هبتالله آخوندزاده، رهبر طالبان روز شنبه ۱۷ اردیبهشت طی فرمانی اعلام کرد که همه زنان افغانستان باید در اماکان عمومی برقع بپوشند. درغیر این صورت سرپیچی از فرمان روبنده اجباری، پدر یا نزدیکترین عضو مرد در خانواده آنها احضار و در نهایت زندانی یا از مشاغل دولتی اخراج میشود.
در این پیام همچنین «بُرقع آبی»، به عنوان پوشش ایدهآل برای زنان معرفی شده است. همچنین اعلام کردند که اگر زنان دلیل مهمی برای بیرون رفتن ندارند «بهتر است که در خانه بمانند».
یکی از معترضان به نام سایرا سما علی یار به خبرنگاران گفت: «ما می خواهیم مانند انسان زندگی کنیم، نه مانند حیواناتی که در گوشه خانه اسیر شده».
اما به نظر میرسد این فرمان طالبان بر روی زنان پایتخت نشین تاثیر چندانی نداشته است. اکثر زنان بدون برقع تنها به زدن ماسک برای پوشاندن چهرهشان بسنده کردهاند.
محدودیتهای جدید طالبان مبنی بر اجباریشدن پوشاندن صورت زنان در مکانهای عمومی که با واکنشهای گسترده بینالمللی مواجه شده است، مهر تاییدی بر رویکرد افراطی طالبان است. آنها در ابتدا سعی کرده بودند چهره متفاوتی نسبت به دوران پیشین حکومتشان طی سالهای ۱۹۹۶ و ۲۰۰۱ از خود نشان دهند. آنها تا حد زیادی زنان را از داشتن مشاغل دولتی محروم کردند، ازحق تحصیل دختران گرفته تا محدودیت سفرزنان بهتنهایی.
پس از بازگشت طالبان به قدرت در ماه اوت، به دفعات زنان با تظاهرات در کابل و شهرهای بزرگ تلاش کردند تا از حقوق خود دفاع کنند.
اما این جنبش زنان به شدت سرکوب شد، بسیاری از فعالان دستگیر و برخی از آنها گاهی برای چند هفته بازداشت شدند و تعداد تظاهرات بسیارکمتر شد.
نظر شما