سلام نو _ سرویس گردشگری: همین که از چابهار دل بکنید و در جاده ساحلی به سمت گواتر به راه بیفتید می توانید زیبایی های زیادی را به چشم ببینید. طولی نمی کشد که به روستای رمین می رسید و بعد از آن آب های صورتی توجه شما را به خود جلب می کنند. اینجا تالاب لیپار است که در روستایی به همین نام قرار دارد و با عنوان دریاچه صورتی چابهار شناخته می شود. تالابی که از ایستا شدن آب دریای عمان در میان دو کوه به وجود آمده و اکوسیستم جالبی را در خود پرورش داده است.
آشنایی با دریاچه صورتی چابهار
دریاچه صورتی چابهار در تنگه و دره‌ای صخره ای جا خوش کرده که مشرف به کوه است و منظره ای چشم نواز را پیش روی تان می گذارد. شاید تصور کنید دریاچه ای پر از مخلوط شیر و توت فرنگی را می بینید اما یکی از شورترین آب های جهان را مشاهده می کنید که ظاهری زیبا و فریبنده دارد. در فصول پرآب، گستره آبی این دریاچه به ۱۰ هکتار هم می رسد و آبگیری ایجاد می شود که بیش از ۱۴ کیلومتر طول دارد.
در اطراف دریاچه خبری از امکانات آنچنانی نیست و فضا خیلی بکر به نظر می رسد. گاهی دستفروشان دیده می شوند که صدف و نمک دریایی دارند و در گوشه ای دیگر ساکنان منطقه مشغول جمع آوری نمک از دریاچه هستند. لیپار با وجود تمام سادگی اش، در اوج شکوه و زیبایی دیده می شود.
پدیده ای که تعدادش در دنیا محدود است؛ دریاچه های هیلیر، هات لاگون و پینک لیک در استرالیا، دریاچه رِتبا در سنگال، دریاچه هایی در آفریقای جنوبی، ونکوور و بولیوی و این یکی قسمت ایران عزیزمان شده است. آب صورتی دریاچه به ساحل زرد رنگ می رسد و در ترکیب با سرسبزی گیاهان و آبی آسمان تصویری را به بیننده هدیه می دهند که در جای دیگری دیده نمی شود.
خوشگذرانی در تالاب لیپار
شاید امکانات تفریحی آنچنانی در لیپار وجود نداشته باشد؛ اما این دلیل نمی شود که نتوانید در حوالی این دریاچه خوش بگذرانید. علاوه بر اینکه لیپار فرصت دیدن یک دریاچه صورتی را در ایران به شما می دهد و حال و هوای جالبی دارد، دو فعالیت در آن دنبال می شوند:
پرنده نگری: گونه های زیادی از پرندگان مهاجر، لیپار و حوالی آن را برای زمستان گذرانی انتخاب می کنند. آنها از مدارهای شمالی به سمت مدارهای جنوبی می آیند و در دریاچه صورتی چابهار ماندگار می شوند. این مساله فرصت خوبی به علاقه مندان پرنده نگری می دهد و آنها را به لیپار می کشاند.
یکی از مهم ترین پرنده هایی که در این تالاب و حوالی آن مشاهده شده، گونه در حال انقراض اردک مرمری است.
عکاسی: دریاچه صورتی لیپار سوژه خوبی برای عکس های شماست. حتا اگر عکاس حرفه ای نیستید بدون ثبت تصویر این محل را ترک نکنید و یادگاری ماندگاری را با خود از این سفر ببرید.
شترسواری: اگر در ایام پیک سفر به لیپار بروید ممکن است مردم محلی را ببینید که با شترهای شان در حوالی تالاب حضور دارند. شما می توانید با پرداخت هزینه به آنها، شترسواری در کنار لیپار را نیز تجربه کنید.
بهترین فصل سفر
چابهار دیار چهار بهار است و در تمام فصول آب و هوای مطبوعی دارد. اما اگر می خواهید به هنگام بازدید از تالاب صورتی، تندی آفتاب کمتر آزارتان دهد، زمستان و ایام نوروز را برای سفر انتخاب کنید.
بهار: در ایام نوروز چابهار میزبان مسافران زیادی می شود. اگر با این شلوغی مشکل ندارید، این ایام را برای بازدید از لیپار انتخاب کنید.
تابستان: دریاچه صورتی کم آب می شود و ممکن است آن چنان که باید زیبا نباشد.
پاییز: هوای پاییزی است و فصل مهاجرت پرندگان. کم کم دریاچه صورتی میزبان پرندگان می شود که از راه های دور به ایران عزیزمان می آیند.
زمستان: هوای مطبوع چابهار در این فصل هر کسی را وسوسه کند تا سری به این دیار بزند. پرندگان زمستان‌گذران به خوبی در این فصل قابل مشاهده هستند.
رنگ دریاچه در ماههای مختلف
به سبب تشدید فعالیت پلانکتون ها در برخی ماه ها می توانید انتظار رنگ بیشتری را داشته باشید. این ماه ها عبارتند از: فروردین، خرداد، شهریور، مهر، بهمن، اسفند.
رنگ صورتی این تالاب باعث شهرت و تفاوت آن شده است اما آیا می دانید این رنگ از کجا می آید؟ آنچه می بینید حاصل حضور پلانکتون های گیاهی است که رنگ صورتی متمایل به سرخ ایجاد می کنند. خب حالا باید کمی از پلانکتون ها برای تان بگوییم.
پلانکتون ها به هر توده‌ای از جانداران شامل جانوران، گیاهان، آغازیان یا باکتری ها گفته می شود که در قسمت بالای دریاها و اقیانوس ها یا آب های شیرین زیست می کنند. اندازه آنها می تواند در حد باکتری ها و گیاهان میکروسکوپیک باشد تا جانوران بزرگتر مثل ماهی های ژله ای. پلانکتون ها اولین حلقه زنجیره غذایی مناطق غنی از ماهیان به شمار می روند و بقای جانداران منطقه شان را تضمین می کنند.
چیزی حدود ۹۰ درصد از پلانکتون های گیاهی در تالاب لیپار یافت می شود. به این پلانکتون ها مواد آلی و معدنی را هم اضافه کنید که از طریق رودخانه و خورهای (شاخه‌ای از دریا) متصل به خلیج به دریاچه صورتی وارد می شوند. حاصل این همه مواد مغذی، افزایش زیاد تولیدات بیولوژیکی در بعضی از فصول است. حالا جریانات دریایی حاصل از طوفان های مونسون -که از ویژگی های منحصر به فرد حوزه اقیانوسی دریای عمان به شمار می روند- را هم به این داستان بیفزایید که موجب افزایش بیش از حد میزان پلانکتون های گیاهی در خرداد تا اواسط شهریور یعنی ماه های بعد از فصل مونسون می شود.
این تعداد پس از گذشت چند ماه و در آذرماه به بیشترین میزان می رسد و این یعنی رنگ بیشتر.
نکته: این یک پدیده طبیعی است و طبیعت تحت تاثیر عوامل مختلف جلوه پیدا می کند. بی شک میزان بارندگی ها و تغییرات آب و هوایی تاثیری مستقیم بر چهره این تالاب و رنگ، میزان آب و وسعت آن دارند. ماه هایی که از آنها نام بردیم تنها شانس بیشتری را در اختیارتان می گذارند تا دریاچه صورتی را در وضعیتی بهتر ببینید. ممکن است این تالاب در زمانی به رنگ قرمز و نارنجی هم دیده شود و لزوما صورتی نباشد.
منبع: کارناوال
نظر شما