سلام نو _ سرویس گردشگری: نام عسلویه را حتماً شنیده‌اید و از فعالیت‌های اقتصادی و نفتی موجود در آن تا حدی باخبرید. درست است؟ در این مکان معروف و قطب مهم اقتصادی کشور، بندری به نام سیراف وجود دارد. این بندر در گذشته‌های دور از آبادترین مکان‌ها بوده و مردمانی ثروتمند و پرروزی داشته است. در این مکان، آثار تاریخی ارزشمندی وجود دارند که باید آن‌ها را دید و شناخت. یکی از این دیدنی‌ها گورستان صخره ای سیراف است. گورستانی که قدمتش به سالیانِ سال قبل بازمی‌گردد.
گورستان صخره‌ای و دیدنی سیراف
گورستان صخره ای سیراف در استان بوشهر و در شهرستان کنگان قرار دارد. این مکان نزدیک آبگیر دره لیر در جنوب ایران واقع است. اگر به شمال ایران و ماسوله سفر کرده باشید، حتماً ساختار پلکانی خانه‌هایش را دیده‌اید؛ سقف یک خانه حیاط خانه دیگر است. سیراف نیز شهری باستانی در بوشهر بوده که ساختار مشابهی برای بناهای آن وجود داشته است.
سیراف در گذشته‌های دور بندری مهم بوده و حدود ۳۰۰هزار نفر در آن زندگی می‌کرده‌اند. ساختار گورستان صخره ای سیراف و ماجراهایی که از سر گذرانده آن را به یکی از مهم‌ترین جاهای دیدنی اطراف بوشهر بدل کرده است.
اجازه دهید به این سؤال هم سریع‌تر پاسخ بدهیم که «قبرستان صخره ای سیراف متعلق به چه دوره‌ای است؟» این گورستان که از قبرستان های تاریخی ایران محسوب می‌شود، متعلق به دوران ساسانیان (دوران تاریخی پس از اسلام) است.
گورستان صخره‌ای واقعاً از جاهای دیدنی سیراف است. در میان آثار باستانی سیراف، این گور صخره‌ای اهمیت زیادی دارد. ساختار آن در ابتدا شامل چاله‌هایی برای جمع‌کردن آب باران بوده؛ اما بعدها با شیوع طاعون و ابتلای عده زیادی از مردم به آن از این چاله‌ها به‌عنوان قبر استفاده می‌کرده‌اند.
وقوع زلزله‌هایی مهیب هم نتوانسته این گورستان را تخریب کند. هر قبر دارای طولی به‌اندازه ۲متر، عرضی نیم‌متری و ارتفاعی ۶۰سانتی‌متری است. قبرها به‌سمت غرب و با نظمی خاص در کنار هم چیده شده‌اند. در سال ۱۳۸۱ در مهرماه، این مکان هم در میان آثار ملی ایرانی قرار گرفت.
جنوب ایران دیدنی کم ندارد. سیراف از آن بخش‌های جذاب بوشهر است. گورستان صخره ای سیراف را به‌عنوان قبرستان تمدن‌ها هم می‌شناسند. چرا؟ علت این نام‌گذاری دفن‌کردن افرادی با ادیان مختلف در کنار یکدیگر است. در این قبرستان رسم بوده که مردگان را فقط در چاله‌های حفرشده می‌گذاشته‌اند و روی آن‌ها خاک نمی‌ریخته‌اند.
قبرستان سیراف در پی زلزله‌های شدید دوام آورده است و ساختار جالبش در کنار ابعاد فرهنگی و تاریخی آن بسیار ارزشمند به شمار می‌رود. اگر به سیراف سری زدید، ضمن بازدید از گورستان سیراف بوشهر، حتماً به مکان‌های دیدنی حوالی آن هم بروید. بندر سیراف، دره لیر سیراف و گشت‌وگذار در بوشهر فراموشتان نشود.
بندر سیراف بوشهر
بندر سیراف یا بندر طاهری در استان بوشهر قرار دارد. بندر سیراف با چشم‌اندازی استثنایی در باریکه‌ای میان کوه و دریا تابلویی است دیدنی. این بندر خاستگاه ناخدایان پرآوازه‌ای چون سلیمان سیرافی و سندباد بحری در روزگار کهن بوده است.
بندر سیراف (سیراب یا صیراف) بین بندر کنگان و بندر عسلویه قرار دارد. سیراف شهری باستانی در بخش مرکزی شهرستان کنگان و استان بوشهر در جنوب ایران است. به اعتقاد مورخان و جغرافی دانان هیچ بندری در سرتاسر خلیج فارس، موقعیت طبیعی سیراف را نداشته است.
بندر طاهری جدا از موقعیت استراتژیکی و نقش آن در مبادلات اقتصادی در گذشته، از باسابقه‌ترین بندرهای ایران است و از جاهای دیدنی اطراف بوشهر محسوب می‌شود.
همان طور که متوجه شدید، بندر سیراف یکی از بخش‌های بوشهر است و این استان در بهار و تابستان، روزهای بسیار گرمی دارد. به همین دلیل اگر قصد سفر به سیراف را دارید، یکی از روزهای نیمه دوم سال را انتخاب کنید.
بندر طاهری پررونق‌ترین بندر ایران در آن دوره بوده است، از روم و یونان گرفته تا آفریقا و چین. این روابط در دوره ساسانیان و همچنین دوره اسلامی وجود داشت. شهر باستانی سیراف از نظر معماری، ما را به یاد روستای ماسوله می اندازد.
بندر سیراف در قرن‌های ۴ و ۵ هجری قمری به اوج شکوفایی خود در حاشیه خلیج فارس رسید. مردمان بندر سیراف از راه دریای خلیج فارس با کشورهای مختلف در ارتباط بودند. مردم این بندر با بنادر کانتون چین، بمبئی هند، تانزانیا آفریقا، بنادر بصره، بحرین، سوهار و دمام مراوده تجاری و فرهنگی داشتند.
در سال ۱۹۶۶ میلادی هیئت مشترک ایران و انگلیس به مدت ۷ سال در سیراف فعالیت‌های باستان‌شناسی انجام دادند. کشف سفال‌هایی با نقش‌های مختلف و پارچه‌ها و زیورآلات گوناگون از این منطقه گویای وجود این روابط تجاری است.
همچنین معماری‌های گچی و اتاق‌های منقش و تزیین‌شده و ساختمان‌هایی در ۲ و ۳ طبقه، همه آثار تمدنی بازمانده از بندر طاهری است که در کانون توجه محققان است.
جمعیت بندر سیراف در گذشته حدود ۳۰۰هزار نفر بوده است. در این بندر تسامح و آزادی مذهبی وجود داشته؛ زیرا بندر بین‌المللی به حساب می‌آمده است. افراد با باورهای گوناگون در آن زندگی می‌کردند؛ مثلاً زرتشتی، یهودی، مسیحی. ملیت های گوناگونی مثل یونانی، رومی و چینی هم در این بندر ساکن بودند.
سیراف در قرن سیزدهم میلادی به‌عنوان مکان تعامل اندیشه‌ها بوده است. متفکران سیرافی دانشمندان خارجی فراوانی را به این شهر دعوت می‌کردند. تاریخ نگارانی مانند استخری، ابن خلدون، ابن حوقل و مقدسی از زیبایی شهر، ثروت فراوان، دریانوردان مشهور و ساختمان‌سازی سیرافیان یاد کرده‌اند.
بندر تاریخی سیراف سرآغاز راه دریایی ابریشم بوده که خود بیانگر تاریخ و تمدن کهن این شهر است. اگر علاقه‌مند به تاریخ هستید، کتاب سکه‌های سیراف اثر مرتضی قاسم بگلو را حتماً بخوانید. نویسنده در این کتاب از تاریخ بندر سیراف و رابطه تجاری بین‌المللی آن به‌تفصیل سخن گفته است.
نظر شما