به گزارش سلام نو، در گذشته به دلیل طولانی بودن مسافت بین راه ها مکان هایی با عنوان کاروانسرا در میان راه ساخته می شد تا محلی برای استراحت مسافران باشد. در اواخر حکومت قاجار به دستور حاکم وقت فارس، حاج میرزا ابوالحسن خان مشیر الملک شیرازی و هنر معماری مردی اهل شیراز به نام محمد رحیم ساخته شد.
کاروانسرای دالکی در مسیر جاده قدیمی شیراز به بوشهر در وسط شهر دالکی واقع شده است.فاصله کاروانسرا تا شهر بوشهر ۹۵ کیلومتر و تا شمال برازجان ۲۳ کیلومتر است که در واقع بین دو کاروانسرای برازجان و الحاق پل مشیر قرار گرفته است.
بنای کاروانسرا از یک طبقه ساختمان شامل حیاط، دو ردیف ساختمان دور تا دور حیاط آن و ۴ برج در چهار گوشه آن، تشکیل شده است. بخش جلویی اتاق ها بدون واسطه به حیاط راه دارند و مکان استراحت است و بخش پشت سرآن اتاق هایی مخصوص حیوانات همراه کاروانیان یا همان اصطبل است. بالای ورودی هر اتاق روزنه ای جهت عبور نور و هوا تعبیه شده است.
مصالحی که در ساخت کاروانسرا بکار رفته است، قلوه سنگ های رودخانه ای همراه با گچ است. تزیینات خاصی در داخل اتاق ها یا محوطه بیرون به چشم نمیخورد و تنها مواردی که می توان به عنوان تزیینات در نظر گرفت سطوح مقعر و محدب در قسمت ورودی کاروانسرا و طاقچه هایی که در اتاق ها ساخته شده است.
برای بالابردن امنیت هر چه بیشتر کاروانسرای دالکی ۴ برج مدور در ۴ گوشه بنا ساخته شده تا نگهبانی لازم انجام شود؛ از طرفی این بنا با این وسعت تنها یک در داشته که نظارت بیشتری بر ورود و خروج داشته باشند؛ همچنین تنها از یک درب کوچک به پشت بام راهی وجود داشته که قابل کنترل باشد.
به منظور تامین آب آشامیدنی در زمان کاهش باران، یک آب انبار زیر زمینی برای کاروانسرا در نظر گرفته شده که در طول سال آب باران توسط چاهی به آب انبار منتقل و در زمان نیاز از همین چاه برداشت می کردند. کاروانسرای دالکی در مدت حیات خود چندین بار مرمت شد و تا جنگ جهانی دوم رونق بسیاری داشت و محل امنی بود اما پس از جنگ، به دلیل به دلیل افزایش کیفیت راه بوشهر- شیراز بلااستفاده ماند و به ساختمانی متروکه تبدیل شد.
منبع: گردشگری ۷۲۴
نظر شما