به گزارش سلام نو، قز قلعه تاکستان مربوط به دوره ساسانیان است و در نزدیکی روستای آبکلو واقع شده است. این مکان در تاریخ ۹ آبان ۱۳۷۷ با شمارهٔ ثبت ۲۱۴۱ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
قز قلعه در ضلع شمالی روستای متروکه آبکلو بخش ضیاء آباد از توابع شهرستان تاکستان بر فراز کوهی سنگی قرار دارد و بر تمام نواحی اطراف مشرف است. این قلعه از سه طرف به پرتگاه های مخوف منتهی می شود و تنها راه دسترسی به آن از راه جنوب است. آثار باقی مانده از قلعه بسیار اندک است و نمی توان طرحی از ساختمان آن تصور کرد. از آثار به جای مانده آن جرزهای یک چهار طاقی است که از سنگ و ساروج ساخته شده و طاق آن فرو ریخته است. مشخص نیست که این چهار طاقی کدام قسمت بنا بوده و فقط می توان احتمال داد که محل تقاطع دو سرسرای ارتباطی و یا ورودی بنا بوده است. پایه های باقی مانده این چهار طاقی ابعادی در حدود سه متر دارد. در برخی از قسمت های این قلعه علاوه بر سنگ از آجر شبیه آجرهای دوره ساسانی نیز استفاده شده است. این مسئله و همچنین بررسی مصالح و ملاط به کار رفته در بنا نشان می دهد که این قلعه، مربوط به عهد ساسانی تا دوره آل بویه باشد. در مسیر منتهی به قلعه آثاری از سکوهای متعدد مشاهده می شود و نشانگر آن است که در زمان آبادانی بنا، این پله ها جهت دسترسی به بنای قلعه ساخته شده اند. با توجه به ویرانی کامل قلعه، طرح و نقشهٔ اولیهٔ آن به درستی قابل درک نیست. لازم به ذکر است قلعه دخترهای ایران که مربوط به دوران قبل از اسلام هستند، در نیایش الهه آب و باران آناهیتا، در نزدیکی آب ساخته می شدند.
موقعیت مکانی
این قلعه در ۱۵ کیلومتری جادهٔ تاکستان-زنجان، در نزدیکی روستای آبکلو، بر بالای کوهی واقع شده است. دسترسی به این قلعه از راهی است که از گردهٔ جنوبی به بالای قله و پای بنای قلعه منتهی می شود.
نظر شما