به گزارش سلام نو به نقل از فرارو، تیمی از ستاره شناسان آلمانی از دانشگاه‌های توبینگن و پوتسدام به سرپرستی پروفسور کلاوس ورنر، نوع جدیدی از ستاره‌های عجیب و غریب را کشف کردند که به گفته آن‌ها پوشیده از خاکستر سوزان هلیوم هستند.
این دستاورد توسط تلسکوپ Large Binocular Telescope آریزونا، و تلسکوپ Large Sky Area Multi-Object Fiber Spectroscopic Telescope که در Xinglong، چین قرار دارد و توسط رصدخانه ملی نجوم آکادمی علوم چین اداره می‌شود، صورت پذیرفته که به طور معمول برای استخراج دما، گرانش سطح و فراوانی عنصر مورد استفاده قرار می‌گیرند.
در حالی که ستارگان معمولی سطوحی از هیدروژن و هلیوم دارند، ورنر و همکارانش ستارگانی را با سطوحی از کربن، اکسیژن و خاکستر He-burning که ترکیبی بسیار عجیب برای یک ستاره است، شناسایی کردند. وضعیت حتی گیج کننده‌تر از این نیز هست، زیرا ستارگان جدید دما و شعاع‌هایی دارند که نشان می‌دهد هنوز در هسته خود هلیوم می‌سوزانند. معمولاً ما انتظار داریم ستارگانی با این ترکیبات سطحی، سوزاندن هلیوم را در هسته خود به پایان رسانده باشند و در راه تبدیل شدن به کوتوله‌های سفید باشند. اما اکنون پروفسور کلاوس ورنر از دانشگاه توبینگن و نویسنده اصلی این مقاله، توضیح می‌دهد که این ستارگان جدید چالشی جدی برای درک ما از تکامل ستارهای هستند.
در این میان، مقاله دیگری از گروهی از ستاره شناسان دانشگاه لاپلاتا (آرژانتین) و موسسه اخترفیزیک ماکس پلانک در گارچینگ (آلمان) که بلافاصله پس از این مقاله دانشمندان آلمانی در همان مجله منتشر شده است، توضیح احتمالی برای شکل گیری این نوع جدید و عجیب ستاره را ارائه می‌دهد. میلر برتولامی، نویسنده اصلی مقاله دوم، می‌گوید: «ما معتقدیم ستارهای کشف شده توسط همکاران آلمانی ما ممکن است در یک رویداد بسیار نادر از ادغام ستارهای بین دو ستاره کوتوله سفید شکل گرفته باشند.»
ادغام ستاره‌ها بین کوتوله‌های سفید در سیستم‌های دوتایی نزدیک، به دلیل کوچک شدن مدار ناشی از انتشار امواج گرانشی، از قبل شناخته شده بود. میلر برتولامی توضیح می‌دهد: «معمولاً ادغام کوتوله‌های سفید منجر به تشکیل ستارگان غنی‌شده با کربن و اکسیژن نمی‌شود، اما ما معتقدیم که برای سیستم‌های دوتایی که با جرم‌های بسیار خاص تشکیل شده‌اند، یک کوتوله سفید غنی از کربن و اکسیژن ممکن است این فرآیند را عملی سازد.» این محقق می‌افزاید: «در واقع ممکن است یک کوتوله سفید غنی از کربن و اکسیژن و در بالای یک سیستم دارای هلیوم غنی جمع شده و منجر به شکل گیری این ستاره‌ها شود.»
با این حال، هیچ مدل تکاملی ستارهای کنونی نمی‌تواند این ستاره‌ها را به طور کامل توضیح دهد. همانطور که میلر برتولامی توضیح می‌دهد، ما به مدل‌های اصلاح شده نیاز داریم تا ارزیابی کنیم که آیا این ادغام‌ها واقعاً می‌توانند اتفاق بیفتند یا خیر. این‌ها نه تنها می‌توانند به ما در درک بهتر این ستارگان کمک کنند، بلکه می‌توانند بینشی عمیق‌تر از تکامل اواخر سیستم‌های دوتایی و چگونگی تبادل جرم ستارگان آن‌ها در حین تکامل ارائه دهند. تا زمانی که ستاره شناسان مدل‌های دقیق تری برای تکامل ستارگان دوتایی ایجاد کنند، منشا ستارگان تازه کشف شده مورد بحث قرار خواهد گرفت. نتایج هر دو تحقیق در نشریه معتبر Monthly Notices of the Royal Astronomical Society منتشر شده است.
منبع: scitechdaily
ترجمه: مصطفی جرفی-فرارو
نظر شما