به گزارش سلام نو، ورزشهای زورخانهای نام دیگر ورزشهای باستانی ایرانیان است. جایی که در آن به ورزش باستانی میپردازند زورخانه نام دارد هم چنین در زورخانه علاوه بر ورزش زورخانهای کشتی پهلوانی نیز گرفته میشود.
پروندهٔ ثبت جهانی آیینهای پهلوانی و زورخانهای به کوشش فدراسیون ورزش پهلوانی و زورخانهای ایران با همکاری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آماده گردید. آیینهای پهلوانی و زورخانهای در تاریخ ۲۵ آبان ۱۳۸۹ برابر با ۱۶ نوامبر ۲۰۱۰ در فهرست میراث معنوی یونسکو از سوی ایران به ثبت جهانی رسید.
زورخانه صاحب الزمان(عج) بزرگترین زورخانه استان یزد است و کلیه مصالح و تجهیزات این زورخانه را از میراث فرهنگی تهیه و بنای آن برای اداره اوقاف است.
ورزش زورخانهای یا ورزش باستانی ویا ورزش پهلوانی نام مجموعه حرکات ورزشی با اسباب و بیاسباب و آداب و رسوم مربوط به آن هاست که در محدوده تاریخی و فرهنگی ایران از گذشتههای دور رواج داشتهاست.
دانشنامه بروکهاوس آلمانی، با استناد به تحقیقات دانشگاه ورزش آلمان واقع در شهر کلن، ورزش زورخانهای را در کتاب اصلی و جلد ویژه ورزش، قدیمیترین ورزش بدنسازی جهان معرفی میکند.
ورزش و انجام حرکات پهلوانی جزو فعالیتهای اصلی روزمره ایرانیان در دوران باستان بوده است. جامعهٔ آن زمان ارزش خاصی برای ورزشکارانی قایل میشد که برای قدرت بدنی و شجاعت روحی که در اختیار داشتند، شکرگزار بودهاند.
بر پایهٔ تاریخ، زورخانه در حدود هفتصد سال پیش (قرن ۷ خورشیدی) به وسیلهٔ محمود معروف به پوریای ولی که ظاهراً از مردم خوارزم بوده و گویا در سال ۷۷۲ ه. ق. به شیوه امروزی دوباره سازمان دهی شدهاست. با این حال بر پایهٔ رفتار و منش تاریخی و اسطورههای ایران زورخانه میتواند دست کم در ایران تاریخی بسیار کهنتری داشته باشد؛ چرا که مردم ایران که از ابتدای تاریخ خود به پهلوانی و کشتیگیری و آمادگی جسمانی نیاز مبرم داشتهاند تا به دستور زرتشت پیغمبر باستانیاش خود را برای یاری اهورا مزدا در چالش با اهریمن نیرومند سازند.
به همین روست که همواره ضعف و زبونی را نکوهش شمردهاند. در شاهنامه فردوسی بخش ویژهای را به پهلوانی اختصاص داده شده است.
جایگاه زورخانه پس از اسلام در زندهکردن جنبش ملی ایران و ستیز با بیگانگان و نیز رستاخیز زبان پارسی و فرهنگ و آیین افتادگی و برادری که از عهد باستان در ایران رواج داشتهاست، اهمیت ویژه دارد.
آداب ورزش زورخانهای
ورزش زورخانهای آداب و سنتی خاص دارد. آداب و سننی که با پیروی از پهلوانان و دلاوران افسانهای دورهٔ باستانی و تاسی از پیشوای نخستین شیعیان و جوانمردان، خُلق و خوی مردانگی و مروت و جوانمردی را در ورزش کاران بر میانگیزد یا نیرو میبخشد. این ویژگیهای نیکو در قالب شعرها و داستانهایی به صورت آهنگین و به همراهی «ضرب زورخانه» که مهمترین ساز این نوع موسیقی است، برای برانگیختن ورزشکاران در هنگام ورزش از سوی «مرشد» خوانده میشود. ورزش کاران هماهنگ با موسیقی و نوای مرشد، جست و خیر میکنند و حرکات زیبای گروهی یا فردی به نمایش میگذارند.
ورزش باستانی در بین ورزشکاران به احترام و ادب معروف است و با اصول زیادی همراه است. به طور مثال تمامی حرکات با اجازه از سادات و پیش کسوتان زورخانه که به رخصت گرفتن معروف هست انجام میشود. شعار ورزش باستانی پرورش روح و جسم است به طوری که شیعیان معتقدند که زورخانه مسجد دوم شیعیان است؛ ولی در نسل جدید ورزشکاران این آداب و رسوم کمکم از بین رفته است و کمتر مذهب در این ورزش دیده میشود. یکی دیگر از اصلیترین آداب زورخانه این است که ورزشکاران باید مواردی را از قبیل (فروتنی و از خود گذشتگی-مروت-مردانگی-سفره داری-پاکیزگی-کمک به فقرا و تنگدستان و دیگر صفات شامل پهلوانی) را رعایت کند.
جایگاه رزم در ورزش
کسانی بر این گمان هسنند که مردان زورخانه در دوران باستان، آیین رزم هم میآموختند و میگویند ابزار و ورزش باستانی شباهت شگرفی به جنگافزار روزگاران قدیم داشتهاست. با گرز و میل چوبی زورخانه، سپر و تخته بسیار سنگین مشهور به سنگ و کمان و کباده زورخانه که با آن عضله میپرورانند. در هر حال فنون رزم و ورزش، دیر زمانی است که هر یک به راه خود رفتهاند حتی چرخ زدن هم آیین رزم خودش را دارد به طوری که جوانی که بر بزرگتر خود کنده میکشد و از او خواستار است که نخست من میچرخم فلسفه آیین رزمیاش این است که میخواهد بگوید بگذار نخست من شهید بشوم؛ من خواستار جنگ در میدان هستم.
گلریزان
یکی از رسمهای شیرین و معروف زورخانه گلریزان است که در جشنها و اعیاد و میلادهای چهارده معصوم و در برخی موارد برای قدردانی از زحمات پیشکسوتان گرفته میشود و در آخر دو جوان دو طرف لنگی را گرفته و دور میخورند و مردم پول در آن لنگ میاندازند.
زورخانه صاحب الزمان یزد
آب انبار پنج بادگیری امیرچقماق که در مجموعه تاریخی امیرچقماق واقع شده است، متعلق به دوره ایلخانی (اواخر قرن ۹ هجری قمری و با قریب به ۵۰۰ سال قدمت) می باشد. بانی این مجموعه عظیم خانم بی بی فاطمه امیرچقماق همسر امیر جلال الدین شامی حاکم شهر یزد و خواهر گوهرشاد می باشد. مخزن این آب انبار پس از وصل شدن آب شهری، به مکانی متروکه تبدیل شده بود که پهلوان علی درهمی با توجه به قدمت و عظمت این بنا و پاکی نیت واقف آن و پس از ۳۰ سال پیگیری، در سال ۱۳۷۸ مجوز تبدیل آن را به زورخانه از اداره اوقاف و میراث فرهنگی یزد دریافت نمود و شروع به بازسازی این مخزن عظیم، که در دنیا کم نظیر است، نمود. با همت و نظارت رئیس وقت میراث فرهنگی(جناب مهندس خادم زاده) و موسس زورخانه (پهلوان علی درهمی معروف به محمد مشتی) در سال ۱۳۸۰ و پس از دو سال، این مکان تاریخی و دیدنی در چهار طبقه افتتاح گردید.
منبع: تریپ یار
نظر شما