سلام نو – سرویس گردشگری: گرجستان با روسیه، آذربایجان، ترکیه، ارمنستان و دریای سیاه مرز داره. این کشور با وجود ۶۹.۷۰۰ کیلومتر مربع وسعت، دارای جمعیتی بالغ بر ۴ میلیون نفره که فرهنگ غالب بین مردم اون، یکی از پربارترین و غنی‌ترین فرهنگ‌های جهان محسوب میشه. زبان گرجی، الفبا و ادبیات گرجی ۲.۵۰۰ سال قدمت داره. مهدی برامون از بخش مرکزی گرجستان و شهری جمع‌وجور و زیبا به نام «برجومی» تعریف میکنه: "گرجستان در کنار زیبا بودنش، خوشمزه هم هست، به علت سرسبزی زیاد علوفه هم فت و فراوون گیر گوسفندا میاد و به خاطر همین گاهی گله‌هایی می‌بینین که هرچی میرن تموم نمیشن و این بارها و بارها به زیبایی گرجستان برای یه میت لاور اضافه میکنه. اما در مورد بخش مرکزی گرجستان و شهر زیبای برجومی که یه شهر خلوت و کوچیک و دور از هیاهو و شلوغیه، میتونم بگم برای گرجستانی‌ها به اسم آب معدنی معروف گازدار بدطعمش شناخته میشه، البته اونها حس میکنن آب برجومی طعم خوبی داره ولی با اطمینان میگم اصلا نداره، مخصوصا وقتی آب رو در خود برجومی و از اون ساختمون شیشه‌ای که تو عکس هست میگیرین، بدطعم‌ترینه." اون در ادامه پیشنهادی برای رهایی از خستگی داره: "پیشنهاد میکنم اگر روزی به برجومی رفتین با تله‌کابین تک کابینش برین بالا و گم بشین تو طبیعت و زیبایی جنگلی اونجا و بعد بیاین و برین تو آب گرم پشت پارکش خستگیاتون رو در کنین." مهدی از عجیب و زیبا بودن فضایی در بالای صخره‌ای می‌گه: "صومعه ستونی کاتسخیه، جایی به غایت عجیب، یکی پاشده رفته بالای این صخره کلیسا ساخته و خودش رو وقف کرده برای عبادت و بریدن از این دنیا و مردم محلی هم با بردن غذا ازش حمایت کردن، همینقدر زیبا، همینقدر عجیب."
اون از نقطه‌ای سبز و دیدنی به نام «دره اکاتسه» تعریف میکنه، دره‌ای که با طی کردن یک مسیر آهنی امکان دیدنش فراهم میشه و آدمی رو غرق در زیبایی و شگفتی خودش میکنه: "دره اکاتسه یکی از زیباترین نقاط گرجستانه، یه مسیر آهنی که ۷۰۰ متر طول داره و ۱۰۰ متر عمق تو وسط دره‌ای سبز و دیدنی، طوری که هرچی پیش‌تر میری بیشتر حس کنده شدن از زمین و معلق بودن تو اوج اونهمه زیبایی رو حس میکنی. بخشی از مسیر البته پارو فراتر میذاره و وقتی دره بازتر میشه شما رو جلوتر هم میبره تا از نزدیک‌تر بتونی دوردست‌ها رو هم ببینی و غرق زیبایی‌شون بشی. اکاتسه دره نامهربونیه ولی اگر روز خوبش باشه و تو دره شما مه داشته باشی، میتونی بهترین ویوهای ممکن رو برای عکاسی تو کل گرجستان همونجا پیدا کنی. امیدوارم یه اکاتسه غرق در مه یک روزی نسیبتون بشه."
مهدی از تجربه حضور در دره مارتویلی و زیبایی‌های نفس‌گیر مناظر و چشم‌اندازهای این دره می‌گه و حس و حالش رو در زمانی‌که با این دره مواجه شده این‌طور توصیف میکنه: "دره مارتویلی به نظرم جاییه که گرجستان اوج کوتاه و مختصر خودش رو نشون میده، سرشار از سرسبزی‌های اکاتسه، ویوهای نفس‌گیر کازبگی، زیبایی هنرمندانه تفلیس و شهد گیرای سیقناقی میرسی به مارتویلی و دو به شکی که آیا این ۱۵ لاری‌ای که ازت ورودی میگیرن ارزشش رو داره یا نه؟ بچه‌ها دنبال جایی برای شنا کردنن و تو روز شلوغت نهایتا میرسی به قایقی که وقتی سوارش میشی هرچه که جلوتر میره باورت نمیشه رسیدی به این سکوت و آرامش و صدای پرنده‌ها، باورت نمیشه این ویوها، شفافیت آب و هرچی جلو چشماته یه واقیعتی تو این دنیاست. مارتویلی از اون جاهاست که حس میکنم مدت کوتاهی که رو قایقش سوار شدم رو واقعا زندگی کردم، زندگی‌ای که از عمرم کم نشده."
نظر شما