سلام نو _ سرویس گردشگری: کندوان یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی (۶۰ کیلومتری جنوب‌غربی شهر تبریز) در شهرستان اسکو است که پیشینه تاریخی هفت هزار ساله دارد که عمده شهرت خود را مرهون خانه‌هایی است که به شکل کندوی عسل در دل صخره‌های سنگی کنده شده‌اند. آنچه کندوان را از نمونه‌های مشابه آن متمایز می‌کند، جریان زندگی و سکونت بالغ بر ۱۱۷ خانواده در داخل این صخره‌ها است و اهالی آن به مشاغل روستایی مانند کشاورزی، دامداری و تولید صنایع دستی اشتغال دارند. این روستا به دلیل معماری و بافت خاص خود در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
درباره روستای شگفت‌انگیز کندوان
روستای صخره‌ای کندوان، یکی از ده جاذبه برتر استان آذربایجان شرقی ست؛ روستایی از توابع شهرستان اسکو با قدمتی بسیار و معماری خاص که هر ساله گردشگران زیادی را برای کشف جذابیت‌هایش به سوی خود می‌کشاند. این روستا در دامنه کوه سلطان داغی، از کوه‌های رشته کوه سهند، جای خوش کرده و روزگار می‌گذراند؛ روستایی که در گذر زمان و به دلیل گدازه‌ها و مواد مذاب ناشی از فعل و انفعالات آتشفشانی کوه‌های سهند، باد، باران و برف و صد البته دخالت دست انسان به حالت امروزی خود درآمده است.
کندوان از معدود روستاهای صخره‌ای ایران و جهان محسوب می‌شود و تنها سه روستای دیگر در دنیا به شکل صخره‌ای هستند؛ منطقه کاپادوکیه در ترکیه، روستایی در ایالت داکوتای آمریکا و روستای صخره ای میمند کرمان. هر چند امروزه تنها در دو روستای میمند و کندوان ایران زندگی جریان دارد و دو منطقه دیگر خالی از سکنه هستند.
کندوان روستایی با ارتفاع ۲۲۰۰ متری از سطح دریاست که رودخانه کندوان در امتداد آن جریان دارد و جزوی از دهستان سهند به شمار می‌آید. خوب است بدانید کندوان به دلیل ویژگی‌های معماری صخره‌ای و سبک زندگی خاص مردمان آن به شماره ۱۸۵۷ و در سال ۱۳۷۶ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
گشت‌وگذار و پیاده‌روی در کندوان به سبب بافت خاص معماری سنگی و صخره‌ای روستا، تجربه‌ای فراموش‌نشدنی است. قدم زدن بر پله‌های سنگی و دستکند که سال‌ها و قرن‌هاست به همان شکل باقی مانده، در کنار آشنایی با شیوه خاص زندگی مردم این روستا در خانه های صخره‌ای، می‌تواند خاطره یک روز متفاوت را برای‌تان به یادگار بگذارد.
شما در کندوان می‌توانید از مغازه‌های روستا انواع سوغات و صنایع دستی این منطقه مانند عسل تازه، آب معدنی درجه یک، خشکبار و لواشک، دوشاب محلی، میوه‌های تازه، داروهای گیاهی، گلیم، ورنی و لباس‌های سنتی دست‌دوز مانند روسری‌های کلاقه‌ای تهیه کنید.
از جمله امکانات موجود در روستا می‌توان به برق، آب لوله‌کشی، پارک تفریحی، مسجد، مدرسه، سرویس بهداشتی، مغازه‌های خواربار و سوغات فروشی، بوفه، رستوران اشاره کرد. همچنین خوب است بدانید در نزدیکی روستا پارکی وسیع قرار دارد که امکاناتی مانند وسایل بازی برای کودکان، آلاچیق‌هایی برای استراحت، سرویس بهداشتی و نمازخانه را در اختیار بازدیدکنندگان می‌گذارد.
علت شهرت روستای کندوان
شاید نام روستای کندوان بارها به گوشتان خورده باشد. روستای معروف کندوان را می توان جزو سه روستای صخره ای جهان و تنها روستای صخره ای دانست که همچنان زندگی در آن جریان دارد. این روستا قدمتی برابر با ۷ هزار سال دارد و در دل کوه بنا شده است.این روستای عجیب از خنک ترین جاهای دیدنی تبریز محسوب می شود. ساختار کندویی شکل و کله قندی خانه ها سبب شهرت جهانی روستای کندوان شده است.
مردم کندوان در فضاها و خانه‌هایی زندگی می‌کنند که در اصطلاح محلی به آن‌ها قیه (صخره) یا کران گفته می‌شود. اصطلاح کران از کلمه کراندن به معنی زخم زدن و بیرون ریختن و کندن هر شیء آمده است البته شاید به معنی بی‌کران هم باشد. آن‌ها بر اساس نیاز و تا آن جا که نوع سنگ‌ها امکان کندن را می‌داده است، درون صخره‌های مخروطی شکل را می‌کندند و به‌صورت فضاهای زندگی در می‌آوردند. کران‌ها به‌صورت چندتایی، جفتی، تکی، مخروطی شکل و دوک مانند و از جنس لاهار و ایگنمبریت هستند، بلندی این کران‌ها به بیش از ۶۰ متر نیز می‌رسد.
اولین کران‌های حفر شده که در آن‌ها سکونت یافته‌اند، در قسمت مرکزی روستا و در اطراف مسجد جامع قدیمی واقع شده و با افزایش جمعیت و نیاز به فضاهای سکونت بعدی، ابتدا صخره‌های غربی و در ادامه صخره‌های شرقی حفر شده‌اند. در ضمن اولین شرط ازدواج برای جوانان، داشتن خانه‌ای حفر شده بوده است که هنگام ازدواج توسط فامیل‌های پسر کنده می‌شد.
شکل‌گیری افقی خانه‌ها به‌دلیل نبود صخره‌های طبیعی است. از سوی دیگر برای جلوگیری از شکستن صخره‌ها، ضخامت دیوارها باید زیاد باشد که این موضوع مانع گسترش بیش از اندازه خانه‌ها می‌شود؛ طوری که اگر تعداد طبقات زیاد باشند، از مقاومت بنای صخره‌ای کاسته می‌شود. به این ترتیب، شکل‌گیری بناها به‌طور کامل تحت تأثیر عوامل جغرافیایی است.
به‌طور کلی کران‌ها شامل فضای اصلی، یوک یری (جای رختخواب)، مطبخ، گزنه (صندوق خانه)، آستانا (ورودی)، آستانه، پنجره و آبریزگاه است.
آدرس : آذربایجان شرقی- شهر اسکو- خیابان چایکنار- بعد از شهر اسفنجان-جاده سمت چپ دوراهی
نظر شما