مازیار بالایی، روزنامه‌نگار، در توییتر خود از کنجکاوی دهه هشتادی برای فهمیدن و جستجو و به اشتراک گذاشتن نوشته و گفته: برای پیاده‌روی به پارک نزدیک منزل رفتم. چند دقیقه‌ای روی نیمکتی نشستم و توجهم به چند جوان احتمالاً دهه هشتادی که روی نیمکت مجاور مشغول گفتگو بودند جلب شد. ظاهرشان مطابق با مُد روز پسران جوان بود و صحبتشان حول یک فیلم از خانم گلشیفته فراهانی.
این روزنامه‌نگار در ادامه نوشته: یکی از پسرها شروع کرد در باب اینکه ایشان [گلشیفته فراهانی] با یکی از تئوریسین‌های جنگ و تجزیه خاورمیانه نشست و برخاست دارد و خودش را از چشم آن جوان انداخته و... صحبت کردن و در نهایت هم اسم برنارد لوی را آورد و دوستانش را دعوت کرد که راجع به کارنامه لوی و همچنین روابطش با خانم فراهانی «سرچ» کنند.
این روزنامه‌نگار در پایان نوشت: ورای اینکه خیلی خوشحال شدم از حساسیت نسل جدید در چنین مسائلی و اهمیت مفهوم ایران، تمامیت ارضی‌اش و بحث جنگ و تجزیه طلبی برایشان، دیدم که مساله «سرچ» کردن و مفهوم «آگاهی» چه بلایی بر سر مخالفانش می‌آورد. در عصر حاضر هر کس که با «آگاهی» از در مخالفت درآمده شکست خورده. خواه افراد باشند و خواه حکومت‌ها.
نظر شما