سلام نو _ سرویس گردشگری: یکی از جاذبه‌های طبیعی و تماشایی استان فارس و جاهای دیدنی شیراز، تالاب مهارلو یا دریاچه مهارلو است که در حدود ۱۸ کیلومتری جنوب شرقی این شهر قرار دارد. دریاچه مهارلو به‌عنوان دریاچه صورتی نیز شناخته می‌شود و دلیل صورتی و قرمز بودن این دریاچه، رشد نوعی جلبک در آب آن است. این دریاچه بخشی از منطقه شکار ممنوع مهارلو در شیراز محسوب می‌شود و پناهگاه و زیستگاه پرندگان مهاجری چون فلامینگوها است. در ادامه به معرفی این دریاچه تماشایی و زمان صورتی شدن آن می‌پردازیم.
دریاچه مهارلو؛ زیبا و دیدنی
تالاب مهارلو که به‌عنوان دریاچه مهارلو شناخته می‌شود، بخشی از منطقه شکار ممنوع مهارلو شیراز به شمار می‌رود. این دریاچه با مساحت ۲۴ هزار هکتار در ارتفاع ۱۵۶۰ متری از سطح دریا قرار دارد. طول دریاچه مهارلو ۳۱ کیلومتر و حداکثر پهنای آن ۱۱ کیلومتر است. عمق متوسط دریاچه ۵۰ سانتی‌متر و عمیق‌ترین نقطه آن در زمان پر آبی سه متر است. آب این دریاچه از نوع کلرید سدیم- منیزیم و سولفات سدیم است و در فصل‌های خشک سال، یکی از کانسارهای بزرگ نمک ایران محسوب می‌شود.
مهارلو دریاچه‌ای فصلی است که در فصل تابستان، بخش عمده آن خشک و دوباره با بارش باران در فصل پاییز و زمستان آبگیری می‌شود. آب این دریاچه از طریق بارش‌های جوی و رودخانه خشک شیراز، چناراه و سلطان آباد تأمین می‌شود. این رودخانه‌ها سیلاب‌های غرب شیراز را جمع می‌کنند به دریاچه مهارلو می‌ریزند. در حوزه آبریز دریاچه مهارلو همچنین چشمه‌های متعددی وجود دارد که به دریاچه می‌ریزند.
دریاچه مهارلو با نام‌های متعددی چون مهلو، مهلویه و ماهلویه نیز شناخته می‌شود و در گذشته جنکال یا دریاچه نمک نیز نامیده می‌شد. اصطخری، جغرافی‌دان قرن چهارم هجری قمری دریاچه مهارلو را جنکان نامیده و ابوالفدا و ابن‌بطوطه از آن، جمکان یاد کرده‌اند. در فارسنامه ابن بلخی و جغرافیای حمدالله مستوفی نیز نام این دریاچه ماهلویه نوشته است.
رنگ صورتی دریاچه مهارلو شیراز
مهمترین ویژگی که سبب گردیده دریاچه مهارلو شیراز در ایران و جهان شهرت یابد، رنگ صورتی آن است که به شکل طبیعی به رنگ صورتی دیده می شود.
از آنجایی که تالاب مهارلو دارای آب شور و نمک فراوان بوده و نور آفتاب زیادی به روی آن می تابد، زمینه را برای رشد نوعی جلبک سبز بی خطر و تک سلولی مهیا نموده است. این جلبک ها دونالیلا سالینا نام داشته و نوعی میگو به نام آرتیما که در این دریاچه وجود دارند، از آن تغذیه می کنند. در صورت بالا رفتن دما و افزایش غلظت نمک موجود در آب دریاچه، نوعی ماده به نام بتاکارتن از این جلبک ها تولید شده و این ماده باعث می شوند آب دریاچه به رنگ صورتی تبدیل شود.
لازم به ذکر است که ماده بتاکارتن که از دونالیلا سالینا تولید می شوند، هیچ گونه خطری برای محیط زیست و اکولوژیک ایجاد نمی کند. همچنین از آنجایی که این دریاچه جزء دریاچه های فصلی کشور محسوب می شود، در فصل تابستان بیشتر آب آن تبخیر شده و بستر این دریاچه را می توانیم مشاهده کنیم که به رنگ سفید و نمکی می باشد.
همانطور که گفته شد، دریاچه مهارلو شیراز دریاچه ای فصلی بوده و در فصل های گرم سال و به خصوص تابستان، بیشتر آب آن تبخیر می شود.
وضعیت این دریاچه در هر فصلی از سال متغیر بوده و پیشنهاد می شود برای بازدید از آن، فصلی را در نظر بگیرید که دریاچه پر آب باشد و بتوانید از زیبایی آن لذت ببرید. از بهترین زمان های بازدید از دریاچه مهارلو شیراز فصل پاییز تا اواسط فصل بهار می باشد.
در این بازه زمانی شاهد بارندگی خواهیم بود و این باران ها سبب می شوند دریاچه صورتی پر آب شود و به زیباترین حالت ممکن خود دست یابد. همچنین هوای منطقه خنک و بسیار دلنشین می باشد. اگر فصل بهار را برای سفر به شیراز و بازدید از دریاچه صورتی رنگ انتخاب کنید، می توانید آن را به رنگ صورتی و تقریبا مایل به رنگ بنفش مشاهده کنید که یکی از زیباترین حالت های ممکن آن می باشد. علاوه بر دریاچه مهارلو شیراز در فصل بهار، بسیاری از جاهای دیدنی شیراز همچون باغ ارم شیراز نیز بسیار زیبا و تماشایی خواهند بود و گشت و گذار در شیراز بسیار لذت بخش می باشد.
اگر بخواهید فصل تابستان را برای سفر به شیراز و بازدید از این دریاچه صورتی انتخاب نمایید، دریاچه مهارلو را به رنگ صورتی و تقریبا مایل به قرمز مشاهده خواهید کرد. اما توجه داشته باشید پیش از سفر مطلع شوید که آب دریاچه خشک نشده باشد؛ چرا که در فصل تابستان به دلیل گرمای هوا، آب دریاچه تبخیر می شود و بستر سفید و نمکی آن قابل مشاهده می شود. فصل پاییز هم همانند فصل بهار که بارندگی های پی در پی رخ می دهد، دریاچه مملو از آب خواهد بود و زیبایی های خود را در اختیار شما قرار خواهد داد.
نظر شما