا به شمار می‌روند که ویژه زنان بوده‌اند. این آتشکده بنایی است که شبیه شبستانهای مسجد است و طاق هایی رو به سمت شمال دارد ,در وسط و پشت طاق‌ها محوطه‌های سر پوشیده قرار دارد و در همین قسمت روی قلعه سنگی نقشهایی حجاری شده و در نتیجه نام قدمگاه را به کلیه‌ی این ساختمان داده است . در بالای درگاه یکی از اطاقهای شرقی در داخل بنا سنگی نصب شده و شعر هایی از حکیم سرائی شاعر معروف جهرم بر روی آن نوشته شده است . در این شعرها از این ساختمان تحت عنوان آتشکده نام برده شده است. بر اساس تحقیقاتی که اداره‌ی باستان شناسی انجام داده مشخص شده که این بنا آتشکده نبوده و جزء بناهای بعد از اسلام است. هرچند این بنا از بناهای اسلامی است ولی طبق شواهد موجود احتمال می‌رود قبل از اسلام در این نقطه آتشکده وجود داشته و بعداً به صورت فعلی درآمده است . چون این ساختمان شبیه آتشکده است و از قدیم به عنوان آتشکده معروف بوده می‌توان نتیجه گرفت که این بنا آتشکده بوده و با ظهور اسلام نظیر هزاران بنای دیگر تغییر شکل داده و صورت اسلامی به خود گرفته است .

آرامگاه باربد نیز در مجاورت آتشکده جهرم قرار دارد. باربد موسیقیدان شاعر، بربط نواز و خواننده دوران ساسانی در زمان پادشاهی خسرو پرویز بود.اعتبار او در عرصه هنر باعث شده مردم جهرم شهر خود را به شهر باربد بشناسند. درباره زندگی این هنرمند اطلاعات اندک و افسانه آمیزی در کتاب‌های فارسی و عربی آمده است. منابع کهن‌تر او را اهل مرو دانسته‌اند ولی منابع تازه‌تر زادگاه او را جهرم یاد کرده‌اند .همچنین مسعودی از گفته ابن خردادبه او را اهل ری نام برده است. فارابی در کتاب موسیقی کبیر، از فهلیذ یاد می‌کند که در زمان خسرو پرویز، پسر هرمز پادشاه فارس بوده است. ابن خردادبه درباره باربد می‌نویسد: "او از مردم ری بود و با سخنانی موزون به همراه بربط، برای خسرو آهنگ‌هایی می‌ساخت که در آن، حوادثی را که دیگران جرأت بازگفتن آن را نداشتند، با زبان موسیقی و شعر بیان می‌نمود، که از آهنگ‌های باربد در ستایش پادشاه ۷۵ آواز بوده است." باربد برای هر روزی از روزهای هفته نواهایی ساخته بود که این نواهای هفتگانه به نام طرق الملوکیه معروف است. همچنین آهنگ‌هایی برای هر سی روز ماه که به نام سی لحن باربدی نام‌دار است,و ۳۶۰لحن به تعداد روزهای سال نوای خاص ساخته است. باربد از بار به مفهوم اجازه و بَد به معنی صاحب، خدایگان و فرمانده تشکیل شده که در روی هم رفته یعنی کسی که اجازه همیشگی برای باریافتن دارد. در خصوص مرگ باربد روایتهای متفاوتی وجود دارد , از جمله نوشته اند که یوسف مغنی شاگرد خود باربد از روی حسد وی را به قتل رسانیده و دیگری نوشته که سرجیس – سر کیس – مغنی برای رقابت در صنعت او را مسموم کرد.