به گزارش سلام نو، حرم امامزاده عبدالله (ع) در کوی علیا، در منطقه باغستان شهر نطنز واقع شده است. نسب این امامزاده به حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) می رسد. این منطقه بسیار زیبا به خاطر برخورداری از باغات و درختان فراوان به باغستان شهرت یافته و بقعه این امامزاده نیز بر فراز تپه‌ای بلند، در بین انبوهی از درختان بلند بید و چنار و باغ های سبز و خرم قرار گرفته است. برج تاریخی دوره سلجوقی نیز بر اهمیت تاریخی آن افزوده است.
همه جای باغشهر تاریخی نطنز دیدنی است و گنبدی فیروزه ای نیز بر فراز بلندی های این شهر دیده میشود. حرم امامزاده عبدالله (ع) در کوی علیاء، در منطقه باغستان شهر نطنز واقع شده است. این منطقه بسیار زیبا از شهر نطنز به خاطر برخورداری از باغات و درختان فراوان به باغستان شهرت یافته است. بقعه این امامزاده نیز بر فراز تپه ای بلند و در بین انبوهی از درختان بلند بید و چنار و باغهای سبز و خرم قرار گرفته، عبور جوی آب از قنات واقع در ضلع جنوبی و وجود استخر درمسیر این جوی در قسمت شرقی امامزاده، آرامش و زیبایی را به این فضا بخشیده است. به روایتی نسب این امامزاده به حضرت امیرالمومنین علی (ع) می رسد. از گذشته های دور مردم این شهر از سر ارادت و احترام، این امامزاده را شاهزاده عبدالله نامیده اند.
ساختمان امامزاده بنایی است با قدمت ۱۰۰۰ ساله که به مرور مرمت گردیده و گنبدی فیروزه ای رنگ و کاشیکاری شده روی بقعه قرار دارد. مساحت صحن و محوطه زیبای امامزاده به ۵۰۰۰۰ متر می رسد که به دلیل داشتن فضایی فرحبخش و زیبا موجب استقبال زائرین شهر و شهرستان قرار دارد. مساحت زیر بنای بقعه امامزاده عبدالله (علیه السلام) به حدود ۱۰۰ متر مربع می رسد. داخل بقعه و حرم ضریحی فلزی در ابعاد ۲/۵× ۱/۵ روی سنگ مزار امامزاده قرار دارد. بقعه فوق فاقد تزئینات است. در مجاورت این زیارتگاه برجی قدیمی که تاریخ آن به دوران سلجوقیان می رسد قرار گرفته که مرمت و بازسازی شده است. گفته می شود نظیر این برج سه برج دیگر نیز در چهار طرف زیارتگاه قرار داشته که به مرور زمان تخریب شده و تنها همین برج باقی مانده است. مجموعه ساختمانهای این بقعه مذهبی-تاریخی به صورت پلکانی و در ارتفاعهای متفاوتی بنا شده است. در خیابان اصلی مجاور حرم پس از عبور از سالن اجتماعات جدید الاحداث و تماشای منظره زیبای شنای مرغابی ها در استخر پر آب، از پله های درب شرقی مجموعه وارد صحن اول امامزاده می شویم. طرفین این صحن را برج دیده بانی از دوران تاریخی سلجوقیان و اتاق‌هایی در بر گرفته است، سپس پله های دیگری را بالا می رویم تا به صحن دوم یا همان صحن اصلی برسیم. از رواقهای کوچک و تو در تو با طاقهای گنبدی شکل و گچبری ساده آنها عبور می کنیم تا به ضریح حرم امامزاده عبدالله (ع) برسیم. ضریح فلزی بسیار زیبای بقعه بر روی دیواره سنگی به ارتفاع تقریبی یک متر قرار دارد. گنبد فیروزه ای امامزاده با کاشیکاری ساده در قسمت فوقانی و کتیبه ای از آیات قرآنی و ذکر لا اله الا الله با خط کوفی در بدنه تزئین شده است.
ضلع شمالی حرم را نیز بنای خشتی عظیم و مرتفع با معماری سنتی زیبا و تاریخی احاطه کرده، البته در اتاقها و محوطه اطراف بقعه، آرامگاه های بسیاری به چشم می خورد که متعلق به اموات اهالی منطقه باغستان است. محوطه و فضای سبز امامزاده توسط هیئت امنای این بقعه و با استفاده از کمکهای اهالی و خیرین منطقه به طرز بسیار زیبا و دلنشینی بازسازی شده، کف تمامی صحن ها و فضاهای اطراف بقعه با آجرهای خشتی و با طرحهای سنتی فرش شده است. طراوت درختان سرو، کاج و بید در محوطه امامزاده، روح هر بیننده‌ای را نوازش می دهد. وجود جاذبه های فراوان گردشگری در شهر نطنز، معماری سنتی و موقعیت مکانی منحصر به فرد امامزاده عبدالله (ع) در دل باغهای شهر تاریخی نطنز و از همه مهمتر فضای سبز بسیار زیبا و امکانات رفاهی این مکان باعث گردیده که هر سال زائران و گردشگران زیادی از دیگر شهرهای ایران دراین مکان مذهبی-تاریخی توقف کرده بهره مند شوند.
منبع: تریپ یار
نظر شما