چند باور اشتباه درباره خوردن صبحانه سنگین برای لاغری

صبحانه ممکن است مهم ترین وعده غذایی در روز باشد، اما نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد که برخلاف باورهای عامیانه، صبحانه نباید بزرگترین و سنگین ترین وعده غذایی در روز باشد.

به گزارش سلام نو به نقل از سیناپرس، به طور عمومی این باور وجود دارد که خوردن یک صبحانه سنگین، به بدن کمک می کند کالری بیشتری در طول روز بسوزاند، اما یافته های جدید محققان، این موضوع را زیر سوال می برد.

محققان اسکاتلندی می گویند مصرف سنگین صبحانه به عنوان بزرگترین وعده غذایی در روز، به کاهش وزن بیشتر کمک نمی کند. دانشمندان دریافتند این استراتژی رژیم غذایی بر نحوه پردازش کالری بدن ما تأثیری ندارد.

در این رابطه ضرب ‌المثلی وجود دارد که می ‌گوید اگر می ‌خواهید وزن خود را از دست بدهید، باید مثل یک پادشاه صبحانه خورده، مانند یک شاهزاده ناهار و مانند یک فقیر شام بخورید.

با این حال، مهم نیست که صبحانه، ناهار یا شام را بزرگترین وعده غذایی خود در روز کنیم، زیرا بدن ما کالری های هر وعده غذایی را به همان روش پردازش می کند که سایر وعده های غذایی را هضم و تجزیه می کند.

تیمی از محققان دانشگاه آبردین دریافتند: افرادی که صبحانه را تبدیل به سنگین وعده غذایی خود در روز کرده و کسانی که در طول رژیم غذایی خود، بیشتر کالری خود را در عصر مصرف می ‌کنند، هر دو در یک ماه بیش از ۳ کیلوگرم وزن کم کرده ‌اند، البته شرکت کنندگان در این مطالعه گفتند در روزهایی که صبحانه سنگین می خوردند کمتر گرسنه می شوند.

زمان خوردن غذا و تأثیر آن بر وزن بدن

پروفسور الکساندرا جانستون، نویسنده ارشد، محقق در زمینه کنترل اشتها در مؤسسه Rowett، دانشگاه آبردین، می گوید: افسانه های زیادی در مورد زمان خوردن غذا و تأثیر آن بر وزن بدن یا سلامتی وجود دارد.  این موضوع تا حد زیادی به واسطه ریتم شبانه روزی بدن هدایت شده است. به گزارش سیناپرس، اما ما در زمینه تغذیه به این فکر کرده ‌ایم که چگونه این امکان وجود دارد و انرژی کجا می رود؟ ما تصمیم گرفتیم نگاه دقیق ‌تری به نحوه تعامل زمان با متابولیسم بیندازیم.

پژوهشگران برای انجام این مطالعه، ۳۰ نفر را شامل ۱۶ مرد و ۱۴ زن که دارای اضافه وزن یا چاقی بوده و مشکل سلامتی نداشتند، انتخاب کردند. هر یک از آنها مجبور بودند صبحانه یا شام را به مدت چهار هفته به بزرگترین وعده غذایی خود در روز تبدیل کنند. رژیم غذایی آن ها حاوی ۳۰ درصد پروتئین، ۳۵ درصد کربوهیدرات و ۳۵ درصد چربی بود.

محققان کل مصرف انرژی روزانه شرکت کنندگان را اندازه گیری کردند که به تفاوت بین نرخ گردش هیدروژن و اکسیژن در آب بدن به عنوان تابعی از تولید دی اکسید کربن نگاه می کند. این تیم همچنین کنترل اشتها، کنترل قند خون و ترکیب بدن افراد شرکت کننده را بررسی کردند.

 جانستون در این رابطه می ‌گوید: شرکت ‌کنندگان گزارش کردند در روزهایی که صبحانه سنگین تری می ‌خوردند، اشتهایشان بهتر کنترل می ‌شد و در بقیه روز احساس سیری می ‌کردند. این کار می تواند در دنیای واقعی بسیار مفید باشد.

شرح کامل این یافته ها در آخرین شماره مجله تخصصی Cell Metabolism منتشر شده است.