سلام نو - سرویس گردشگری: پل شهر چای که با نام ۲۳ پل نیز شناخته می‌شود، در ۱۲ کیلومتری جنوب شهر میانه و روی رودخانه‌ی شهر چای قرار دارد. اطلاعات دقیقی در مورد تاریخ ساخت این پل در دسترس نیست؛ اما با توجه به سبک معماری و مصالح به‌کار رفته در آن، می‌توان آن را به دوران صفویه نسبت داد. این پل به سی و سه پل اصفهان شبیه است؛ اما نسبت به آن شکل ساده‌تری دارد. پل شهر چای با ۲۶۰ متر طول، طولانی‌ترین پل آذربایجان شرقی به‌شمار می‌رود. عرض پل ۹.۷ متر و ارتفاعش ۲۵.۵ متر است و ۲۳ چشمه یا دهنه، با طاق‌های جناغی دارد که متاسفانه دو چشمه‌ی آن بر اثر سیل تخریب شده‌اند. آب‌برهای این پل مثلثی شکل هستند و اتاقچه‌هایی در پایه‌های آن دیده می‌شود که ورودی آن‌ها از روی پل است. این پل در ۲۸ مرداد ۱۳۴۸ با شماره ۸۷۲ به‌عنوان یکی از مکان های دیدنی میانه در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
معماری پل
سبک و سیاق معماری و مصالح بکار رفته در آن دقیقا همان چیزی است در سی و سه پل اصفهان مشهود است با یک تفاوت که این پل شکل ساده تری به خود دارد و بر روی رود قرانقو(شهرچای) هم چون نگینی ارزشمند تداعی کننده ی تاریخ درخشان معماری شهرستان میانه است.
جان پناه های پل را به ارتفاع هفتاد سانتیمتر با گچ و آجر ساخته اند. مصالح غالب در بنا آجر است و فقط در پایه ها سنگ سفید به صورت مکعب تراش دار بکار رفته و در طاق مسطح دو چشمه نیز از بتون مسلح استفاده شده است.
آخرین تعمیر پل بنا به کتیبه منصوب بر پیشانی یکی از طاق ها، در دوره ولایتعهدی عباس میرزا در آذربایجان انجام گرفته است.
پل شهر چای که در سالیان متوالی به دفعات مورد تعمیر و مرمت قرار گرفته است، گفته می شود قدمت آن به دوران صفوی برمی گردد اما تاریخ ساخت پل به درستی روشن نیست.
نظر شما