به گزارش سلام نو به نقل از سیری در ایران، خانه استاد شهریار تبریز ، با قدمت دوره پهلوی دوم (۱۳۴۷) در مرکز شهر تبریز قرار دارد.استاد شهریار که غزلهای دلنشین بسیاری سروده از جمله غزلی با مطلع «آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا» در این خانه زندگی میکرده است.این خانه در ۲ طبقه و با مصالح کاملا جدید در عرصه ۲۲۵ متر مربع و زیربنای ۱۲۵ متر مربع ساخته شده است.خانه استاد شهریار بعدها به تملک شهرداری شهر تبریز درآمد و به موزه ادبی استاد شهریار تبدیل شد.خانه استاد شهریار در سال ۱۳۸۶ توسط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با شماره ۲۲۷۲۹ در فهرست اثار ملی ایران به ثبت رسید.
این خانه قدیمی و کوچک بوده اما سرشار از خاطره های ماندگاری است که ما را با این شاعر گرانقدر بیشتر آشنا می کند.شهر تبریز که شهر مدرن می باشد در دوره قاجار در اوج شکوفایی بود، در دوره معاصر هم یکی از شهرهای مهم و اقتصادی کشور محسوب می شود و با آثار تاریخی فراوان خود مانند خانه ها و موزه هایی که در اصل خانه های قدیمی هستند، نظر گردشگران زیادی را جذب می کند.
استاد شهریار که بود ؟
سید محمد حسین بهجت تبریزی متخلص به “شهریار” شاعری ایرانی و اهل آذربایجان بود. او در سال ۱۲۸۵ چشم به جهان گشود. پدر وی، حاج میرزا آقا خشکنابی از وکلای مبارز تبریز و مردی فاضل بود. استاد شهریار در کودکی و در جریان حوادث دوره مشروطه، به خواست پدرش به روستایی در خشکناب منتقل شد و دوران کودکی خود را در دامان طبیعت سپری کرد. بازتاب این بخش از زندگی او در منظومه حیدربابا کاملا محسوس است. استاد شهریار در سال ۱۳۰۰ برای ادامه تحصیل عازم تهران شد و تا سال ۱۳۰۳ در مدرسه دارالفنون تحصیل کرده و پس از آن در دانشگاه به تحصیل در رشته پزشکی پرداخت.
او مدتی پیش از فارغ التحصیلی به علت شکست در عشق، تحصیل را ناتمام گذاشت و به شعر و شاعری روی آورد. این شاعر توانا پس از سرودن اشعار زیبا و به یادماندنی در سال ۱۳۶۷ درگذشت و پس از فوت بنا به وصیت خود در مقبره ملک الشعرای تبریز به خاک سپرده شد.
خانه استاد شهریار تبریز
خانه استاد شهریار یکی از موزه های تبریز محسوب می شود و در یکی از محله های قدیمی تبریز به نام محله مقصودیه واقع شده است. این خانه که قدمت آن به سال ۱۳۳۰ باز می گردد، سومین منزل استاد شهریار بوده که در سال ۱۳۴۷ توسط وی خریداری شده است. زیر بنای خانه در حدود ۲۵۰ مترمربع بوده و مساحتش ۲۴۱ متر مربع می باشد. این بنا در دو طبقه ساخته شده است و پس از درگذشت استاد در سال ۱۳۶۷ این منزل توسط شهرداری خریداری شد؛ سپس منزل یاد شده با وسایلی که از استاد به جا مانده اند و با همکاری خانواده وی به یک موزه تبدیل شد. خانه استاد شهریار تبریز
این موزه در سال ۱۳۶۸ توسط میراث فرهنگی و گردشگری در فهرست آثار ملی به ثبت رسید و موزه ادبی استاد شهریار نام گرفت. موزه ادبی استاد شهریار دارای دو بخش فوقانی و زیرزمین است که بخش فوقانی دارای بیش از ۵۰۰ قطعه از آثار و وسایل استاد شهریار شامل کتاب، کیف، عصا، دفتر اشعار و اوراق دست نویس وی، نسخه قرآنی که ایشان با خط نسخ نوشته اند، آلبوم ها، یادبودها و هدایایی است که به این شاعر گرانقدر و فرزانه اهدا شده است.
در بخش زیرزمین عکس های دوره های مختلف زندگی استاد در معرض بازدید قرارداده شده اند. واحد سمعی بصری نیز در این قسمت قرار دارد و فضایی برای استراحت میهمانان و بازدید کنندگان نیز در نظر گرفته شده است. از آثار با ارزش دیگر در این موزه می توان به سه تار استاد شهریار و آثار خط نستعلیق وی اشاره کرد که برای بازدید عموم به نمایش گذاشته شده اند. این آثار ساده ولی با ارزش، دنیای به ظاهر کوچکی را برای ما به تصویر می کشند که برای استاد هرگز کوچک نبود؛ زیرا روح و جان او این توانایی را داشت که از قفس تن رهایی یافته و در کوه، دشت و صحرا به تماشا بنشیند و شعرهای زیبا بسراید.
نحوه دسترسی به خانه استاد شهریار تبریز
خانه موزه استاد شهریار از دیدنی های استان آذربایجان شرقی به شمار میآید و در یکی از محلههای قدیمی شهر تبریز به نام محله مقصودیه و در خیابان ارتش جنوبی واقع است.برای دسترسی به این مجموعه میتوانید از از سمت خیابان طالقانی یا ارتش جنوبی به خیابان ارگ جدید وارد شوید و پس از کمی پیادهروی به محله مقصودیه برسید. خانه استاد شهریار با پلاک ۲۱، در کوچه مقصودیه قرار دارد. نزدیکترین ایستگاه مترو به این مکان نیز ایستگاه میدان ساعت است.
نظر شما