سلام نو _ سرویس گردشگری: مسجد جامع اصفهان که در طول ۱۲ قرن ساخته و تکمیل شده برای فعالیت‌های فرهنگی و مذهبی دوران آل‌بویه، سلجوقی، ایلخانان و تیموریان بوده است. حتی گفته می شود تاریخ ساخت این مسجد با ایجاد شهر اصفهان برابر است که به سبک خراسانی و بر روی بقایای یک آتشکده ساخته شد و مصالحش نیز خشت خام بوده است. به مرور میدان، بازارها، محلات و بناهای عمومی در کنار این مسجد ساخته شدند و مردم برای سکونت آنجا را انتخاب کردند.
مسجد جامع اصفهان، بنایی بی‌همتا
سالها بعد در زمان حکومت عباسیان دستور تخریب مسجد صادرشد و بنایی بزرگ‌تر با شیوه خراسانی ساخته شد که کتابخانه و کلاس های درس نیز به این مجموعه اضافه گردید. این بار دیوارها از جنس کاهگل و سرخ رنگ بودند.
در زمان آل بویه نیز ستون‌های آجری با نقش و نگار به ساختمان افزوده شدند. در دوران سلجوقیان نیز بیشترین تحول برای مسجد جامع اصفهان انجام گرفت، طوری که شبستان به ایوان تبدیل شد و گنبد نظام‌الملک و تاج الملک هم در این زمان ساخته شدند.
ایوان‌ها در ۴ طرف ساخته شدند و مسجد جامع به مسجدی چهارایوانی تغییر یافت. البته سال ها بعد در زمان اسماعیلیان به خاطر اعتراض به پادشاه، مسجد جامع به آتش کشیده شد و همه صومعه‌ها، مخازن و کتابخانه بزرگ مسجد از بین رفتند. اما دوباره در همان سال بنای مسجد از نو ساخته شد و ایوان‌های چهارگانه، شبستان‌ها و چهلستون‌هایی ساخته شدند. مسجد جامع اصفهان در دوره ایلخانان دارای زیباترین محراب گچ‌بری بود. سپس در دوران آق‌قویونلوها نیز تغییرات زیادی انجام گرفت و در دوره صفویان نیز نورگیرهایی اضافه شد، اما در دوره قاجار باز مورد بی‌توجهی قرار گرفت اما در دوره پهلوی به ثبت ملی رسید و قسمت های تخریب شده مورد مرمت قرار گرفت و پس از انقلاب اسلامی ایران نگهداری های لازم انجام گرفت و اکنون می توانید همه زیبایی ها را در این مسجد ببینید.
سبک‌های معماری مختلفی در مسجد جامع اصفهان به چشم می خورد. مسجد چهار ایوانی که به طرح مسجد ایرانی مشهور است. معماری چهارایوانی بیشتر مربوط به فضاهای داخلی است؛ فضاهایی مانند فضای روبروی محراب و گنبدخانه.
معماری این مسجد سال ها نیز به عنوان الگو استفاده شد و مساجد دیگر نیز بدین سبک ساخته شدند. آجر به عنوان ماده اصلی به کار رفته در ساخت مسجد است؛ اما تکمیل بنای اصلی با خشت خام است. ستون‌های آجری دوبخشی، سه‌بخشی و چهاربخشی، طاق‌های چشمه‌ای، ایوان‌های چهارگانه، سردرهای دوگانه، تزیینات مختلف که همگی روش‌های ابداعی برای این مسجد هستند.
چند بخش تماشایی در مسجد جامع اصفهان
مسجد جامع اصفهان به عنوان قدیمی ترین مسجد ایران یکی از اماکن گردشگری مذهبی است که در سفر به اصفهان به شما پیشنهاد می کنیم که حتما از آن دیدن نمایید. برای سفر به اصفهان می توانید خرید بلیط هواپیما اصفهان و یا سایر وسایل نقلیه عمومی را به راحتی در سایت های ارائه دهنده بلیط مانند مستر بلیط به صورت اینترنتی انجام دهید و راهی سفری خاطره انگیز شوید.
مسجد جامع اصفهان از قسسمت های مختلفی تشکیل شده که هر کدام ویژگی هایی خاص و زیبایی خیره کننده ای دارند که با ورود به حیاط مسجد کاملا شما را تحت تاثیر قرار می دهند. از جمله مهم ترین قسمت های مسجد جامع اصفهان می توان به موارد زیر اشاره نمود.
گنبد جنوبی
در ایوان جنوبی مسجد گنبد و چهل ستون های زیبا با گچ بری های بسیار چشم نوازی وجود دارد که قدمت آن ها به سال های ۴۶۵ الی ۴۸۵ هجری قمری باز می گردد. در عصر سلجوقیان علاوه بر مسجد جامع اصفهان بناهای دیگری نیز احداث شد که از جمله آن ها می توان به وزارت خواجه نظام الملک اشاره نمود. در قرن ششم هجری در قسمت جلوی این گنبد ایوانی ساختند که با مقرنس کاریی هایی زیبایی که بر روی آن انجام گرفته بود موجب شد که این گنبد آجری بیش از پیش زیبا شود و طرح های تزئینی و نقش و نگار خود را نشان دهد.
گنبد شمالی
این گنبد که قرینه گنبد خواجه نظام الملک است در قسمت شمالی حیاط مسجد قرار دارد و قدمت آن به سال ۴۸۱ هجری باز می‌گردد. خیلی از مورخان معتقد هستند که یکی از وزرای سلجوقی به نام ابوالغنائم تاج الملک دستور ساخت این گنبد را صادر نموده است.
شبستان مسجد
شبستان مسجد با گچ بری ها و ظریف کاری های فوق العاده زیبایی که در ساخت آن به کار رفته است یکی از زیبا ترین قسمت های مسجد است که بر ستون های مدور استوار شده است. شبستان مسجد در عصر دیلمیان شده است.
ایوان صاحب
ساخت این ایوان که به صفه صاحب شهرت دارد در زمان سلجوقیان انجام شده است و دارای کاربندی ها و تزئینات بسیار زیبایی در قسمت دهانه خود می باشد. البته لازم به ذکر است تزئینات ایوان همزمان با ساخت آن انجام نشده و مربوط به دوران قراقیونلو و صفویه می باشد. اگر به بازدید از این بخش بروید قطعا یکی از مواردی که توجه شما را به خود جلب می کند کتیبه هایی از دوره های مختلف تاریخ از جمله دوره صفوی است.
ایوان درویش
این ایوان در ضلع شمالی مسجد واقع شده و به صفه درویش شهرت دارد. اداره باستان شناسی اصفهان در طی سال های ۱۳۳۶ و ۱۳۳۷ هجری شمسی به منظور زیبا سازی نمای خارجی ایوان کاشی کاری ها و تزئینات بسیارزیبایی را برروی آن انجام داد. این اقدام سبب شد که کتیبه با خط بنایی در این مکان به عنوان یادگاری قرار داده شود.
قدمت ایوان درویش به قرن ششم هجری شمسی باز می گردد اما بخش قابل توجهی از گچ بری های داخل ایوان در زمان شاه سلیمان صفوی انجام شده است. از دیگر بخش های زیبای این مسجد می توان به چهل ستون هایی که در اطراف ایوان شمالی در قرن ششم ساخته اند اشاره نمود. ستون های شرقی در میان این ستون ها دارای طاق های بیشتر با نقش و نگار آجری زیبا تری است.
ایوان شاگرد
قدمت این ایوان و صفه شاگرد که در مقابل آن واقع شده است به زمان سلجوقیان باز می گردد اما مقرنس کاری های آجری که جهت تزئینات بر روی آن انجام شده در طی قرن هشتم (حکومت ایلخانان) و قرن یازدهم (حکومت صفوی) صورت گرفته است. در این ایوان بر خلاف سایر ایوان ها و بخش های مسجد شاهد کاشی کاری های تزئیناتی نخواهید بود.
نظر شما