سلام نو – سرویس سیاسی: حجت الاسلام و المسلمین سید محمود دعایی، مدیر مسئول کهنه‌کارِ روزنامه اطلاعات و یاران شناخته شده امام خمینی ساعتی پیش در گذشت.
هر چند در این سال‌ها دعایی را با روزنامه اطلاعات، فعالیت‌های فرهنگی و رفت‌وآمد با اهالی فرهنگ می‌شناسند، اما او سابقه سیاسی پررنگی دارد. دعایی عضو مجمع روحانیون مبارز از سال ۱۳۶۶ تاکنون، سرپرست مؤسسه اطلاعات از سال ۱۳۵۹ تاکنون و نماینده شش دوره ابتدایی مجلس شورای اسلامی از ابتدا تا سال ۱۳۸۳ بوده‌است.
محمود دعایی بعد از انقلاب در اوائل سال ۱۳۵۸ به عنوان سفیر جمهوری اسلامی ایران در عراق عازم بغداد شد و به‌دنبال اعتراض به دخالت‌های آشکار مأمورین عراقی در امور داخلی ایران به دستور وزارت خارجه در اسفند ۱۳۵۸ به ایران بازگشت. او آخرین سفیر ایران در عراق پیش از جنگ تحمیلی بود.
دعایی بعد از بازگشت به ایران مدتی در دفتر امام خمینی مشغول به کار بود تا اینکه از طرف امام به عنوان نماینده ایشان در موسسه اطلاعات منصوب شد. حکم دعایی در دوران رهبری آیت‌الله خامنه‌ای تمدید شد و او در تمام سه دهه گذشته نیز سکان‌دار روزنامه اطلاعات بود.
دعایی در بین مردم به نمازهای میت مشهورش بر اهالی فرهنگ و سیاست، علاقه‌مندی به محمد خاتمی و روحیه لطیف شناخته می‌شد. در سال ۱۳۹۴ او در روزنامه اطلاعات با چاپ عکس و مطلبی از سید محمد خاتمی خبرساز شد و پویشی در حمایت از او ایجاد شد.
از حرکات جنجالی او دست بوسی‌های از سر تواضعی بود که از جواد ظریف تا ابراهیم رئیسی شامل بسیاری شد. هر چند دست بوسی ابراهیم رئیسی باعث انتقادات زیادی به دعایی شد.
او درباره بازگشت عطاالله مهاجرانی به ایران گفته بود:
تصورم این است که هوشمندانه‌ترین تصمیم عطا این است که در فضای آرام با امکان دسترسی به همه چیز در کتابخانه‌ها، آرشیوها و مراکز تحقیقی بتواند کارهای تحقیقاتی را انجام دهد و اثر وجودی‌اش را نشان دهد. با مواضع اخیر آقای اژه‌ای که رسما اعلام شده اینها ممنوع‌الورود نیستند و می‌توانند بیایند، وقتی کسی مثل عطا به ایران بیاید و در بازجویی مواضعش را توضیح دهد، طبیعتا تبرئه است و مورد حق‌شناسی قرار خواهد گرفت. الان آرامش و توفیقی که برای خدمت دارد مغتنم است.
او همچنین درباره محمد خاتمی و علاقه خود به او گفته بود:
من نسبت به آقای خاتمی اعتقاد ویژه‌ای دارم؛ مثل عاشق یا شیفته. در ایشان ویژگی‌هایی را سراغ دارم که جزء آرمان‌های ما هستند و جزء آرزوهایم است که همه کس داشته باشند. پایبندی به مبانی اصلی و آرمانی را در او قوی می‌بینم؛ چون زیر سایه پدری ارجمند تربیت شده و در تربیت فرزندان و همگنانی که با او بودند، سعی وافر داشته که روشن و آگاه باشند و عمیق به مسائل نگاه کنند و خصلت‌های ناب انسانی و اخلاقی را داشته باشند. ایشان در آن مسیر رشد کرده.
دعایی درباره چگونگی تامین هزینه‌های زندگی خود و حقوق نگرفتن از دولت نیز گفته بود:
از شما چه پنهان و به قول همشهری عزیزم آقای مرادی کرمانی: «شما که غریبه نیستید»، عهدی نیز با صاحب این لباس بسته‌ام که تا در این زی هستم، از هیچ دولت و دستگاهی حقوق نگیرم و همچنان طلبه بمانم و با شهریه طلبگی سر کنم. شرطم با مرحوم امام (ره) در قبول سفارت عراق، همین بود که بحمدالله تا امروز در هر سمتی که بوده‌ام تداوم یافته است و اکنون مقام معظم رهبری شهریه طلبگی‌ام را ماهیانه مرحمت می‌کنند.
نظرات