به گزارش سلام نو؛ سیستم شنوایی ما مسئول کمک به شنیدن ما است، و همچنین با سیستم‌های تعادل ما ارتباط تنگاتنگی دارد. به همین دلیل عفونت گوش می‌تواند باعث سرگیجه، حالت تهوع و استفراغ شود.
عفونت ممکن است به ویروسی مرتبط باشد که کل بدن شما را درگیر می‌کند. به عنوان مثال، می‌توانید ابتدا به یک عفونت ویروسی مبتلا شوید، و سپس عفونت باکتریایی در گوش می‌تواند دنبال شود.
تغییرات اشتها
تهوع، درد گوش یا فقط احساس مریضی می‌کنید. اگر سرما خورده اید و منجر به عفونت گوش شود، ممکن است بر روی دستگاه هضم فوقانی شما تاثیر بگذارد و توانایی شما در چشیدن غذا را کم‌رنگ کند.
یا بعضی اوقات، جویدن به راحتی درد ایجاد می‌کند.
تب
اگر تب دارید، نشانه این است که سیستم ایمنی بدن شما سعی در مبارزه با عفونت دارد. گرچه همه افراد مبتلا به عفونت گوش به این عفونت مبتلا نمی‌شوند، اما تقریباً نیمی از کودکان دچار این عفونت می‌شوند. اگر کودک شما کمتر از ۶ ماه دارد و تب و علائم دیگر عفونت گوش مانند گریه بیش از حد و سروصدا دارد، او را به دکتر ببرید. اگر بزرگتر است و دمای آن بیش از ۱۰۲ درجه فارنهایت است باید به پزشک متخصص اطفال نیز مراجعه کنید.
خروپف و نفس بد
خروپف در کودکان ممکن است نشانه عفونت گوش همراه با آدنوئیدهای متورم باشد، بافت‌هایی که در پشت بینی قرار می‌گیرند و به مبارزه با عفونت کمک می‌کنند. کودکان مبتلا به آدنوئید متورم تمایل به نفس کشیدن از طریق دهان دارند که باعث خروپف می‌شود. عفونت‌های مزمن گوش و تورم آدنوئید نیز می‌توانند باعث بوی بد دهان شوند.
بی‌توجهی و تاخیر در گفتار
کودکان مبتلا به عفونت گوش گاهی در خانه یا مدرسه بی وجه به نظر می‌رسند. مایع مسدودکننده گوش میانی باعث کاهش شنوایی می‌شود، بنابراین به نظر می‌رسد که کودک توجه نمی‌کند یا به راحتی معلمان و والدین را نادیده می‌گیرد. کاهش شنوایی همچنین می‌تواند در گفتار و رشد کودک خردسال اختلال ایجاد کند.
یک کودک ۲ ساله معمولی باید با دو کلمه صحبت کند و بتواند یک دستور دو مرحله‌ای را دنبال کند. یک کودک ۳ ساله باید قادر به گفتن جملات سه کلمه‌ای باشد و دامنه لغات ۲۰۰ کلمه یا حدود آن را داشته باشد. بنابراین اگر کودک شما در مسیر درست نیست، با پزشک متخصص اطفال صحبت کنید که آیا عفونت گوش در رشد گفتار او اختلال ایجاد می‌کند یا خیر.
نظر شما