سلام نو_ سرویس گردشگری: گردشگری روستایی یا روستاگردی یکی از پرطرفدارترین ابعاد سفر میان گردشگران است که به‌منظور آشنایی با بافت سنتی یا تاریخی و فرهنگ‌های بومی مختلف انجام می‌شود. در کشور ایران نیز روستاهای هدف گردشگری فراوانی وجود دارد. یکی از محبوب‌ترین این روستاها که در استان همدان واقع شده است، ورکانه نام دارد که در ادامه به دیدنی‌های جذاب آن می‌پردازیم.
ورکانه؛ روستایی تماشایی در همدان
روستای صخره ای ورکانه در فاصله ۲۰ کیلومتری جنوب شرقی همدان واقع شده است که قدمت آن به حدود چهارصد سال پیش برمی گردد. این روستا با سایر روستاهای توریستی شهر متفاوت است. ورکانه یکی از شش روستای توریستی استان است که به عنوان میراث ملی ثبت شده است. وقتی قدم در روستای ورکانه در همدان می گذارید، این تفاوت را احساس خواهید کرد. خانه ها، کوچه ها و همه چیز از سنگ ساخته شده و با سنگ تزئین شده است. نمای سنگی خانه های سنتی در روستای ورکانه همدان همه را متحیر می کند. با قدم زدن در معابر احساس خواهید کرد که در مکان های تاریخی قدم می زنید.
این روستا مانند مروارید در میان سایر روستاهای سنگی می درخشد. طبیعت، معماری و چشم اندازهای زیبای روستای ورکانه باعث جذب گردشگران داخلی و خارجی بسیاری شده است. مردم این روستا به زبان های فارسی، کردی و آذری صحبت می کنند.
به دلیل وجود رودخانه های سیمین و ورکانه و جاری بودن مداوم فواره های قنات به ویژه در فصل تابستان، باغ های روستا همیشه پر از درختان گردو، زردآلو، انگور و سیب است و زیبایی خاصی به روستا می بخشد. با سفر به این روستای زیبا می توانید با یک تیر چند نشان بزنید و از سایر مکان های دیدنی و جاذبه های گردشگری آن از جمله قلعه مهری خانم، اصطبل پرورش اسب، آرامگاه امامزاده غیب، مسجد روستا، گورستان ورکانه و کوه های اطراف روستا و دره های خان و جن دیدن کنید و از مناظر طبیعی چشمگیری که برای گردشگران ایجاد شده نهایت لذت را ببرید.
همچنین پیشنهاد می شود که ازغذا های محلی و ارگانیک این روستا همچون آبگوشت و انواع آش ها نیز غافل نشوید. شعر های بابا طاهر و موسیقی آشیک در ورکانه رواج دارند و در عروسی ها به عنوان موسیقی سنتی پخش می شوند، نوعی موسیقی محلی به نام سربازی و سپا نیز در این منطقه رایج است.
جذاب‌ترین دیدنی‌های روستای ورکانه
آنچه که بیش از همه در روستای ورکانه به چشم می‌آیند کاربرد سنگ در ساخت آن است. کوچه‌های سنگفرش این روستا با خانه‌های سنگی احاطه شده‌اند و یکی از زیباترین مناظر روستایی را پیش چشم شما قرار می‌دهند. در هر لحظه از روز با نور متفاوت خورشید تصویری تازه در ورکانه خلق می‌شود و نمایشی تازه را به شما نشان می‌دهد.
جاذبه‌های طبیعی
جریان رودخانههای فصلی سیمین و ورکانه، جریان دائمی آب قنات روستا و چشمهسارهای آن به‌ویژه در بهار و تابستان، طراوت خاصی به روستا میبخشند. این منابع آبی و به‌تبع آن‌ها باغ‌های سترده گردو، زردآلو، انگور و سیب، جلوه ویژهای به روستا داده و زیبایی دلپذیری پدید آوردهاند.
کوههای اطراف روستا و دره‌های خان و جن، در فصول مختلف به‌ویژه در بهار که سرشار از طراوت و سرسبزی میشوند، مناظر زیبا و دلفریبی را ایجاد می‌کنند. گردشگران و مسافران زیادی در فصل بهار و تابستان به ورکانه سفر می‌کنند و ییلاق‌های تخته سنگ و دریخان، باغ‌های گردو، سیب و بادام از محبوب‌ترین گزینه‌های یک سفر خانوادگی برای مردم همدان و سایر شهرهای دیگر محسوب می‌شود.
جاذبه‌های تاریخی
آثار تاریخی و مذهبی جالب توجهی در روستا وجود دارد که از میان آن‌ها میتوان به ساختمان مسجد روستا در بافت قدیمی، اصطبل پرورش اسب با معماری خاص سنگی و قلعه مهری خانم که به‌شکل چلیپا ساخته شده است و نیز معماری سنگی روستا اشاره کرد. آرامگاه امامزاده غیب (ع) در بین مردم روستا احترام و ارزش زیادی دارد. محله درب مسجد، قدیمی‌ترین محله ورکانه است و قلعه مهری خانم، بقعه غیب و گورستان روستا در حوالی آن قرار گرفته است.
اصطبل پرورش اسب: در ۲ کیلومتری روستا اصطبلی وجود دارد که در سال‌های پیش از انقلاب به عنوان مرکزی برای پرورش اسب دربار فعالیت می‌کرد و امروزه یکی از دیدنی‌های روستا به شمار می‌آید. گفته می‌شود این بنا ساخته یکی از حکام همدان به نام امیر تومان است. اصطبل، یک حیاط مرکزی دارد که در دو طرف آن فضای نگهداری اسب دیده می‌شود و دو ضلع دیگر، ورودی و انبار علوفه بوده است.
قلعه مهری خانم: این بنا قلعه‌ای اربابی ست که متعلق به مهری خانم، ارباب روستا بوده و در فاصله ۱۰۰ متری در ضلع جنوبی روستا قرار دارد. ساختمان بنا دارای پلان چلیپایی بوده و با زیربنای ۳۳۰ مترمربع در دو طبقه احداث شده است.
گورستان ورکانه: گورستان ساده‌ای در روستا وجود دارد که هیچ سنگ قبری در آن نیست و به همین دلیل، متمایز از دیگر گورستان‌ها جلوه می‌کند.
عشایر ورکانه
ورکانه در فصل‌های بهار و تابستان پذیرای اقوام کوچنده و چادرنشین است. این روستا در مسیر کوچ طوایف قزل یوسف، یارم طاقلو و ورکانی قرار دارد که هر سال از اواسط آبان ماه کوچ بهاره دارند. این طوایف بر اساس سنت‌های گذشته و ماهیت معیشتی به‌دنبال مراتع تازه، کوه‌ها و دره‌های بسیاری را پشت سر می‌گذارند، در میان بندها اتراق می‌کنند و پس از پایان فصل اعتدال، به قشلاق باز می‌گردند. چشم‌انداز کوچ در مسیر زیبای ییلاق و قشلاق عشایر و ایلات، پیرامون این روستا را به‌عنوان یکی از پایگاه‌های اصلی تماشای کوچ عشایری تبدیل کرده است.
نظر شما