سلام نو-سرویس ترجمه: سابقه رفتار بد قطر با کارگران خارجی در حاشیه برگزاری جام جهانی قطر در سال ۲۰۲۲ اوج گرفت، جایی که روایت‌های مختلفی از «تلف شدن» کارگران شاغل در ساخت ورزشگاه‌ها به گوش می‌رسید. درباره رفتارها با کارگران مهاجری که استادیوم‌ها و هتل‌ها را ساخته‌اند، مطالب زیادی نوشته شده است، اما در مورد خدمتکاران خارجی که برای طبقات حاکم قطر کار می‌کنند، بسیار کمتر نوشته شده است.
سال‌های اخیر حقوق این کارگران روی کاغذ افزایش یافته است، اما قوانین همیشه رعایت نمی‌شوند.
کار ۲۴ ساعته بدون مرخصی!
با گلادیس در اواخر شب ارتباط برقرار می‌کنم، وقتی کارفرمایانش که از طبقه نخبه قطر هستند به رختخواب رفتند. او در یک گفتگوی آنلاین کوتاه به من می‌گوید که هر روز از ساعت ۸ صبح تا ۱۱ شب کار می‌کند. او خانه را تمیز، به تهیه غذا کمک و از بچه‌ها مراقبت می‌کند.
او آنچه را که از وعده‌های غذایی خانواده باقی می‌ماند می‌خورد و می‌گوید از ۱۸ ماه پیش که شروع به کار کرده یک روز هم مرخصی نداشته است.
گلادیس که یک زن فیلیپینی ۴۰ساله است درباره کارفرمایش می‌گوید: خانم دیوانه است. او هر روز بر سر من فریاد می‌زند.
قبل از اینکه قطر در میزبانی جام جهانی ۲۰۲۲ پیروز شود، کارگران خارجی قادر به تغییر شغل یا ترک کشور بدون اجازه کارفرما نبودند. هنوز در اکثر کشورهای حاشیه خلیج فارس این‌گونه است. به لطف جام جهانی قطر تحت نظارت، اصلاحات را آغاز کرد، اما عفو بین‌الملل می‌گوید این اصلاحات نتوانسته است به الگوی قدیمی سوءاستفاده از کارگران خانگی پایان دهد.
برای مثال، کارفرمای گلادیس پاسپورت او را نگه داشته و از خروج او بدون رضایت او جلوگیری کرده است.
اما گلادیس از کارگران خارجی خوش‌شانس شاغل در قطر است. او می‌گوید، بر خلاف برخی از خدمتکاران خارجی، حداقل به او اجازه داده شده تا تلفن همراه شخصی خود را داشته باشد. او همچنین مورد آزار و اذیت جسمی قرار نمی‌گیرد. او می‌گوید در قطر، اغلب کارگران خانگی با چنین مشکلی مواجه هستند.
یکی دیگر از دلایل ادامه حضور او در این شرایط این است که فکر می‌کند در چهل‌سالگی بعید است که شغل بهتری پیدا کند. او ماهیانه ۱۵۰۰ ریال قطر (کمتر از ۳۵۰ پوند) درآمد دارد و می‌تواند تمام آن را برای تامین هزینه‌های خانواده‌اش به فیلیپین بفرستد.
نگاه به حق‌وحقوق کارگران خانگی در قطر
- بر اساس داده‌های سال ۲۰۲۱ سازمان برنامه‌ریزی و آمار قطر، حدود ۱۶۰۰۰۰ کارگر خارجی خانگی در قطر کار می‌کنند.
- در سال ۲۰۱۷ قطر قانون کارگران خانگی را معرفی کرد که ساعات کار را به ۱۰ ساعت در روز محدود می‌کند و استراحت روزانه، یک روز تعطیل هفتگی و تعطیلات با حقوق دارد.
- در سال ۲۰۲۰ نیز حداقل دستمزد تعیین شد و به کارگران این حق را داد که بدون کسب اجازه کارفرما شغل خود را تغییر دهند یا کشور را ترک کنند.
- با این حال، عفو بین‌الملل می‌گوید که این قوانین به درستی اجرا نشده‌اند و کار بیش از حد، عدم استراحت و رفتارهای توهین‌آمیز و تحقیرآمیز کارگران همچنان ادامه دارد.
جوآنا کانسپسیون از میگرنت اینترنشنال، یک سازمان مردم‌نهاد حامی کارگران خارج از کشور فیلیپین، می‌گوید که بسیاری در مورد شرایط بد کاری سکوت می‌کنند زیرا کسب درآمد برای خانواده‌هایشان اولویت اصلی آنهاست.
او می‌گوید اندک کارگرانی که توان و اعتماد به نفس صحبت از شرایط خود را دارند اغلب به سوءاستفاده جدی کارفرمایان اشاره می‌کنند. یک زن گفت که کارفرمایش سر او را داخل توالت فرو کرده و وقتی عصبانی می‌شود او را از آب و غذا محروم می‌کند.
در مقابل، خدمتکاری که در خانواده سلطنتی آل ثانی استخدام شده است، می‌گوید با او به خوبی رفتار می‌شود – اما خبری از مرخصی که در قوانین جدید منظور شده، نیست.
آلتیا از زیرزمین یک اقامتگاه سلطنتی با بی‌بی‌سی تماس می‌گیرد. او توضیح می‌دهد که کارفرمایانش به او یک آیفون، لباس، جواهرات و کفش‌هایی داده‌اند که او قادر به خرید آنها در فیلیپین نبود.
همان‌طور که ما صحبت می‌کنیم، سایر کارگران خانگی فیلیپینی به آلتیا می‌پیوندند و صحبت می‌کنند. آنها اتاق خواب و آشپزخانه مشترک دارند، آن هم وقتی بدانیم ویدئوهای بسیاری از خدمتکاران فیلیپینی منتشر می‌شود که غذا برای خوردن ندارند.
آلتیا می‌گوید: من آن ویدیوها را آنلاین می‌بینم، به همین دلیل است که احساس خوشبختی می‌کنم.
با این وجود کار در این کاخ‌های سیندرلایی سخت و سنگین است.
روز به طور کلی از ساعت ۶:۳۰ صبح شروع می‌شود، زمانی که کارکنان صبحانه را برای خانواده آماده می‌کنند. آلتیا بعد میز را تمیز و سراغ آماده کردن محل ناهار می‌رود. او می‌گوید که این کار سبکی است، زیرا تعدادشان زیاد است.
خدمتکاران بین ساعت ۱۵ تا ۱۸ در آپارتمان خود استراحت می‌کنند، سپس برای شام آماده می‌شوند. وقتی شام تمام شد، آلتیا کارش را تمام کرد و در صورت تمایل آزاد است که با ترک کاخ به هر جایی برود.
خانواده سلطنتی پاسپورت او را نگه نمی‌دارند. اما آلتیا هر روز، از جمله آخر هفته‌ها، کار می‌کند. او تعطیلی را که قانون باید تضمین کند، ندارد. این بهایی است که او برای تأمین حمایت مالی حیاتی خانواده‌اش می‌پردازد.
مری گریس مورالس، استخدام‌کننده‌ای در مانیل که کارمندان فیلیپینی را با افراد خاص و ویژه در حاشیه خلیج فارس آشنا می‌کند، می‌گوید کار کردن در قصر شغلی «رشک‌برانگیز» است.
او می‌گوید: خانواده‌های سلطنتی سخاوتمند هستند. دختران در حالی که در قصر هستند چاق‌تر می‌شوند چون خانواده‌ها به خوبی به آنها غذا می‌دهد.
اما او فاش می‌کند که خانواده سلطنتی الزامات بسیار خاصی دارند.
خانم مورالس می‌گوید: دخترانی که برای کار برای خانواده سلطنتی قطر فرستاده می‌شوند بین ۲۴ تا ۳۵ سال دارند و بسیار زیبا هستند.
مکث می‌کند و به من نگاه می‌کند و می‌گوید: از تو زیباتر.
جوآنا کنسپسیون، از میگرنت اینترنشنال، می‌گوید امیدوار است که روایت آلتیا در مورد کار به عنوان خدمتکار سلطنتی درست باشد، اما می‌افزاید: بعید است که ما بتوانیم این موضوع را تا زمانی که او هنوز در قطر است و برای چنین خانواده قدرتمندی کار می‌کند، به راحتی قبول کنیم.
برخی از کارکنان خانواده سلطنتی پس از خروج از کشور شکایت کرده‌اند. در سال ۲۰۱۹، سه کارگر بریتانیایی و آمریکایی - یک محافظ، مربی شخصی و معلم خصوصی - از خواهر امیر قطر، شیخه المیاسه بنت حمد بن خلیفه آل ثانی و همسرش شکایت کردند و مدعی شدند که آنها مجبور شده‌اند بیش از حد کار کنند. این زوج این اتهامات را رد کردند و بدون اعتراف به هیچ گونه مسئولیتی با شاکیان توافق رسیدند.
روبا جرادات، مدیر منطقه‌ای سازمان بین‌المللی کار برای کشورهای عربی، می‌گوید: گزارش و رسیدگی به موارد خشونت و آزار، فقدان ایمنی و بهداشت شغلی و فقدان مسکن مناسب می‌تواند چالش‌برانگیز باشد.
سازمان بین‌المللی کار می‌گوید که با قطر برای اجرای قوانین جدید که حداقل دستمزد، یک روز تعطیل در هفته، مرخصی
بی‌بی‌سی از خانواده سلطنتی قطر و سفارت قطر در لندن خواست تا در باره این گزارش اظهارنظر کنند، اما پاسخی دریافت نکردند.
نظرات