سلام نو _ سرویس گردشگری: برای قدم گذاشتن در صفحه جدیدی از تاریخ و هنر آماده باشید. راه دوری در پیش ندارید، همین جا در دل پایتخت گنجینه ارزشمندی در یکی از عمارت‌های دلنشین و باصفای تهران به نمایش گذاشته شده که ماموریتش آشنایی نسل‌های آینده با ریشه‌های تاریخیشان است.
آشنایی با عمارت تماشاگه زمان
ردپای تاریخ این بنا به بیش از ۸۰ سال قبل برمی‌گردد؛ زمانی که باغ آن بخشی از اراضی باغ فردوس بود و ساختمانی خشتی در دل آن قرار داشت. بعد از اینکه حسین خداداد این باغ را خرید، تا سال‌های زیادی با به کار گیری روحیه هنری و افکار خلاقانه خود به خلق عمارتی زیبا مشغول شد.
به خواست خداداد، تغییراتی در درون و بیرون بنا صورت گرفت و با به کارگیری استادان عرصه هنر و گچ بری، طراحی شگفت انگیز خانه حسین خداداد شروع شد. در نهایت، بعد از ۱۲ سال یک شاهکار هنری خلق شد اما خداداد تنها یک سال در این خانه زندگی کرد و بعد از آن به آمریکا رفت. در سال ۷۸ این عمارت تبدیل به اولین موزه زمان ایران شد.
ساختمان موزه زمان در تهران یا همان خانه حسین خداداد دارای قدمتی بیش از ۸۰ سال است و در زمان قاجاریه ساخته شده است.
باغی که این ساختمان در آن قرار دارد از اراضی باغ فردوس بود که در اختیار معیرالممالک داماد ناصرالدین شاه نیز قرار داشته اما پس از مرگ وی پسرش صاحب آن شد، با توجه به این که علاقه ای به باغ نداشت درختان آن را یک به یک قطع کرد و در کوره های تهران از آن به عنوان هیزم استفاده کرد.
حدود سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۴۷ حسین خداداد این ملک را خرید و در آن زمان ساختمان داخل باغ عمارتی یک طبقه و از خشت و گل بود و اسکلتی چوبی داشت. خداد دستور داد تا از اسکلت آهنی به جای اسکلت چوبی در ساختمان استفاده شود و این تغییرات حدود ۱۰ سال طول کشید.
حسین خداد با مقاوم سازی ساختمان و احداث یک طبقه روی همکف تغییرات قابل توجهی را در این ساختمان پدید آورد و همینطور از بهترین استادان گچ بری ایران درخواست کرد تا برای تزئین دیوارهای خانه ی وی اقداماتی را انجام دهند.
استاد کاشی به عنوان معمار بنا، مهندس ابتکار به عنوان مشاور ساختمان انتخاب شد و حاج رمضان عباسیان نیز کارهایی بر روی آن انجام داد. طراحان بنام گچ بری همچون حاج عبدالکریم نوید تهرانی، استاد فرهاد یحیی پور و حاج علی شیخی نیز بر روی خانه کار کردند.
تقریبا ۱۲ سال گچ بری خانه ی حسین خداداد طول کشید تا تمام شود و در نهایت این خانه در سال ۱۳۵۶ به شکل یک اثر هنری در آمد. معماری داخلی این خانه ترکیبی از سبک های ایرانی و خارجی است و در سردرها و حاشیه ها می توانید ترکیبی از سبک قاجاریه را مشاهده کنید.
جالب است بدانید که پس از همه سال تلاش برای ساخت این خانه حسین خداداد تنها ۱ سال در آن زندگی کرد و پیش از انقلات به آمریکا رفت. این ساختمان به طول تمام و کمال توسط بنیاد مستضعفان مصادره شد و در خرداد ۱۳۷۸ با عنوان اولین موزه زمان ایران آغاز به فعالیت نمود.
بازدید از عمارت تماشاگه زمان
در موزه زمان هر آنچه به زمان مربوط باشد، می‌بینید، از ابزار نمایش زمان در قرن چهارده گرفته تا قرن بیست و یکم؛ از ابتدایی ترین ساعت‌ها گرفته تا ساعت‌های مدرن و پیچیده. بازدید از همان محوطه شروع می‌شود؛ جایی که بدون پرداخت ورودی می‌توان ماکت‌های مختلفی از ساعت‌های آفتابی و آبی را دید و با طرز کارشان آشنا شد. محوطه موزه زمان شبیه موزه‌های روباز است و زیباترین عکس‌ها را همان جا ثبت خواهید کرد.
در این ساختمان دو طبقه اتاق‌هایی با گچ بری‌های متفاوت و زیبا قرار دارند که هر کدام ساعت‌های مختلفی را به نمایش گذاشته اند که از جمله آن‌ها می‌توان به ساعت‌های رومیزی و کنسول‌ها، ساعت‌های دیواری، ساعت‌های شماطه دار، ساعت‌های مچی و ساعت‌های قاجار اشاره کرد.
اتاق اصفهانی‌ها و اتاق مشاهیر نیز سوا از معماری و گچ بری‌های جذابشان، بسیار دیدنی هستند. بعضی از مشاهیر کشور نیز ساعت‌های خود را که از برندهای معروف دنیا بوده به این موزه اهدا کرده‌اند و می‌توانید در اتاق مشاهیر آن‌ها را ببینید.
هزینه بازدید از موزه زمان برای گردشگران داخلی مبلغ بسیار کمی در نظر گرفته شده است و حتی این مبلغ برای دانش آموزان نیم بها حساب می‌شود. کسانی هم که فقط قصد بازدید از محوطه موزه را داشته باشند می‌توانند بدون پرداخت ورودی به گشت و گذار در محوطه بپردازند.
با اینکه تماشای ساعت‌های متنوع و قدیمی زمان زیادی نمی‌برد ولی ممکن است از گشتن در محوطه و تماشای گچ بری‌های عمارت و یا عکاسی از آن‌ها سیر نشوید که در این صورت با اختصاص حدود ۲ ساعت می‌توانید کل موزه زمان را بگردید.
پایتخت همیشه شلوغ در روزهای ابتدایی بهار فارغ از ترافیک‌های طولانی و آلودگی‌های شدید هواست؛ غیبت تهرانی‌ها در تمام نقطه‌های شهر و در طول ایام عید نوروز به وضوع دیده می‌شود.
به همین دلیل هوای دل انگیز بهاری بهترین فرصت برای تماشای موزه زمان از موزه های تهران را مهیا می‌کند ولی اگر گشت و گذار در باغ‌های اطراف موزه مدنظرتان باشد، بعد از ظهر یکی از روزهای تابستان یا پاییز و یا اواخر خرداد ماه زمان خوبی برای این بازدید است.
نظر شما