روستای جواهرده، یکی از پرطرفدارترین جاهای دیدنی رامسر در شمال کشور است که با جاده‌ای رویایی و غرق در مه، شما را به سفری در یک تابلوی نقاشی و خیالی دعوت می‌کند. این روستا با آب و هوایی دلپذیر و چشم‌اندازهای طبیعی بی‌نظیر، هر سال میزبان گردشگران داخلی و خارجی بسیاری است که به‌محض قدم گذاشتن در جاده منتهی به این روستا از زیبایی‌های بی‌بدیل این منطقه، حیرت‌زده می‌شوند. در ادامه در سفری جادویی به روستای جواهرده با ما همراه شوید تا اطلاعات بیشتری درباره جاذبه‌های طبیعی و تاریخی این روستا، فرهنگ این منطقه، سوغاتی‌های جواهرده و همچنین شرایط اقامت در آن کسب کنید.
معنای نام زیبای جواهرده چیست؟
نام جواهرده، شاید یکی از زیباترین و بهترین نام‌های ییلاق‌های شمالی باشد؛ زیرا جواهرده، همچون جواهری سبز در ارتفاعات رامسر، عروس شهرهای شمالی ایران می‌درخشد. البته باید بدانید که برخی شواهد نشان از این واقعیت دارند که نام این روستا از ابتدا «جواهرده» نبوده است. در گذشته در مناطق شمالی ایران به‌خصوص گیلان، به روستاهایی که در ارتفاعات و مکان‌های بلند قرار داشتند، «جورده»، «جئورده»، «جؤردی» یا «جؤرده» به‌معنای «ده بالا» می‌گفتند. به همین دلیل بسیاری از افراد اعتقاد دارند که نام جواهرده از این واژه‌های قدیمی مشتق شده است. البته نام «جئورده» در توضیح رویدادها سال ۸۸۸ هجری قمری در کتاب «تاریخ گیلان و دیلمستان» از سید ظهیرالدین مرعشی نیز آمده است و این سند تاریخی نیز این فرضیه را تا حدی تایید می‌کند.
یکی دیگر از فرضیه‌های موجود درباره نام‌گذاری روستای جواهرده به این نام این است که در گذشته مردم از قبرهای گبری، جواهرهای بسیاری پیدا کرده‌اند. گفته می‌شود که از دوران ساسانیان تا پیش از دوران آل بویه، رسم دفن مردگان در بلندی‌ها و درون دخمه‌ها همراه با لوازم زینتی (جواهرات) توسط زرتشتیان در این منطقه وجود داشته است. به‌علاوه از آنجا که سنت نام‌گذاری در این منطقه بیشتر تاکید بر شرقی و غربی بودن یا اولیا و سفلی دانستن مکانی آن بوده و مربوط به دوران نظام خانی و خان‌زادگی و ملوک الطوایفی است؛ پس نام جورده یا جئورده به‌معنای ده بالا نمی‌تواند صحیح باشد و به احتمال زیاد، همان نام جواهرده به‌معنای گوهر و جواهر، صحیح‌تر است.
طبیعت خاص جواهرده
جنگل هیرکانی با درختان راش، ممرز، شاه بلوط، اقاقیا، شمشاد و آزاد و همچنین درختان زبان‌گنجشک، فندق، سیب ترش، گلابی، گردو، زرشک، آلوچه، ازگیل، آویشن، بابونه، میش‌گوش، شش‌شاخ، گزنه، پرتقال و نارنگی، پوشش گیاهی جواهرده را تشکیل می‌دهند و ارتفاعات اطراف این روستای زیبا پر از گل‌های وحشی، سرخس و دشت گل گاوزبان است. تماشای فضای جادویی با چشم‌اندازهایی سرسبز، خاطره‌ای را در ذهن شما رقم می‌زند که امکان ندارد هیچ‌گاه آن را فراموش کنید.
جانوران و پرندگان بسیاری در روستای زیبای جواهر ده زندگی می‌کنند که در میان آنها می‌توان به گربه وحشی، گنجشک کوهی، باز، سنجاب، روباه، گرگ، گراز، خرس، بز کوهی، بلبل، مرغ حق، قرقاول، کبک، زاغ، کلاغ و توکا اشاره کرد.
سفر به روستا جواهرده رامسر سفری پر از لحظه‌های غافلگیرکننده و مناظر خیره‌کننده است. با ما در این سیر و سفر همراه باشید تا از جاذبه‌های طبیعی جواهرده بگوییم
آبشارها و چشمه های روستا جواهرده
چندین چشمه از جمله چشمه‌های سلیمان، برشی و کوه کنین، آب آشامیدنی روستا را تامین می کنند و طراوت و شادابی را در رگ‌های روستا جاری می‌سازند. آب این چشمه ها در قدیم به همت افراد خیرخواه به داخل روستا هدایت شده است.
آبشارهای روستای جواهرده نیز بسیار مشهورند و مردم برای استراحت و عکاسی در کنار آنها توقف می کنند. یکی از این آبشارها در انتهای روستا و در کنار تخته سنگ بزرگی قرار دارد.
جنگل، مراتع و قله های روستای جواهرده
با گذشتن از مسیر جنگلی و سحرانگیز جاده جواهرده، هنگامی که به این روستای شگفت انگیز نزدیک می شویم، کم کم از پوشش گیاهی جنگلی کاسته شده و بر مراتع و چمنزارهای آن افزوده می شود. قله های سرخ تله (بخش شرقی قله سماموس)، واژک سه براره رژه (رجه) و قله سماموس، بلندترین قله رامسر، با گردن‌هایی افراشته، از دیدنی‌های جواهرده هستند.
اینجا که هستید گشت و گذار در ارتفاعات سرسبز و دشت پر از گلِ قله‌های اطراف و جنگل های هیرکانی را فراموش نکنید.
مسجد آدینه
امروز اکثر مردم، روستا جواهرده رامسر را به دلیل آب و هوا و طبیعت تماشایی آن می شناسند؛ اما تا چند دهه قبل مسجد آدینه با قدمتی ۷۰۰ ساله، خود یکی از جاذبه های اصلی این روستا به شمار می آمد. مردم از دور و نزدیک به دیدن آن می آمدند و در مراسم مربوط به آن شرکت می کردند. این مسجد قدیمی چندین بار توسط بلایای طبیعی آسیب دید؛ اما اصلی ترین آسیب در سال های اخیر به دلیل برخورد صاعقه با درخت زبان گنجشکِ کنار آن و آتش سوزی کل مسجد، به آن وارد شد. ساختمان فعلی مسجد آدینه بعد از این آتش سوزی دوباره ساخته و در ورودی روستای جواهرده پذیرای مسافران و مردم شد.
در نوشته ها و منابع این طور آمده است که مسجد آدینه در ابتدا معبد و آتشکده ای برای زرتشتیان بود. برخی نیز آن را به آیین میترایی نسبت می دهند و می گویند که محل پرستش میترا، الهه آب بوده است. این قداست باعث شد تا بنای مسجد در همان مکان با معماری از گل و چوب و بدون شمع و ستون به شیوه معماری قدیم مردم شمال در این مکان برپا شود. این مسجد ۷۰۰ سال پیش به همت "شل شریف" از بزرگان جواهرده برپا شد و نام او را در میان مردم روستا جاودانه کرد.
اما این تمام شهرت مسجد آدینه نبود. جشن مذهبی و سنتی گِلکاری دیوارهای مسجد آدینه با نام قدیمی "دزگا مزگتی" رسمی بود که مردم را از گوشه و کنار مازندران، گیلان و الموت در جواهرده کنار هم گرد می آورد و از احوال یکدیگر باخبر می ساخت. در ادامه برای تان بیشتر از این رسم دلنشین و امیدبخش خواهیم گفت.
گورهای تاریخی گبری
به هنگام سفر به روستای جواهرده شاید یکی از آخرین دیدنی هایی که به ذهن انسان می رسد بازدید از گورهای تاریخی گبری دو تا سه هزار ساله است که بیانگر قدمت کهن این روستاست. پیشینه گورهای گبری که در سرتاسر روستای جواهرده و روستاهای اطراف آن دیده می شوند به هخامنشیان و زرتشتیان بازمی گردد.
گبر، نامی بود که مردم در قدیم به مردم غیر مسلمان پیش از خود می گفتند؛ اما بعدتر این نام به اشتباه به کافران اتلاق و میراث چند هزار ساله گبریان به انحراف کشیده شد. این گورهای تاریخی به شکل سرداب یا خمره ای ساخته شده و گنجینه هایی از زندگی روزمره یا اشیا گرانقیمت مردم آن زمان را در خود جای داده بودند؛ که این امر می تواند نشان دهنده اعتقادشان به رستاخیز باشد. متاسفانه حرص و مال اندوزی، باعث حمله های شبانه و گسترده به این گورهای تاریخی شده است تا جایی که بخش بزرگی از این گنجینه ها به یغما رفته و امروز چیز زیادی از آنها باقی نیست.
نظرات