سلام نو-سرویس گردشگری:مجموعه تاریخی تخت سلیمان که به قلعه تاریخی تخت سلیمان نیز شهرت دارد، از جمله بناهای مهم تاریخی جهان به شمار می‌رود و از جاهای دیدنی تکاب محسوب می‌شود. این مجموعه که از دوره ساسانیان به یادگار مانده، دارای بخش‌های مختلفی از جمله آتشکده آذرگشنسب، آتشکده شاهی، جنگ‌آوران، خسرو، معبد آناهیتا، آتشگاه‌های کوچک، دروازه و دیوارهای مستحکمی است. در ایران باستان و در دوره ساسانی، سه آتشکده اصلی و برجسته وجود داشت که هرکدام به یکی از طبقات اجتماعی ایران یعنی مغان (موبدان)، واستریوشان (کشاورزان) و ارتشتاران (ارتشیان) متعلق بود.در این آتشگاه‌ها آتش‌هایی با نام‌های مختلف نگهداری می‌شد. برزین مهر (در معنای عشق والا) برای کشاورزان در نیشاپور خراسان، فریغ (آتش فر ایزدی) در کاریان فارس برای موبدان و افراد بلند مرتبه و سومی آتشکده آذرگشنسب در تکاب آذربایجان برای ارتشیان بود.
موقعیت آتشکده
آتشکده آذرگشنسب یکی از مشهورترین آتشکده‌های ایران و مکان های دیدنی استان آذربایجان غربی به شمار می‌آید که در ۳۲ کیلومتری شهر تکاب (۴۳ دقیقه) و در روستای تخت سلیمان (شیز) واقع شده است. این آتشکده در در دره‌ای سرسبز در ارتفاع ۳۰۰۰ متری و در ضلع شمالی دریاچه‌ای در منطقه تاریخی تخت سلیمان قرار گرفته است. آتشکده آذرگشنسب ۳۱۵ کیلومتر با مرکز استان آذربایجان غربی (پنج ساعت و پنج دقیقه)، ۳۳۴ کیلومتر با شهر تبریز (پنج ساعت و ۱۹ دقیقه)، از میاندوآب محل تلاقی دو استان آذربایجان غربی و شرقی ۱۶۷ کیلومتر (سه ساعت و سه دقیقه) و ۱۴۷ کیلومتر با زنجان ( دو ساعت و ۳۴ دقیقه) فاصله دارد.درباره محل قرارگیری این آتشکده تا پیش از حفاری اختلاف‌های زیادی وجود داشت. پژوهش‌های بسیار زیادی صورت گرفته بود و عده‌ای محل اصلی این آتشکده را کنار دریاچه ارومیه، برخی آن را در تخت سلیمان و عده‌ای دیگر شهر شیز می‌دانستند. پس از حفاری و کشف بقایای آتشکده، مشخص شد که شهر شیز در جغرافیای تاریخی ایران همان تخت سلیمان امروزی است. شیز محل زندگی اقوام مختلف از جمله ماده‌ها، اشکانیان، ساسانیان و مغول‌ها بوده و در تمامی این دوران‌ها یکی از باشکوه‌ترین و قدرتمند‌ترین شهرهای باستانی بوده است. به همین دلیل این شهر باستانی میزبان آتشکده‌های مهمی بوده و تنها افرادی خاصی حق ورود به آن‌ها را داشتند. بسیاری از پادشاهان ساسانی به‌واسطه جایگاه ویژه این آتشکده پای پیاده از تیسفون به زیارت و عبادت آن می‌آمدند.
نحوه دسترسی
بهترین مسیر و برای رفتن تخت سلیمان و آتشکده آذرگشنسب عبور از جاده تکاب به تخت سلیمان است که با طی ۲۴ کیلومتر، شما به‌راحتی به مقصد می‌رسید؛ اما اگر می‌خواهید در مسیر از دیدنی‌های استان آذربایجان غربی لذت ببرید، بهتر است مسیر زنجان را انتخاب کنید. برای رسیدن به این دو جاده چندین راه در پیش روی شما قرار دارد. شما می‌توانید سفر هوایی را انتخاب کنید و خود را با هواپیما به فرودگاه زنجان یا فرودگاه ارومیه برسانید و از آن جا به‌صورت زمینی به‌سمت تخت سلیمان حرکت کنید. نزدیک‌ترین ایستگاه قطار به این منطقه نیز ایستگاه قطار بین‌المللی زنجان به مشهد است که از این ایستگاه تا تخت سلیمان در حدود ۱۴۰ کیلومتر مسافت در پیش رو خواهید داشت. علاوه بر این موارد، خودروی شخصی نیز می‌تواند یکی از گزینه‌ها باشد. اگر از تهران حرکت می‌کنید باید از اتوبان تهران قزوین به‌سمت غرب استان تهران بروید. پس از طی ۱۵۰ کیلومتر وارد اتوبان قزوین به زنجان شوید و از آنجا با عبور از تاکستان‌های زیبای انگور و شهر ابهر پس از طی ۱۷۰ کیلومتر به محدود زنجان خواهید رسید. برای اینکه از زنجان به‌سمت تخت سلیمان بروید، باید وارد آزادراه زنجان به بیجار شوید و با طی مسافتی به جاده زنجان به دندی خواهید رسید. با گذشت از این مسیرها و با طی ۱۴۰کیلومتر، به جاده‌ای کوهستانی و پرپیچ‌وخم می‌رسید که دندی را به تخت سلیمان متصل می‌کند. حتما پیش از ورود به این جاده کوهستانی، سوخت و تجهیزات خود را چک کنید.
عناوین آتشکده
آتشکده آذرگشنسب که به‌صورت مخفف آذرگشسب نیز خوانده می‌شود از سه کلمه اوستایی «اسپ»، «آذر» در معنای آتش و «گشن» در معنای نر یا بسیار تشکیل شده است. بسیاری آذرگشنسب را «آتش اسب نر» و برخی دیگر «آتشی بسیار جهنده همچون برق» یا «آذر فرشته دین مزدیسنایی دارنده اسبان بسیار فراوان» تفسیر کرده‌اند. افسانه‌هایی نیز در مورد انتخاب نام این مکان وجود دارد.برخی روایت‌ها حاکی از این است که کیخسرو یکی از پادشاهان قدرتمند ساسانی در زمان گشودن «دژ بهمن» (دژی طلسم شده) در صبح با تاریکی اهریمنی مواجه شد و در همان زمان آتشی بر یال اسب او فرود آمد و جهان بار دیگر روشن شد. کیخسرو پس از پیروزی و گشودن این دژ آتشکده آذرگشنسب را به پاس کمک اهورامزدا خدای آیین زرتشت بنا کرد تا از آن آتش محافظت کند. آتش شعله‌ور در درون آتشکده آذرگشسب، «آتش وهرام» یا «بهرام» نامیده می‌شد. این آتش در نزد زرتشتیان مقام بالایی داشت و بر باور آن‌ها ترکیبی از ۱۶ آتش بود. از آتش ورهرام با عنوان خدای جنگ و اسطوره‌ای شکست‌ناپذیر یاد می‌کردند که همواره باید روشنایی می‌بخشید و هرگز خاموش نمی‌شد. شیز یا مجموعه تخت سلیمان امروزی یا همان آتشکده آذرگشنسب را با نام گنجک در دوران پهلوی، گادزا در میان رومیان و یونانیان و ستوریق در تاریخ مغولان نیز می‌شناختند. در اوستا نیز از این آتشکده با نام «چئچست» و در شاهنامه فردوسی با نام «چیچست» از آن یاد شده است.
سرگذشت آتشکده
آتشکده آذرگشنسب به دوران باستان تعلق دارد و در گذشته دور، اطراف آن کاخ و بناهای باشکوه بسیار وجود داشت. این منطقه از هزاره اول پیش از میلاد محل استقرار پارت‌ها بود و بعدها در گذر زمان بناهایی روی بقایای باقی‌مانده از آن زمان ساخته شد. آثار به جا مانده در تخت سلیمان و آتشکده آذرگشنسب نشان می‌دهد که مردم از دوره پارت‌ها و مادها در این منطقه زندگی می‌کردند؛ اما در دوران ساسانیان تخت سلیمان به شهری پر‌رونق بدل شد. در واقع می‌توان گفت، بهرام پنجم ساسانی آن را به شهری بدل کرد و سپس خسرو انوشیروان آن را توسعه داد و به اوج عظمت خود رساند. آنچه منجر به‌شکل‌گیری و ساختن آتشگده آذرگشنسب شد، تقویت تفکر زرتشتی و مبارزه با ادیان دیگر در دوره ساسانیان بود. حکومت ساسانیان حفظ اوستا و این دین را مهم و رکنی اساسی در حکومت خود می‌دانست.با ورود اسلام و فتح آذربایجان موبدان آتشکده باستانی آذرگشنسب با سرداران ارتش فاتح توافق کردند که در ازای پرداخت مالیات از این بنا حفاظت کنند. به همین جهت، آتشکده آذرگشنسب تا ۴۰۰ سال بعد نیز بدون آسیبی جدی باقی‌ماند؛ اما با ورود ایلخانیان مغول ابتدا بخش‌هایی تخریب و سپس آقابا خان در قرن هفتم ایوان شرقی، سالن شورا و بنای هشت ضلعی را به مجموعه تخت سلیمان اضافه کرد.آذرگشنسب آتشکده‌ای بود که تنها ارتشیان و شاهان به آن راه پیدا می‌کردند. این آتشکده جایگاه بسیار مهمی داشت و پادشاهان ساسانی در هر شرایط سخت سیاسی به این معبد می‌آمدند. آن‌ها زر، ملک و غلام‌های خود را پیشکش آتشکده آذرگشنسب می‌کردند و در برابر آن از خدایان طلب قدرت و پیروزی داشتند. این آتشکده نمادی از اتحاد میان دین و دولت بود و بسیاری از شاهان به نشانه احترام با پای پیاده خود را برای عبادت و نذر به آنجا می‌رساندند. در آیین زرتشتی آتشکده آذرگشنسب یکی از سه آتشکده مقدس حافظ جهان محسوب می‌شود. در حیاط پشتی آتشکده چوب‌هایی بسیار خوش‌بو پرورش داده می‌شد که از سوزاندن آن‌ها عطر خوشایند ساطع می‌شد و به‌طور معمول در زمان برگزاری مراسم‌ها همچون مراسم تاج‌گذاری مورد استفاده قرار می‌گرفت. دوران اوج آتشکده آذرگشنسب در زمان انوشیروان (خسرو اول) بود که بسیار مورد توجه قرار گرفت. این مکان در این دوران آباد شد و بناهای متعددی در اطراف آن ساخته شد.در مورد محل تولد زرتشت روایت‌های متعددی وجود دارد و عده‌ای آن را در نزدیکی دریاچه ارومیه، عده‌ای دیگر در سیستان و برخی تخت سلیمان را زادگاه او می‌دانند. در گذشته جابه‌جایی مکان‌های مقدس اوستا با گسترش دین زرتشت و تغییر حاکمیت سیاسی بسیار رایج بود. آتشکده آذرگشنسب به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین آتشکده‌ها (یکی از سه آتشکده‌های مشهور آن زمان) و به واسطه نزدیکی به تیسفون، بسیار مورد توجه ساسانیان بود. «ائیریانم وئجه» زادگاه زرتشت نیز به همین دلیل در همان دوره از ری به آذربایجان منتقل شد و نام آن به ایران ویج تغییر پیدا کرد. مجموعه تخت سلیمان و آتشکده آذرگشنسب در سال ۱۳۱۶ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
نظر شما