سلام نو - سرویس گردشگری: عمارت آصف وزیری را در دورهی صفویه احداث کردند و در دورههایی مانند قاجاریه و پهلوی اول، بخشهایی به آن افزوده شد. با مساحتی بالغ بر ۴۵۰۰ متر مربع، این خانه شامل سردر ورودی به شکل نیمهشتی، تالار تشریفات، ایوان ستوندار، ارسی، یک رشته قنات، حمام خصوصی، حیاط مرکزی، حیاط مستخدمین و رواق میشود. معماری زیبا و هنرمندانهی ایرانی را که با تزییناتی چشمنواز همراه شدهاند، میتوان در جایجای عمارت مشاهده کرد. این بنا اخیرا به موزه مردمشناسی مناطق کردنشین تغییر کاربری داده است و از آن با نام خانهی کرد نیز یاد میشود. عمارت آصف وزیری بهعنوان یکی از جاهای دیدنی سنندج، در سال ۱۳۷۵ به شماره ۱۸۲۲ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
خانه آصف وزیری نیز توسط پدر وی خریداری شده و تغییرلتی در آن اعمال می گردد و بخش های مختلفی به آن افزوده می شود. بعد از مرگ پدر خانه به میرزاعلی نقی یا همان آصف وزیری به ارث می رسد. خانه در تمکل اعضای خاندان وزیری بود تا اینکه در نهایت در سال ۱۳۷۲ از این خاندان خریداری شده و به تملک میراث فرهنگی استان کردستان درمی آید. خانه از بخش های مختلفی همانند عمارت اندرونی، عمارت بیرونی، حیاط بیرونی، حیاط اندرونی، حیاط مستخدمین و حیاط موسوم به مطبخ به همراه دالان ها، سردر، هشتی و .. تشکیل شده است. بخش های مختلف این عمارت در دوره های مختلف تاریخی ساخته شده است و در میان دو حیاط اصلی آن دو حوض بسیار زیبا تعبیه شده است. بخش شمالی عمارت که شامل شاه نشین، تالارهای تشریفات و دالان های دو طرف آن در کنار اتاق های متعدد ضلع شمالی در دوران صفویه ساخته شده است.
بخش غربی و ضلع شرقی خانه نیز شمال اتاق های دو دری، سه دری، مهمان خانه، حمام و .. است که در دوران قاجار و توسط پدر میرزاعلی نقی ساخته شده است. سردر ورودی به همراه نیم هشتی موجود در ورودی عمارت و بخش اندرونی نیز در دوران آصف خان وزیری و در اوایل حکومت پهلوی به این عمارت زیبا افزوده شده است. آصف خان تالار پذیرایی غربی را نیز بازسازی می نماید تا عمارت آصف به اوج شکوه خود برسد. عمارت آصف خان وزیری هم اکنون ۴۰۰۰ مترمربع وسعت دارد و در آن تزئینات فاخری همانند مقرنس کاری، آجرچینی، گچ بری، ساروج بری، شیشه های رنگی، گره چینی، ارسی های زیبا و .. به چشم می خورد. خانه رو به شمال ساخته شده است تا از نور کافی بهره ببرد. این عمارت پس از خریداری به مدت چهار سال مرمت شده است.
در طی عملیات مرمت کلیه عمارت و تزئینات آن بازسازی شده و کف حیاط مجددا سنگ فرش شده است. حیاط مستخدمین نیز که به طور کلی آسیب دیده بود مجددا ساخته شده است. این موزه هم اکنون با نام موزه کرد و یا خانه کرد شناخته می شود و بزرگترین موزه قومیتی ایران است. در این موزه علاوه بر آشنایی با تاریخ مردم کرد و شیوه زندگی، کار، تحصیل و ... آن ها، شما با مشاهیر کرد نیز آشنا خواهید شد.
نظر شما