بایدها و نبایدهای مشاوره خانواده که روان درمانگران باید بدانند!

در مورد خانواده هایی که به دنبال خدمات مشاوره خانواده هستند، چه برای مشکلات بین زوج، چه برای والدین یا خانواده هایی که درگیر مسائل فرزندپروری هستند، این استرس وجود دارد.

حتی اگر مشاوران خانواده بخواهند تا حد امکان تصویری صادقانه از زندگی خانوادگی شما ارائه دهند، ممکن است در جلسه مشاوره نزاع یا تنشی بوجود بیاید که باید آن را کنترل کنند.

خانواده‌ها با مشکلات موجود و روش‌های تعامل خود به کلینبک مشاوره خانواده مراجعه می کنند، که هیچ‌کدام برای جلسات مشاوره سازنده و مفید نیست. وظیفه مشاور خانواده این است که از راهبردهایی استفاده کنند که به خانواده ها کمک کنند تا حدی از مشکلاتشان کاسته شود یا حداقل تسکین پیدا کند.

مشاوران خانواده باید همیشه آماده سازگاری و درک مشکلات بین فردی اعضای خانواده باشند.

هر خانواده مسائل و تمایلات منحصر به فرد خود را دارد که ممکن است به نظر برسد که شدت آن در بین پدران، مادران، خواهران، برادران و سایر اعضای خانواده بیشتر است. در این مطلب که از مشاوران مرکز مشاوره خانوداه آویژه نقل شده است، برخی از بایدها و نبایدهای مشاوره خانواده آمده است که متخصصان می توانند از آنها برای هدایت جلسات خود و کمک به خانواده ها در دستیابی به نتایج سالم استفاده کنند:

اجازه دهید پویایی خانواده خودش را نشان دهد

به ویژه در اولین جلسه مشاوره خانواده مهم است که شما به عنوان مشاور اجازه دهید ساختارها و روابط خانوادگی به طور طبیعی ظاهر شوند. ظواهر شکایات مراجعان می تواند فریبنده باشد، و مسائل پیچیده ای که هر یک از خانواده ها تجربه می کنند را به سختی می توان در جلسه ابتدایی حدس زد.

سعی کنید کلیشه های اجتماعی یا جمعیت شناسی خانواده را کنار بگذارید (البته به این معنی نیست که این ویژگی ها را کاملاً نادیده بگیرید، زیرا آنها شاخص های ارزشمندی برای درک خانواده ها هستند).

در عوض، به اعضای خانواده اجازه دهید با یکدیگر تعامل داشته باشند. برای به دست آوردن تصویر واقعی از پویایی های یک خانواده باید در قلب اختلافات یا دعواهای آنها قرار بگیرید.

مثلا نوجوانان نافرمان ممکن است در واقع از والدین خود عصبانی نباشند، بلکه از خودشان عصبانی باشند. رسیدن به چنین بینش‌ها یا رفتارهایی در طول دوره مشاوره خانواده ممکن است زمان ببرد. اما با اجازه دادن به ظهور پویایی‌های خانواده این مسائل خودش را به خوبی نشان می‌دهد. با این روش کار مشاوران آسان‌تر می‌ شود و آنها می توانند ارزیابی بهتری از عوامل و شخصیت‌هایی که خانواده‌ها با آن‌ها سروکار دارند، داشته باشند.

طرف کسی را نگیرید!

بهترین مشاوران خانواده به خوبی می دانند که باید رهبر اتاق مشاوره باشند. این قانون در جلسات مشاوره خانوادگی، باید از همه جهات مورد توجه قرار گیرد. حتی یک رفتار اخلاقی را می توان در نظر یکی از اعضای خانواده به گونه ای تفسیر کرد که موجب آسیب رساندن به او شود.

مشاوران خانواده هنگام برخورد با مراجعان باید بی طرف باشند، زیرا اغلب مشاوران کسانی هستند که به عنوان مجرای داوری عمل می کنند. در نظر بگیرید که یکی از اعضای خانواده از دیگری (که در اتاق حضور دارد) شکایت می کند و مشاور ممکن است طوری رفتار کند که می تواند به عنوان حمایت غیر منصفانه از یک طرف تلقی شود. در این صورت یکی از اعضای خانواده آزرده خاطر می شود و فرآیند مشاوره خانوداه را دچار اختلال می کند.

چگونه یک مشاور خانواده باید از جانبداری اجتناب کند؟

یک مشاوره قبل از ازدواج یا خانواده خوب باید با درایت لازم از موقعیت هایی که ممکن است به عنوان جانبدای تلقی شود، اجتناب کند. مهمتر از همه، تایید رفتار یکی از اعضای خانواده را با احتیاط انجام دهد. سعی کنید سؤالات درست را بپرسید، اما اجازه دهید وقایع از طریق خود خانواده نقل شود نه از جانب شما!

مشاوران خانوداه همچنین می توانند در جلسات مشاوره به اعضای خانواده یادآوری کنند که به جای دیگران صحبت نکنند یا اجازه دهند دیگران خودشان صحبت نکنند. انتخابی بودن بیان مسائل به جلوگیری از این مشکلات کمک می کند. نظم و انضباط مشاوره خانوداه با جلسات مشاوره فردی متفاوت است. تشویق یک مراجع سرکش برای صحبت بیشتر در یک مشاوره خانوادگی ممکن است نتیجه خوبی نداشته باشد.

از مراجعان بپرسید چرا به دنبال مشاوره هستند؟

برخی از خانواده ها مشاوره را به عنوان آخرین راه حل می بینند زیرا نمی خواهند به عیب های زناشویی یا خانوادگی خود اعتراف کنند. با این حال، برای حل مشکلات خانودادگی، در قدم اول خانواده ها باید مشکلی را که به دنبال درمان آن هستند نام ببرند.

البته نام بردن مشکلات دشوار است. صادق بودن کار آسانی نیست، اما مشاوران باید خانواده را وادار کنند که بگویند چرا جلسات مشاوره را برای کمک به زندگی شخصی یا کاری خود انتخاب کرده اند. رسیدگی به یک مشکل ممکن است زمان بر باشد و در هیچ نوع مشاوره ای نمی توان عجله کرد، اما جلسات مشاوره خانواده، جایی ست که به اجماع و مشارکت کامل نیاز است.

بسیاری از مسائل خانوادگی بدلیل عدم رسیدگی به آنها یا عدم رفع آنها با مداخلات مناسب تشدید می شود. مشاوران می توانند به اعضای خانواده کمک کنند تا استرس ها، افکار و عواطف خود را به گونه ای شناسایی کنند که در جایی به غیر از جلسات مشاوره خانوداه به عنوان انتقام گیری تلقی می شوند.

این نوع ارتباط صادقانه در واداشتن خانواده به همکاری پیرامون عیوب اساسی و شروع به ایجاد نقاط قوت بسیار ارزشمند است. ایجاد احترام گروهی برای نظرات و احساسات همه افراد درگیر، یک محیط مشاوره ای ایجاد می کند که به پیشرفت درمان کمک می کند و خانواده ها با مسائل خود کنار می آیند.

فقط احساسات افراد را مورد توجه قرار ندهید!

در بسیاری از مواقع، درک این که یک فرد نسبت به یکی از اعضای خانواده چه احساسی دارد، دشوار نیست. خشم و بی اعتمادی به خوبی قابل تشخیص است. حتی زمانی که اعضای خانواده سعی می کنند احساسات خود را پنهان کنند، اغلب خود را نشان می دهند. این مهم است که به یاد داشته باشید که احساس درون مراجعان، داستان کاملی از آنچه بر خانواده آنها تأثیر می گذارد نیست.

تعامل بین پسر و پدر، مادر و دختر، زن و شوهر می تواند به عنوان فشارسنج دقیق تری از مسائلی که نیاز به بررسی دارند عمل کند. رفتار مهمترین چیزی است که برای بهبود عملکرد خانواده ها باید مورد توجه قرار گیرد، نه احساساتی که این اقدامات منجر به آن می شود.

بین مشاجرات وقفه ایجاد کنید!

مشاجره می‌تواند بازترین و صادقانه‌ترین شکل ارتباط خانواده‌ها باشد. اولین واکنش مشاور به یک مشاجره بین اعضای خانواده ممکن است این باشد که فوراً آن را کاهش دهد تا کنترل اتاق را حفظ کند، اما اجازه دادن به بروز این فعل و انفعالات می تواند منجر به نگاه های بهتری برای درک مشکلات خانواده ها شود. در این مواقع، تظاهر و خودکنترلی معمولا کنار گذاشته می شود و مشاهده واکنش هر یک از اعضای خانواده می تواند به مشاوران در درک بهتر موقعیت کمک کند.

مشاوران خانواده باید آماده باشند تا در صورتی که مشاجرات بالا گرفت و شروع به آسیب رساندن به یکدیگر کردند، وارد عمل شوند. یکی از مواردی که ممکن است مشاوران مجبور به جانبداری شوند، جلوگیری از سرزنش یکی از اعضای خانواده است. بحث‌ها و مشاجرات در یک محیط کنترل‌شده، ابزارهای مفیدی برای درمان هستند، اما زمانی که رشته‌های گفتگو که به حملات شخصی یا حتی خشونت کشیده می‌شوند باید توسط مشاوران متوقف شوند.

نیاز به آموزش مناسب را نادیده نگیرید

مراکز مشاوره خانواده، متخصصان را ملزم به اتخاذ رویکردهای کاربردی می کند. به این معنی است که مشاورانی که به دنبال ارائه مشاوره خانواده هستند باید مجوز داشته باشند. دستیابی به چنین گواهینامه ای معمولا مستلزم آموزش تخصصی و همچنین گذراندن دوره های آموزشی تحت نظارت است.

سازمان نظام روانشناسی ایران معتقد است که پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه، مشاوران باید قبل از دریافت مجوز یا گواهی در یک دوره (اغلب دو سال) کار بالینی تحت نظارت شرکت کنند.

با این حال، حتی زمانی که مشاوران چنین گواهینامه و تحصیلاتی را دریافت می کنند، برخی از مراجعان ممکن است فراتر از ظرفیت حرفه ای آنها باشد. اگرچه مشاوران بدون شک می خواهند به هر درمانجویی کمک کنند، اما گاهی اوقات باید گام دشواری را در تشخیص این موضوع بردارند که نوع خاصی از خانواده ها به کمک منحصر به فرد نیاز دارند و باید آنها را ارجاع دهند.

خانواده ها از جمله چالش برانگیزترین مراجعانی هستند که مشاوران و روانشناسان با آنها سر و کار دارند. آنها باید تمام آموزش‌ها، مداخلات مبتنی بر شواهد، همدلی و مهارت‌های تحلیلی خود را برای کمک به این افراد، به خدمت بگیرند.

منبع:

https://psychology.avije.org/

https://wikihow.com/