سلام نو - سرویس گردشگری: مملیکا از رده این موجود، محل زیست و گونه‌هاشون می‌گه: "این پستانداران گوگولی فقط در جنگل‌های استوایی آمریکای مرکزی و جنوبی زندگی می‌کنند و مهم‌ترین زیستگاه‌شون جنگل‌های آمازون هست که حدودا ۵ برابر مساحت ایران بزرگی داره و مجموعا شش گونه مختلف دارند. این عکس‌ها رو در نزدیکی شهر مانائوس کشور برزیل گرفتم. شبیه میمون از درخت آویزون می‌شن ولی ربطی به میمون‌ها ندارن."
اون راجع‌به علت نام‌گذاری تنبل‌ها و میزان مسافتی که در یک دقیقه طی می‌کنن این‌طور می‌گه: "اسم انگلیسی این جاندار Sloth هست که مترادف Laziness به معنی تنبلی هست. دلیل نام‌گذاری اون‌ها این بوده که حرکات خیلی آهسته‌ای دارند و جزو کندترین موجودات زمین هستند. مهم‌ترین دلیل کند بودن‌شون نیز مصرف کمتر انرژی هست. بیشترین مسافتی که اون‌ها در یک دقیقه با بیشترین سرعت طی می‌کنن حدود ۴ متر است. که اون هم زمان خطر هست. البته داخل آب سریع تر شنا می‌کنن و به سرعت حدود ۱۳ متر در دقیقه می‌رسن."
شاید باورتون نشه که از میزان ساکن بودن و حرکت نکردن و تنبلی چه چیزی روی بدن‌شون دیده می‌شه، مملیکا درباره‌ی حواس تنبل می‌گه: "اونقدر تنبل هستن که روی بدن‌شون جلبک هم رشد می‌کنه و باعث استتار اون‌ها هم می‌شه. اون‌ها قدرت بینایی و شنوایی کمی دارند و برای تغذیه بیشتر به حس لامسه و بویایی خودشون متکی هستن. با مورچه خوارها نیز ظاهرا نسبت نزدیکی دارند. بیشتر عمر خودشون روی درخت هستند و برای اجابت مزاج یا پیدا کردن غذای بیشتر یا تولید مثل پایین درخت میان. بعضی وقتا هم از رودخونه شنا می‌کنن و میرن یه سمت دیگه گشت و گذار آخر هفته‌ای. اونقدا هم تنبل نیستن اینجور مواقع."
اون توصیفات خوشایند و جالبی درباره‌ی انواع تنبل‌ها، تجربه‌ی در آغوش گرفتن‌شون، میزان خواب و خوراک و تولید مثل اون‌ها داره: "هم تنبل های دو انگشتی داریم هم سه انگشتی. خیلی عاشقانه بغل‌تون می‌کنن و یه حس عجیب بهتون میدن که توصیف کردنی نیست، مخصوصا برای کسانی مثل من که لمسی حساب می‌شن. زمانی که بخواید جداشون کنید هم با اون انگشتای مجهز به ناخن مقاومت می‌کنن و دوست ندارن جدا بشن. خیلی جذابن از این نظر. می‌گن اونا روزی ۱۵ ساعت می‌خوابن و هر از گاهی غذا می‌خورن، شاید هفته ای یک بار. اینجوری باشه خیلی هم خوش سفر و کم خرج هستن. سرعت کم اون‌ها حتی باعث کمتر دیده شدن‌شون و کمتر شکار شدن‌شون هم می‌شه. اون‌ها به قدری تنبل هستن که سالی فقط یک بچه به دنیا میارن و ۶ ماه حاملگی دارن و بچشون ۹ ماه به بدن مادر می‌چسبه و ول نمی‌کنه."
مملیکا در نهایت از شکار شدن تنبل‌ها در آب و خشکی و از بین رفتن زیستگاه این موجودات بامزه می‌گه: "اون‌ها بیشتر توسط عقاب یا جگوار شکار می‌شن و در آب نیز ممکنه شکار تمساح یا مار آناکوندا بشن. خلاصه ترجیح میدن چرت بزنن تا کمتر شکار بشن. این از هوش زیادشونه به نظر من. این‌ها از درختی به درخت دیگه میرن. با قطع کردن درختان زیستگاه اینا هم کم می‌شه و شانس شکار زیاد. در یک روز میانگین اندازه نصف زمین فوتبال حرکت می‌کنن."
نظر شما