شوی زیباترین آبشار ایران در زاگرس

به گزارش سلام نو، آبشار شِوی یا تَلِهْ‌زَنگ، یکی از بزرگترین و زیباترین آبشارهای ایران است که در رشته‌کوه‌های زاگرس و در منطقه سردشت از توابع دزفول واقع در استان خوزستان، و با فاصلهٔ اندکی از استان لرستان و در بین کوههای سَرتنگ شوی در ۱۰ کیلومتری ایستگاه راه آهن تله‌ زنگ و در مسیر راه آهن سراسری تهران - جنوب واقع شده‌ است که سهل ترین مسیر دسترسی از راه آهن لرستان است. این آبشار که به قولی زیباترین آبشار ایران محسوب می شود؛ آبشاری زیبا و دلنشین است که از غاری بیرون می آید و از گردنه ای بلند به پایین سرازیر می شود. این آبشار در تاریخ ۲۹ دی ۱۳۹۳ به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. آبشار شوی که در دره‌ ای بین کوه چهل‌ و یک و سالن‌ کوه قرار دارد، دارای طبیعتی سبز و زیبا در فصل بهار می‌ باشد. بهترین زمان بازدید از این آبشار در اوایل فصل بهار و خصوصاً ماه فروردین است.  شایان ذکر است که سمندر لرستانی که در این آبشار میزیست اخیرا بدلیل دزدی و قاچاق اینگونه نایاب سمندر که به سمندر ایرانی معروف است منقرض شده است.

دره زیبای شوی در حاشیه خاوری رودخانه سزار در باختر کوه سالن قرار گرفته و یکی از مناطق تاریخی استان به شمار می رود. آبشار شوی که زیباترین آبشار ایران محسوب می شود در این دره جاری است. این دره غار تاریخی، زیارتگاه محلی، قلعه و دیگر آثار تاریخی را همراه با روستای تاریخی شوی در خود جای داده است.
شوی در گویش لری بختیاری نامی زنانه به معنی لطافت است. آبشار شوی یا تله زنگ در سردشت از توابع دزفول واقع در استان خوزستان و با فاصله اندکی از استان لرستان و در بین کوه های سرتنگ شوی در ۱۰ کیلومتری ایستگاه راه آهن تله زنگ و در مسیر راه آهن سراسری تهران - جنوب واقع شده‌است.
آبشار شوی، پس از بیرون آمدن ازغار، از گردنه‌ای بلند به پایین سرازیر می‌شود. ارتفاع آبشار ۱۰۰ متر و عرض آن ۴۰ متر است. آب آن پس ازعبور از کوه‌ها و دره‌ها، به سد دز در استان خوزستان می‌ریزد.

پوشش گیاهی اطراف این آبشار، تشکیل شده از درختانی مانند بید، انجیر، مو، زبان‌گنجشگ، افرا، کیکم و بلوط است. در زیر آبشار و بر روی دیواره‌های آن گیاه سیاه وشان و سایر گیاهان آب دوست روییده‌است. در نزدیکی این آبشار، آبشار بزرگ دیگری وجود دارد که گاه از آن به آبشار دوم شوی یاد می‌شود.
زلالی آب آبشار به همراه دوزیست‌ها، سمندرهای منحصربفرد، خرچنگ‌ها، مارمولک‌های عجیب و درشت و غیره، گویی شما را به دنیایی دیگر می برد. در سرچشمه آبشار که مسیر دسترسی هم دارد درختان بلندی مانند انجیرکوهی و بید روییده‌اند که آب پس از سیر کردن آنها از ارتفاعی بلند و در مساحتی عریض به پایین پرتاب می‌شود. از ویژگی‌های این آبشار اتصال آن به سفره‌های آب زیرزمینی است به این معنی که سرچشمه آبشار از دل کوه است.

حدود ۳۰ دقیقه بالاتر از آبشار اول، آبشار دیگری قرار دارد که به آبشار دوم شوی معروف است. میزان آب این آبشار نیز بسیار متغیر است. نزدیک آین آبشار حوضچه های متعددی برای آبتنی وجود دارد. در کنار آبشار دوم (در مواقع کم آبی ) جا برای اطراق وجود دارد. آبشار شوی بی گمان زیباترین آبشار ایران است.  این آبشار از نظر موقعیت جغرافیایی از توابع شهرستان دزفول و استان خوزستان است. هرچند مردم لرستان این آبشار را متعلق به خودشان می دانند و با توجه به مسیری که برای رسیدن به آبشار طی می شود تاحدودی هم حق دارند. حجم آب خروجی آبشار در فصول مختلف سال متفاوت است و در فصل بهار به حداکثر خود می رسد. در دامنه کوه و خروجی آبشار غاری وجود دارد که طول آن نامشخص است.

یکی از خصوصیات آبشار شوی این است که تا چند صد متری آبشار هیچ نشان و خبری از آبشار نیست وبعد از عبور از یک پیچ در منطقه ای کوهستانی با شیبهای تند به یکباره از پیچی عبور می کنید و آبشاری فوق العاده زیبا و با شکوه را در برابر خود می بینید و این هم شاید یکی دیگر از چشم بندی های طبیعت است که شکوه خود را به یکباره به نمایش می گذارد . نسیم خنکی که از سمت آبشار می وزد و اولین عکسهایی که به یادگار از این آبشار می گیرید تمامی خستگی راه را از تن شما می گیرد.

بهترین زمان برای رفتن به شوی همان ابتدای بهار و ایام عید تا اواخر اردیبهشت ماه است ضمن اینکه در این موقع از سال این منطقه بسیار سرسبز وزیباست.

توصیه‌های لازم

* نزدیکترین روستا به آبشار،  روستای شوی است که از آن عبور کرده اید و حدود یک ساعت و نیم با آبشار فاصله دارد اما متأسفانه اهالی روستا نمی توانند امکانات قابل توجهی به شما ارائه دهند. اهالی روستا مردمانی خونگرم و بسیار مهربان هستند.

*  فضای مناسب، وسیع، بدون شیب، مسطح و سایه برای اطراق کردن کم پیدا می شود.

*  اگر قصد اقامت شبانه دارید، احتمال وجود جانوران وحشی را مد نظر داشته باشید. بقایای خون، خوراکی های پخته شده یا سرخ کردنی( که در اطراف چادر خود پخش کرده اید ) حیوانات را بیشتر به سمت شما هدایت خواهد کرد.

*  هوا در فصل بهار کاملاً غیرقابل پیش بینی است. ممکن است بارندگی تند و سیل آسا شما را غافلگیر کند. توصیه می شود برای محافظت خودتان و چادر پلاستیک سبک و کم حجم همراه داشته باشد.

*  احتمال دارد که اسباب و وسایل شما را دزد بزند.( خصوصاً شب هنگام که شما در خواب عمیق ناشی از خستگی هستید ) اشیاء با ارزش خود را در کیسه خواب یا زیر سرتان قرار دهید. به خاطر داشته باشید که در این محل دورافتاده، کفش های شما یکی از مهمترین وسایلی است که دارید.

*  اگر وزن و حجم بار اجازه می دهد، حداقل هر دو نفر یک دمپایی سبک در کوله پشتی خود داشته باشید. دمپایی برای عبور از رودخانه، رفتن به زیر آبشار و جابجایی های کوتاه بسیار مفید است.

*  محلی برای دفع زباله وجود ندارد. زباله ها را همراه خود بازگردانید یا آن را دفن کنید. به حقوق آنهایی که پس از شما به طبیعت می آیند احترام بگذارید. همیشه کسانی هستند که به طبیعت احترام نمی گذارند. به عنوان یک طبیعت گرد، اگر زباله ای در اطراف شما مشاهده می شود، آنها را نیز با زباله های خود دفن کنید.

*  از هنگامی که ایستگاه تله زنگ را ترک می کنید، جایی برای شارژ باطری دوربین عکاسی یا فیلمبرداری وجود ندارد. قبلاً پیش بینی های لازم را تدارک ببینید.

*  اتفاق هیچگاه خبر نمی کند. همراه داشتن داروهای ضروری و کمک های اولیه ممکن است به دردتان بخورد.
اگر تاکنون به شوی نرفته اید، حتماً از راهنمای باتجربه استفاده کنید. گروه کمتر از چهارنفر مناسب صعود به شوی نیست. بدون راهنما و در طول هفنه و در ایام غیرفصل ممکن است راه را گم کنید چرا که کسی نیست که از او راه را بپرسید.

قطار عادی معمولاً شلوغ است. بخصوص اینکه در هنگام بازگشت، شما در میانه راه سوار می شوید. ممکن است جای مناسب موجود نباشد. ممکن است مجبور شوید توی راهرو یا رستوران قطار بایستید. مراقب اثاثیه و کیف پول خود باشید.

مسیر دسترسی

آبشار شوی یا تله زنگ در سردشت از توابع دزفول واقع در استان خوزستان و با فاصله اندکی از استان لرستان و در بین کوه های سرتنگ شوی در ۱۰ کیلومتری ایستگاه راه آهن تله زنگ و در مسیر راه آهن سراسری تهران - جنوب واقع شده‌است.
بطور کلی سه مسیر برای دسترسی به آبشار وجوددارد:

• مسیر اول از طریق ایستگاه راه‌آهن تله زنگ است.
• مسیر دوم از طریق شهرستان دورود است.
• مسیر سوم از سمت منطقه سردشت دزفول و پیرچل است.

تنها راه منطقی دسترسی به آبشار شوی فعلاً فقط مسیر ریلی است. برای رسیدن به آبشار لازم است ابتدا به ایستگاه تله زنگ در مسیر دورود – اندیمشک بروید. این مسیر همان خط آهنی است که خرمشهر و اهواز را به تهران متصل می کند و در دهه ۱۳۱۰ ساخته شده است. به خاطر داشته باشید که ایستگاه تله زنگ یک ایستگاه فرعی است و فقط قطار محلی و قطار عادی در این ایستگاه توقف می کنند. اگر از تهران قصد سفر به آبشار را دارید می توانید قطار عادی تهران – اهواز را سوار شوید و حدود سه ساعت پس از عبور از دورود به ایستگاه تله زنگ خواهید رسید. یک امکان دیگر این است که از شهرستان دورود ( واقع در استان لرستان ) قطار محلی سوار شده و به تله زنگ بروید. این قطار در نوع خودش دیدنی است. در طول مسیر هرجا که مسافر در کنار خط آهن ایستاده باشد توقف می کند. چرا که تنها راه ارتباطی یا بهتر است بگویم بهترین راه ارتباطی مردم در بسیاری از این مناطق خط آهنی است که عبور می کند. قطار محلی که ساعت دو بعد از ظهر از دورود به سمت اندیمشک حرکت می کند پس از طی حدود چهار ساعت به ایستگاه تله زنگ می رسد. قبل از رسیدن به تله زنگ در ایستگاه های متعددی توقف می کند که مهمترین آنها ایستگاه های بیشه، سپید دشت، چم سنگر، کشور، تنگ هفت و تنگ پنج است.  این مسیر خصوصاً در فصل بهار فوق العاده زیباست. وقتی به سمت جنوب می روید ارتفاعات معروف اشترانکوه را در سمت چپ خود خواهید دید.
قطار در کنار رودخانه خروشان سزار به جنوب می رود و سزار هر چه بیشتر می رود پرآب تر و سهمگین تر می شود. چرا که از هر دره، چشمه، رودخانه یا آبشاری به سزار افزوده  می شود.
پل های متعدد از دیگر خصوصیات این مسیر است.

ایستگاه تله زنگ امکانات قابل توجهی ندارد. اگر دیرهنگام به ایستگاه رسیدید، توصیه می شود شب را در مسجد ایستگاه اطراق کنید. ( مراقب اثاثیه خود باشید. ) اگر زمان برای حرکت مناسب است، می توانید به سمت آبشار حرکت کنید. برای رسیدن به آبشار لازم است از رودخانه سزار عبور کنید. برای اینکار مجبور هستید حدود یک کیلومتر از مسیر راه آهن را برگردید. اکیداً توصیه می شود از داخل تونل عبور نکنید، چرا که هز لحظه ممکن است قطار سر برسد. برای عبور از روی پل معروف تله زنگ نیز مراقب عبور قطار باشید. بخش معلق پل خطر سقوط دارد. اگر مسیر پاخورده را در پیش گیرید، حدود سه ساعت طول خواهد کشید تا به روستای سرسبز شوی برسید. از اینجا دو روش برای رسیدن به آبشار وجود دارد:
۱- قبل از رسیدن به روستا لازم است از عرض رودخانه عبور کنید. در مواقع کم آبی به راحتی می شود از رودخانه عبور کرد. در هنگام پر آبی لازم است به آب بزنید. به خاطر داشته باشید هرچه به تنگه نزدیکتر شوید امکان عبور از رودخانه کمتر و خطرات آن بیشتر خواهد شد.  اگر هوا  رو به تاریکی می رود، می توانید شب را در منزل یکی از روستائیان سپری کنید. از روستای شوی امتداد جوی آب را در پیش گیرید تا به تنگه برسید. بخش خطرناک سفر در این منطقه است که جهت تسهیل در عبور و مرور بخشی از کوه را  سیم بکسل بسته اند تا جهت حمایت از آن استفاده کنید. هرچند تاکنون سقوط در این ناحیه گزارش نشده است. از این مکان حدود یک ساعت و نیم تا آبشار فاصله است.
۲- هنگامی که به محاذات روستای شوی رسیدید، نیازی به عبور از رودخانه و نهایتاً سیم بکسل نیست. می توانید مسیر خود را ادامه داده و از کوه سربه فلک کشیده مقابلتان صعود کنید. این سربالایی راه شما را از نظر مسافت دور خواهد کرد اما مسیری است که عشایر برای جابجایی احشام خود از آن استفاده می کنند. بنابراین خطر آن بسیار کمتر است. یک حسن دیگر هم دارد. در مواقع پرآبی، در حالت اول شما لازم است دو بار از رودخانه عبور کنید تا به مقابل آبشار برسید. در روش دوم نیازی به عبور از رودخانه نیست. این مسیر برای آنهایی که اکیپ ناهمگون با توانایی های مختلف دارند و یا افرادی که ترس از ارتفاع آزارشان می دهد مناسب تر است.

در مسیر ایستگاه راه آهن تله زنگ، در مسیر آبشار از میان روستای بسیار زیبای دادا و از دل درختان انار وکشتزارهای شوی باید عبور کرد.درنزدیکی آبشار امام‌زاده سیدمحمود قرار دارد که به عنوان یک نگین در این روستای زیبا می‌درخشد.سالیانه صدها نفر از میهمانان ایرانی وجهانگردان خارجی در فصل بهار به دیدن این آبشار می‌روند.