سلام نو - گردشگری: شیراز به عنوان یکی از کلان‌شهرها، مرکز توجه گردشگران و توریست‌هایی است که می‌خواهند با هنر و تمدن کهن ایران آشنایی پیدا کنند. در این بین نباید فراموش کرد که برای سفر به این شهر بزرگ و پر رفت‌وآمد، نیاز به یک راهنمای جامع سفر به شیراز داریم تا هیچ‌کدام از زیبایی‌هایش را از دست ندهیم و بتوانیم در مدتی که مهمان شیراز هستیم، از حضور در آن بهترین استفاده را ببریم.
این شهر مراکز تفریحی و گردشگری بسیاری دارد و از جاذبه‌های طبیعی متنوعی برخوردار است و به شیراز شهر بهار نارنج معروف است. به همین سبب گزینه مناسبی برای سفر در تعطیلات بهاری خواهد بود.
با توجه به این موارد، در صورتی که مقصد سفر بعدی شما شیراز است، می‌توانید از راهنمای جامع سفر به شیراز که در ادامه ارائه شده، بهره ببرید تا بهترین سفرتان را تجربه کنید. خوب است بدانید که داشتن لیست جاهای دیدنی و سوغات شیراز می‌تواند بسیار به شما کمک کند.
بهترین زمان سفر به شیراز چه وقتی است؟
اولین قدم در راهنمای جامع سفر به شیراز، توجه به آب و هوای این شهر است. آب و هوای شهر شیراز به علت موقعیت جغرافیایی که دارد، گرم و خشک است. طبیعتاً چنین آب و هوایی در فصل تابستان تشدید می‌شود. در صورتی که شهر محل سکونت شما از جمله شهرهای کوهستانی است، سفر در فصل تابستان اصلاً مناسب نخواهد بود.
اردیبهشت ماه و فصول پاییز و زمستان، زمان‌هایی هستند که شیراز در بهترین موقعیت آب و هوایی خود قرار دارد. به خصوص اردیبهشت‌ماه که حال و هوای شیراز در آن زمان خبر از بهارنارنج‌های سرمست می‌دهد.
البته اگر بخواهید سفر مقرون‌به‌صرفه‌ای را تجربه کنید، قطعا فصول پاییز و زمستان بهترین انتخاب شما خواهند بود.
راهنمای جامع سفر به شیراز : اماکن گردشگری در شیراز
و اما به سراغ بخش شیرین راهنمای جامع سفر به شیراز یعنی اماکن گردشگری برویم. شیراز مهد شعر و ادبیات، جزء مهمترین شهرهای تاریخی ایران است که آثار و اماکن پرشکوهی را در خود جای داده است؛ از پاسارگاد و تخت جمشید، تا حافظیه و باغ ایلخانی، همه و همه در این شهر زیبا و باستانی جای گرفته‌اند. اگر سوال شما این است که در سفر به شیراز کجا بریم پس با ما همراه شوید.
تخت جمشید، نگین راهنمای جامع سفر به شیراز
راهنمای جامع سفر به شیراز باشد و حرفی از تخت جمشید نباشید؟ تخت جمشید به عنوان نمادی از اصالت وجودی تمدن‌های کهن ایرانی، چیزی نیست که برای ایرانیان ناشناس باشد. این سازه معماری پرشکوه، یکی از مقاصد قطعی در سفر به شیراز است.
سالانه مسافران و توریست‌های متعددی در بازدید از شهر شیراز، به دیدن این بنای پر ابهت می‌روند. این محوطه تاریخی در مسافت 60 کیلومتری شهر شیراز بنا شده است.
تخت جمشید را در جهان به‌عنوان نماد تمدن پارسی ایران زمین می‌شناسند. محوطه تخت جمشید که از جاهای دیدنی استان فارس است و در نزدیکی مرودشت شیراز قرار دارد، شکوه معماری کاخ پادشاهان در عصر ایران باستان را نشان می‌دهد. پادشاهان هخامنشی در اوج قدرت، کاخ‌های سنگی خود را در دل کوه و در نزدیکی شهر شیراز بر پا کردند تا برای آیندگان تصویری روشن از گستره فرمانروایی خود به یادگار بگذارند.
تخت جمشید را در جهان با نام «پرسپولیس» می‌شناسند که این نام به زبان یونانی است. ستون‌ها، سر ستون‌ها، کتیبه‌ها، نقش برجسته‌ها، کاخ‌ها و دروازه‌های باقی مانده در محوطه تخت جمشید، از مشهورترین آثار تمدن در جهان به شمار می‌آیند. ساخت بنای تخت جمشید در حدود ۲۵ قرن پیش و در دامنه کوه‌های رحمت، توسط داریوش هخامنشی آغاز شد. در ساخت بنای تخت جمشید معماران و هنرمندان بی‌شماری شرکت کردند و این بناهای عظیم توسط کارگران زن و مرد ساخته شده‌اند؛ اما آنچه در تاریخ بر ارزش تخت جمشید می‌افزاید شیوه رفتار پادشاهان هخامنشی با کارگران است، که در ایران باستان در قبال زحمت کارگران به آنها حقوق و مزایای مناسب پرداخت می‌کردند. بنا بر اطلاعات موجود در کتیبه‌ها، ساخت بنای تخت جمشید در حدود ۱۲۰ سال به طول انجامیده است. فرهنگ برجسته حاکمان ایران باستان در زمان هخامنشیان، سبب شهرت دو چندن تمدن ایران باستان در جهان شده است.
زمان آغاز ساخت بناهای تخت جمشید به سال ۵۱۸ پیش از میلاد یعنی در حدود بیش از ۲۵۰۰ سال پیش باز می‌گردد. داریوش اول که سومین پادشاه هخامنشیان بود، دستور به ساخت کاخی عظیم در کوه‌های اطراف مرودشت داد؛ اما مراحل ساخت عمارت‌ها و مجسمه‌های تخت جمشید زمان زیادی به طول انجامید و در دوره پادشاهان بعدی نیز ادامه داشت.
مجموعه پاسارگاد
در دوران هخامنشیان، شیراز در مرکز توجه قرار داشت و این مسئله در ساخت بناهای تاریخی باشکوهی از قبیل همین پاسارگاد قابل دریافت است. بنای پاسارگاد واقع در جاده شیراز - اصفهان، آرامگاه کوروش بزرگ را در خود جای داده است. هرودوت در کتابش نوشته که پاسارگادی نام مهمترین قوم و عشیره پارسیان بوده و هخامنشیان از همین طایفه برخواستند. بعد از آن کتزیاس، پزشک یونانی که در ایران زندگی کرده بود نام پایتخت کوروش را به کار برد. همچنین در میان نوشته‌های صلحب نظران میتوان به این نتیجه رسید نام اصلی پاسارگاد چیزی شبیه به "پسرکد" بوده که از اسم قبیله شاهی پارسیان اقتباس شده است.
چرا پاسارگاد پایتخت هخامنشیان بود؟ در آن دوران به دلیل عبور رود پلوار از این منطقه، پاسارگاد بسیار سرسبز و خوش آب و هوا بوده است، همین امر سبب شده است که تاریخچه حیات در این منطقه به سال‌ها پیش از حکومت هخامنشی بازگردد، باستان‌شناسان تاریخچه حضور انسان‌ها در منطقه پاسارگاد را به دوران میانه سنگی نسبت داده‌اند. تاریخچه آشنایی هخامنشیان با این منطقه به زمان حمله‌ای آنها به ایران و شکست مادها باز می‌گردد، در آن دوران کوروش کبیر آخرین پادشاه مادها را در نزدیکی منطقه پاسارگاد شکست دارد و حکومت خود را آغاز نمود. لازم به ذکر است کوروش در ابتدای تشکیل حکومت هخامنشی در مناطقی مختلفی مانند بابل، انشان و هگمتانه اقامت داشت و مشغول و فتح مناطق اطراف سرزمین فارس بود. سال ها بعد کوروش کبیر تصمیم به ساخت پایتخت امپراتوری هخامنشیان گرفت، سرانجام پس از فتح کشور لیدیه، مهندسان و معماران این کشور را با خود به منطقه پاسارگاد آورد و شهر تاریخی پاسارگاد را بنا نهاد. کوروش کبیر در کشور لیدیه بنا ها بسیار پیشرفته‌ای را دیده بود، به همین دلیل برای ساخت پایتخت امپراتوری خود از معماران این کشور کمک گرفت، امروزه آثار بجا مانده از معماران و مهندسان این کشور نیز در مجموعه پاسارگاد قابل مشاهده است. طبق نظر استرابون (تاریخ نگار یونانی) پاسارگاد بدلیل آن که منطقه آخرین جنگ کوروش با مادها بوده و به سبب پیروزی در این جنگ، امپراتوری آسیا در دستان او قرار گرفت. اهمیت بسیاری برای کوروش‌کبیر داشته است، همین امر سبب شده است که کوروش برای جاودانه شدن این امپراتوری، پاسارگاد را به عنوان پایتخت امپراتوری خود برگزیند.
حافظیه بخش حذف نشدنی راهنمای جامع سفر به شیراز
مگر می‌شود راهنمای جامع سفر به شیراز نوشت و به حافظیه توجه نداست؟ شیراز به سبب پرورش بزرگ مردانی چون حافظ و سعدی، به شهر شعر و شعور معروف است. حافظ شیرازی زاده شهر شیراز، نامی‌ترین شاعر در ادبیات فارسی است که تاکنون حریفی در عرصه فعالیت خود نداشته است.
در حدود سال ۱۴۵۲ میلادی (۸۳۱ شمسی) به دستور میرزا ابوالقاسم بابر، فرماندار تیموریان برای اولین بار بنایی کوچک و گنبدی شکل بر روی مزار حافظ بنا کردند و در مقابل این بنا استخر بزرگی ساخته شد. این بنا بار دیگر در حدود ۳۰۰ سال بعد در زمان های شاه عباس اول و نادر شاه به صورت جداگانه در دست بازسازی و مرمت قرار گرفت.
تاریخچه ساخت حافظیه
در طول سلطنت کریمخان زند در سال ۱۷۷۳ میلادی (۱۱۵۲ شمسی) بنای یاد بود دیگری با چهار ستون سنگی با دو اتاق در شرق و غرب که از دو جهت شمالی و جنوبی باز است را بنا نهادند، این بنا باغ را به دو قسمت، تقسیم کرده است و در مقابل آن نارنجستان بزرگی را احداث کردند. آرامگاه حافظ در وسط این باغ قرار گرفته است که به دستور کریمخان زند یک تخته سنگ مرمر بر روی مقبره قرار گرفت که بر روی این سنگ مرمر با خط خوشی گزیده هایی از اشعار حافظ حک شده است. این آرامگاه بار دیگر در سال ۱۸۵۷ (۱۲۳۶ شمسی) توسط فرماندار فارس مورد بازسازی و مرمت قرار گرفت و در سال ۱۸۷۸ (۱۲۵۷ شمسی) در اطراف مقبره یک محوطه چوبی ساخته شد.
بار دیگر در سال ۱۸۹۹ (۱۲۷۸ شمسی) اردشیر مقبره حافظ را بازسازی کرد اما به دلیل اینکه اردشیر زرتشتی بود علی اکبر فال اسیری اعتراض کرد و او به همراه یارانش، بنای مرمت شده را ویران کردند. مردم شیراز به تخریب اعتراض کردند و دولت بار دیگر دستور بازسازی این بنای تاریخی را صادر کرد، اما علی اکبر فال اسیری با آنها مخالفت کرد و اعلام کرد که هر بنایی را که در آنجا ساخته شود تخریب خواهد کرد، حتی اگر توسط خود شاه ساخته شود. این محل به مدت دو سال به صورت ویرانه باقی ماند تا اینکه در سال ۱۹۰۱ (۱۲۸۰) شاهزاده ملک منصور ملقب به میرزا شجاع السلطنه، یک محوطه آهنی در اطراف مقبره حافظ و کتیبه ای که روی آن اسامی حامیان خلیفه نوشته شده است را بر آن قرار داد.
ساختار فعلی حافظیه
بار دیگر فعالیت هایی برای مرمت و گسترش مقبره حافظ در سال ۱۹۳۱ (۱۳۱۰) آغاز شد در سال ۱۹۳۵، اداره آموزش و پرورش فارس به همیاری اصغر حکمت، وزیر آموزش و پرورش، ساخت یک ساختمان جدید را در حافظیه ترتیب داد که طراحی این ساختمان بر عهده معمار و باستان شناسی نه ایرانی بلکه فرانسوی به نام آندره گدار انجام شد. اجرای این پروژه به علی ریاضی، رئیس اداره آموزش و پرورش فارس واگذار شد و علی سامی مسئولیت نظارت آن را برعهده گرفت. پس از بازسازی های انجام شده بر روی مقبره، سنگ مزار به ارتفاع یک متر از سطح زمین بالاتر آمده است که به وسیله پنج ردیف پله احاطه شده است.
سعدیه
قطعا سعدی هم در شعر سرایی کم از حافظ ندارد. آرامگاه این شاعر بزرگ در نزدیکی دروازه قرآن بنا شده که پیشینه تاریخی دارد و از دیگر گزینه‌های توریستی شهر شیراز است.
آرامگاه سعدی همان جایی است که سعدی آخرین سال‌های عمر خود را در آن سپری کرده و پس از مرگ نیز در همان مکان به خاک سپرده شده است. اولین مقبره‌ی این شاعر بزرگ توسط «شمس‌الدین محمد صاحب دیوانی» وزیر اباقاخان ایلخانی بنا نهاده شد. البته بنای اولیه توسط یعقوب ذوالقدر در سال ۹۶۹ هجری شمسی، ویران شد.
در سال ۱۱۵۲ هجری شمسی، کریمخان زند دوباره بنایی را بر آرامگاه سعدی برپا کرد که با مصالح گچ و آجر ساخته شده بود. در دوران قاجاریه، عالمی شیرازی بر اساس منابعی که گفته بودند سعدی اهل تسنن بوده، سنگ مزار سعدی را تخریب کرد. اندک زمانی بعد، «علی اکبرخان قوام‌الملک شیرازی» سنگی آراسته به اشعار سعدی در مدح پیامبر را تهیه و بر مزار این شاعر ادیب و متدین، نصب کرد.
بنای ساخته شده توسط کریمخان زند تا سال ۱۳۲۷ با اندکی تخریب و تغییر و تحول پابرجا ماند. حدود یک سال طول کشید تا برای احیای آرامگاه سعدی، اجازه صادر شود. دو معمار آرامگاه سعدی، مهندس محسن فروغی و مهندس علی صادق بودند که طرح این بنا را از کاخ چهل‌ستون اقتباس کردند و با تلفیق معماری جدید و قدیم ایرانی، آرامگاه امروزی را بنا نهادند. هم‌زمان با افتتاحیه آرامگاه که با حضور افراد نامی و بزرگ عرصه‌ی علم و هنر و ادب پارسی برگزار شد؛ مجسمه‌ای که به عنوان تندیس این شاعر گران‌قدر توسط استاد ابوالحسن صدیقی ساخته شده بود، بر فراز دروازه‌ی شهر اصفهان جای گرفت. بر سردر ورودی آرامگاه سعدی در شیراز نوشته‌اند:
ارگ کریمخانی
ارگ کریمخانی به عنوان یک سازه بزرگ، یکی از محوطه‌های زیبایی است که حتی برای جوانان شیرازی هم جذابیت دارد. شب‌های شیراز در این مکان همواره پر از نشاط و اشتیاق زندگی است. پس اگر به راهنمای جامع سفر به شیراز گوش می‌دهید و برایتان ارزشمند است، این پیشنهاد را از دست ندهید:
گشت‌وگذار شبانه در اطراف ارگ کریمخانی
سفر به شیراز با دیدن از این سازه بلند ارتفاع، می‌تواند ابهت ایران را یادآور شود. این بنا مربوط به دوران زندیه است که به دستور کریمخان زند ساخته‌شده است.
با توجه به عظمت این بنا، کاربردهای مختلفی در هر دوره پیدا کرده و امروزه جنبه گردشگری و توریستی دارد.
باغ ملی شیراز
باغ ملی شیراز از دسته مراکزی است که آرامش خاصی در هوای آن در گردش است. قطعا عطر خوش بهارنارنج‌ها در جریان آرامش در این باغ بی‌تاثیر نیست. قدم زدن در میان درختان کهن و فواره‌های آب در ماه اردیبهشت، یقیناً با پیاده روی بهشتی تفاوت چندانی ندارد.
باغ ملی شیراز واقع در چهارراه حافظیه از دیگر مراکز پربازدید شیرازی است. به همین خاطر حتی خود مردم شیراز هم زمان‌هایی را در میان انبوه درختان حاکی از طبیعت بی‌مثال شیرازی، صرف می‌کنند.
شاهچراغ نگین مذهبی راهنمای جامع سفر به شیراز
و اما بخش مذهبی راهنمای جامع سفر به شیراز، شاهچراغ است. قطعا هویت مذهبی ایران، عامل اصلی در به وجود آمدن اماکن مذهبی مانند شاهچراغ است. این حرم به عنوان یکی از معروف‌ترین اماکن زیارتی، برای ایرانیان به حساب می‌آید.
این آرامگاه، بنایی برای حضرت میر سید احمد، برادر امام رضا و فرزند دیگر امام موسی کاظم است. با توجه به این مسئله، شاهچراغ معرف حضور شیعیان است و کمتر کسی از آن بی‌اطلاع است.
آرامگاه شاهچراغ هم به خاطر معماری فوق‌العاده زیبا و هم به خاطر قرارگیری مقبره برادر امام رضا، از جمله مراکز توریستی این شهر محسوب می‌شود.
جدا از موارد ذکر شده، محوطه‌های تاریخی، تفریحی و گردشگری دیگری هم در شهر شیراز قرار دارد که هر کدام با توجه به خصوصیاتی که دارند، جذابیت بالایی برای توریست‌های و مسافران پیدا می‌کنند.
برای سفر به شیراز، با توجه به شهر محل سکونت خود، می‌توانید از اتوبوس، قطار یا هواپیما استفاده کنید. شهر شیراز با مردمانی مهربان، پذیرای شما خواهد بود. همچنان پیشنهاد ما به شما این است که پیش از سفر به شیراز راهنمای جامع سفر به شیراز را با دقت مطالعه کنید.
نظر شما