به گزارش سلام نو به نقل از ایمنا، مرگ فرآیندی اجتناب‌ناپذیر است و راه گریزی از آن نیست، اما بعضی شهرهای جهان هستند که در آنها مردن معنایی ندارد. اگرچه ما انسان‌ها هیچ کنترلی روی مرگ نداریم، اما حتی فکر کردن به مرگ نیز در بعضی از شهرها، خلاف قانون است.
لانجارون، اسپانیا
شهردار لانجارون در سال ۱۹۹۹ مرگ را غیرقانونی اعلام کرد. این ممنوعیت به دلیل شلوغ بودن قبرستان‌های محلی این شهر است. از این رو به ساکنان لانجارون توصیه شد تا زمانی که مسئولان قبرستان جدیدی پیدا کنند، باید زنده و سالم بمانند. این شهر که در جنوب اسپانیا قرار دارد، با کمبود قبرهای خالی مواجه شد. اگرچه ممکن است کمی عجیب به نظر برسد، اما تنها راه‌حلی که به ذهن شهردار لانجارون رسید، این بود که تا زمان یافتن محل مناسب برای ساخت قبرستان جدید، مردن در این شهر ممنوع باشد؛ بدین معنا که ساکنان آن باید از سلامتی خود بسیار مراقبت کنند تا زمان طولانی‌تری زنده بمانند.
Sarpourenx، فرانسه
حتی فکر کردن به مرگ می‌تواند عواقب شدیدی در دهکده Sarpourenx که در جنوب غربی فرانسه قرار دارد، داشته باشد. شهردار این منطقه در سال ۲۰۰۸ دستوری صادر کرد که در آن مردن ممنوع است و تنها در صورتی افراد می‌توانند به استقبال مرگ بروند که از قبل، محلی را در قبرستان شلوغ روستا خریده باشند. این تصمیم زمانی گرفته شد که دادگاه Sarpourenx، طرح گسترش قبرستان را رد کرد. از آن زمان برای متخلفان این فرمان، مجازات‌های مختلفی در نظر گرفته شد و شهروندان از این موضوع نگران بودند که در صورت مردن چه اتفاقی برای آنها خواهد افتاد.
ایتسوکوشیما، ژاپن
ایتسوکوشیما یکی از جزایر مقدس ژاپن است و برای اینکه تقدس این مکان حفظ شود، از سال ۱۸۷۸ قوانین خاصی برای آن وضع شد. یکی از قوانین این است که هیچ مرگ یا تولدی در ایتسوکوشیما مجاز نیست؛ از این رو این جزیره هنوز گورستان و بیمارستان ندارد. با توجه به قانون وضع شده، افراد بسیار مسن و بیمارانی که علاجی برای آنها وجود ندارد، باید سریع جزیره را ترک کنند. همچنین زنان باردار که روزهای آخر بارداری خود را سپری می‌کنند نیز اجازه ماندن در ایتسوکوشیما را ندارند.
Longyearbyen، نروژ
لانگیربین، شمالی‌ترین شهر جهان است که به دلیل دمای انجماد، اجساد مرده در این شهر نمی‌تواند تجزیه شود و این موضوع احتمال ابتلاء به بیماری‌های قابل انتقال را افزایش می‌دهد. در صورتی که افراد در لانگیربین بمیرند، اجازه دفن در این شهر را نخواهند داشت. در سال ۱۹۵۰، با آگاهی از این موضوع که اجساد موجود در گورستان لانگیربین تجزیه نمی‌شوند، شهردار اجازه دفن جدید را در آن ممنوع کرد. با در نظر گرفتن این حکم، افرادی که در آستانه مرگ هستند، به نقاط مختلف نروژ منتقل می‌شوند.
۶۰ درصد این شهر را یخچال‌های طبیعی و بقیه آن را لایه‌های منجمد تشکیل می‌دهد. آب و هوای سرد و شرایط خاص لانگیربین باعث شده است که بدن مردگان در آن تجزیه نشود. تمام افرادی که تاکنون در این شهر به خاک سپرده شده‌اند، به علت وجود لایه‌های منجمد در اعماق خاک، سالم مانده‌اند.
Biritiba-Mirim، برزیل
شهردار شهر بیرتیبا میریم در سال ۲۰۰۵ یک لایحه عمومی برای غیر قانونی بودن مردن در این شهر تنظیم کرد. در آن زمان ظرفیت ۵۰ هزار قبر شهر بیرتیبا میریم، پر شده بود و مردم قبرها را به اشتراک می‌گذاشتند. قانون ممنوعیت مردن در سال ۲۰۰۳ که امکان گسترش فضای قبرستان در این منطقه وجود نداشت، وضع شد و هر فردی که در آستانه مرگ قرار داشت، باید شهر را ترک می‌کرد. یک گورستان جدید در سال ۲۰۱۰ در این شهر ساخته شد و به احتمال زیاد اکنون مردن و خاکسپاری در این شهر مجاز است.
نظر شما