روستای ابیانه کجاست؟

سلام نو _ سرویس گردشگری: ابیانه یکی از روستاهای خاص و دیدنی نطنز در استان اصفهان است که نه‌تنها بین گردشگران داخلی، بلکه بین گردشگران خارجی نیز طرفدار دارد و اغلب سوژه عکاسی آن‌ها می‌شود. ابیانه از معدود روستاهای ایران است که مردم بومی همچنان پوشش سنتی خود را بر تن می‌کنند و آن را حفظ کرده‌اند. رنگ سرخ ساختمان‌های کهن روستا که در شیب دامنه خاکستری کوه قرار گرفته‌اند، جذابیتی دوچندان به ابیانه بخشیده‌اند. در واقع ترکیب کوچه‌های تودرتو، بناهای تاریخی گوناگون، پنجره‌های هندسی، درهای منبت‌کاری برای هر بیننده‌ای دیدنی و جذاب است. از آنجا که این روستای توریستی امکانات اقامتی خوبی برای مسافران فراهم کرده است، به‌راحتی می‌توانید در آن خوش بگذرانید و شبی را کنار مردم بومی سپری کنید.

ویژگی های ابیانه

روستای ابیانه یکی از جاهای دیدنی کاشان است که علاوه بر آثار و بناهای تاریخی‌، موقعیت جغرافیای عالی دارد و در منطقه‌ای خوش‌آب‌وهوا قرار گرفته است. به ابیانه در زبان محلی «ویونا» (Viuna) گفته می‌شد که ریشه این کلمه از دو واژه «وی» و «ویانه» به‌معنای بیدستان تشکیل شده است؛ با گذر زمان این اسم به اویانه و بعدها به ابیانه تغییر کرده است. زندگی مردم بومی از راه کشاورزی، باغداری و دامداری می‌گذرد که با روش سنتی انجام می‌شود. زنان ابیانه نقش موثری در مشارکت با مردها در امور اقتصادی دارند.

هفت رشته قنات این روستا برای آبیاری مزارع و باغ‌ها به کار می‌رود که محصولاتی همچون گندم، جو، سیب‏‌زمینی و انواع میوه نظیر سیب، آلو، گلابی، زردآلو، بادام و گردو دارند. قالی‌بافی نیز یکی دیگر از راه‌های امرار معاش در ابیانه محسوب می‌شود که در سال‌های اخیر رواج یافته و منجر به برپایی حدود ۳۰ کارگاه قالی‌بافی شده است. با این حال گیوه ‌بافی که روزگاری از مشاغل پردرآمد زنان روستا به حساب می‌آمد، امروزه تاحدی از رونق افتاده است. ارتفاع روستای ابیانه از سطح دریا به ۲,۲۲۲ متر می‌رسد و از همین رو دارای آب‌وهوای سرد و معتدل است؛ ضمن اینکه یکی از بلندترین نقاط مسکونی در ایران به شمار می‌رود.

کوهپایه‌هایی در اطراف روستا وجود دارد که همچون سپری طبیعی از آن در برابر عوامل نامساعد محیطی محافظت می‌کنند. وجود چشمه‌سارها و رودخانه‌ای کوچک منجر به گسترش بیشه‌زارها و مزارع شده‌اند و با وجود شرایط اقلیمی کویری، این منطقه از هوای مساعد و خوبی برخوردار است و تابستان‌های نسبتا گرم و زمستان‌های سردی دارد. بافت روستا، فرم سازه‌ها و نوع مصالح به‌کاررفته در آن‌ها نیز تحت‌تاثیر همین موضوع، باعث شکل‌گیری روستایی پلکانی با بافتی متراکم و بناهای متصل به هم شده است که کوهپایه در شمال، روستا در وسط و مزارع در جنوب و شرق آن قرار گرفته‌اند.

سازه‌ها و بازشوها نیز رو به دره و پشت به کوهپایه ساخته شده‌اند. ضمن اینکه معابر اصلی روستای ابیانه در راستای خط تراز زمین قرار دارند و معابر فرعی در راستای شیب زمین طراحی شده‌اند. ابیانه از سه محله «پل» و «یسمون» به‌عنوان محله‌های بالاده و «هرده» واقع در شرق ده تشکیل می‌شود؛ هرچند ساخت‌وسازهای جدیدی در محله‌های زیارتگاه و پنجه علی واقع در غرب و ورودی غربی روستا نیز انجام شده است. کوهستانی بودن این منطقه و همین طور فاصله نسبتا زیاد از مراکز پرجمعیت، این مزیت را داشته است که مردم، بسیاری از آداب‌ورسوم سنتی، زبان و لهجه قدیم و لباس‌های رنگارنگ خود را به‌خوبی حفظ کرده‌اند.

لباس‌ سنتی مردان ابیانه شامل شلوار گشاد و درازی از پارچه سیاه و برای زنان شامل پیراهن بلندی با پارچه‏‌های گلدار و چارقد سفیدرنگ می‌شود که هنوز هم میان مردم رواج دارد و روی آن‌ تعصب دارند.

بهترین زمان رفتن به ابیانه

روستای ابیانه در دامنه کوه کرکس و ارتفاع 2،200متری از سطح دریا قرار دارد. این روستا در فاصله 40کیلومتری شمال‌غرب نطنز و 70کیلومتری جنوب کاشان جا خوش کرده است. دسترسی به این روستا در گذشته کمی دشوار بود؛ اما با استقبال گردشگران، مسیر دسترسی مناسب و آسفالته برای این روستا تعبیه شد. این روستا در مناطق سرد کوهستانی قرار دارد. پس می‌توانید انتظار تماشای جاهای دیدنی طبیعی بسیاری را داشته باشید. سبک خاص معماری خانه‌های کوهستانی و رنگ سرخ خانه‌ها، این روستا را بسیار معروف کرده است. در ادامه شما را با جاهای دیدنی روستای ابیانه بیشتر آشنا خواهیم کرد.

همان طور که اشاره کردیم، روستای ابیانه یکی از روستاهای پلکانی ایران است که در دامنه کوهستان قرار دارد. به همین خاطر این روستا آب‌وهوای سرد و نسبتاً خشکی را در زمستان تجربه می‌کند. ارتفاع این روستا از سطح دریا به 2،160متر می‌رسد. وجود هوای عالی و منابع آب کافی باعث شده تا در حاشیه این روستا، شاهد باغات میوه‌های سرماپسندی همانند بادام، گردو و آلو باشیم. همان طور که انتظار دارید، ابیانه دارای زمستان‌هایی بسیار سرد است. به همین خاطر 6 ماه اول سال، بهترین زمان بازدید از روستای ابیانه محسوب می‌شود. در فصل تابستان بسیاری از میوه‌های خوشمزه باغات ابیانه همانند آلو به بار می‌نشینند. پس چه بهتر تابستان به این روستا سفر کنیم تا از میوه‌های خوشمزه و ارگانیک آن‌ها بی‌بهره نمانیم.