مایلی کهن: از دوران شیرخوارگی من استقلال و پرسپولیس با مشکل مدیریتی روبرو بودند

ابتدا می‌خواهیم از یک اتفاق تاریخی شروع کنیم. ۱۶ آبان ۱۳۷۶ تیم ملی فوتبال کشورمان در قطر با دو گل بازی را به میزبان واگذار کرد تا صعودش به جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه به چالش کشیده شود و ساعاتی پس از آن مسابقه شما برکنار شدید. آیا واقعاً بازیکنی برای آن دیدار کم کاری کرده بود؟

خداوکیلی نه همه چیز فوتبالی بود. من شب قبل از بازی به بچه‌ها گفته بودم حتی اگر در گوش شما سیلی هم زدند، دور از جون فکر کنید مرده‌اید و هیچ واکنشی نشان ندهید. متاسفانه دقیقاً همین اتفاق هم به وقوع پیوست.

ساعتی پس از پایان این بازی داریوش مصطفوی رئیس وقت فدراسیون فوتبال با اخبار شبکه یک سیما مصاحبه کرد و خبر از برکناری شما داد. خودتان قبل از اینکه در قطر سوار هواپیما شوید قضیه را می‌دانستید؟

نه. من بعداً فهمیدم البته از قبل میشد یک حدس هایی زد چون دوستان از همان ابتدای کار هم تمایلی به سرمربیگری من نداشتند. یک گروه چند نفره بودند که خودشان نمی‌خواست من سرمربی تیم ملی باشم چون تا وقتی سرمربی بودم، نمی‌توانستند به من بازیکن تحمیل  کنند.

البته شما بعد از برکناری هیچ وقت علیه سرمربیان بعدی تیم ملی موضع نگرفتید.

بله این کار را نکردم چون تیم ملی کشورم را دوست دارم. شاید به فرض مثال از شما خوشم نیاید ولی وقتی سرمربی تیم ملی شوید دلم نمی‌خواهد با این تیم ببازید. البته آقایان یک سال قبل از این ماجرا و در همان جام ملت‌های آسیا می‌خواستند من را برکنار کنند و سرمربی مورد نظرشان را هم انتخاب کرده بودند.

واقعا؟

بله. ما در جام ملت‌های ۱۹۹۶ امارات مسابقه را در روز اول مرحله گروهی به عراق واگذار کردیم. در آن زمان آقای جلال طالبی در آمریکا زندگی می‌کرد ولی در خلال برگزاری جام ملت‌ها به دبی آمده بود. فکر می‌کنم آقایان مترصد این بودند تا من نتیجه نگیرم و همان جا برکنارم کنند اما شرایط به گونه دیگری رقم خورد. اتفاقا در خلال همان جام ملت‌ها آقای جلال طالبی یک روز سر تمرین تیم ملی هم آمدند.

بخشی از مسیر صعود به جام جهانی فرانسه با سرمربیگری شما حاصل شد. آیا بابت این کار پاداشی نیز دادند؟

پاداش بدهند؟ شانس آوردم من را اعدام نکردند؟! من بابت هدایت تیم ملی ایران کلاً ۲ میلیون تومان پیش پرداخت گرفتم و ۸۰۰ هزار تومان هم حقوق ماهیانه. تازه مبلغ ۱۰ درصد از این ارقام که به شما گفتم نیز تحت عنوان مالیات کم شد. بابت هدایت تیم امید هم یک ریال دستمزد نگرفتم.

ولی دستمزد گرفتن برای هدایت تیم‌های ملی امری کاملاً مرسوم و قانونی است.

بله مرسوم و قانونی است اما من نگرفتم ولی حالا می‌بینم که یکسری از دوستان می‌گیرند و مرتب هم ناله می‌کنند که نداریم. الان دیگر میلیارد برای برخی مربیان حکم پول خرد را دارد.

حالا که بحث مسائل مالی شد برسیم به داستان تقابل فوتبالیست‌ها با ورزشکاران سایر رشته‌ها بر سر پاداش. یک عده می‌گویند فوتبالیست‌ها نباید به خاطر صعود به جام جهانی پاداش  اتومبیل می‌گرفتند و برخی دیگر معتقدند این مسئله ایرادی ندارد اما باید به مدال آوران رقابت‌های جهانی و بازی‌های آسیایی هم همین پاداش را بدهند. نظر شما چیست؟

همه می‌دانند که من چقدر کشتی را دوست دارم و با یکسری از این قهرمانان عزیز هم رفیق هستم؛ بنابراین به عنوان یک دلسوز ورزش این حرف را می‌زنم که با وجود برخورداری کشتی از هواداران زیاد در کشور ما باید این واقعیت را بپذیریم که وقتی تیم ملی کشتی ایران قهرمان جهان می‌شود چند نفر به خیابان می‌آیند؟ وقتی این عزیزان در مسابقات جهانی مدال می‌گیرند چند نفر برای استقبال از آنها به فرودگاه می‌روند؟ حداکثر ۵ هزار نفر. چند نفر در شهر آنها ی  به استقبالشان می‌روند؟ حداکثر ۲۰ هزار نفر اما وقتی فوتبال به یک موفقیت می‌رسد میلیون ها نفر در سراسر کشور خوشحالی می‌کنند. باید بپذیریم که رشته‌ها با یکدیگر متفاوت است البته من خیلی دوست دارم به قهرمانان عزیز سایر رشته‌ها هم پاداش‌های خوب و قابل ملاحظه داده شود.

تقابل یحیی گل محمدی با جواد نکونام سر و صدای خیلی زیادی به راه انداخت و الان یک عده نگران آن هستند که این ماجرا به دربی کشیده شود و اتفاقات تلخی روی سکوها رخ بدهد.

این عمل که اصلاً خوب نبود. واقعا حرکت خوبی نبود. هیچ ربطی هم به این ندارد که چون من پرسپولیسی هستم از یحیی گل محمدی طرفداری کنم یا اینکه دوستان استقلالی حامی جواد نکونام شوند. باید قبول کنیم کار بدی بود. فوتبال و مربیگری هر کسی یک روز تمام می‌شود اما باید رفاقت و ادب از آنها بر جا بماند. البته فکر می‌کنم هر دو نفر خودشان این روزها متوجه اشتباهی که هفته قبل انجام داده‌اند، شدند.

برسیم به پرسپولیس و بازی با استقلال تاجیکستان.

به نظرم پرسپولیس در دو بازی آخر لیگ برتر خوب نبود و آسیب دیده بودن تعدادی از بازیکنانش به این مسئله دامن زد. البته امیدوارم حریف تاجیکستانی را ببرد تا صعودش به مرحله بعد تا حد زیادی مسجل شود و بعد از آن به مرور زمان مصدومانش هم برسند. هرچند که متاسفانه مرتضی پورعلی گنجی به این زودی‌ها نمی‌تواند بازی کند.

پرسپولیسی‌ها از این مسئله شاکی هستند که اعلام خبر کسر امتیاز از آنها روحیه تیم را بر هم زد.

من کلی می‌گویم. اگر قانون برای همه اجرا شود حتی یک قانون بد هم خوب است اما به شرطی که قانون برای همه اجرا شود.

یکی از مسائلی که این روزها در مورد استقلال و پرسپولیس دوباره خبرساز شده بحث مالکیت مشترک است که می‌گویند بابت حضور در لیگ قهرمانان آسیا می‌تواند دردسر درست کند. ماجرایی که ما آن را از اوایل دهه ۷۰ و در دوران ریاست مرحوم حسن غفوری فرد بر سازمان تربیت بدنی می‌شنیدیم و هنوز هم می‌شنویم.

شما می‌گویید اوایل دهه ۷۰؟ من به شما می‌گویم استقلال و پرسپولیس از دوران شیرخوارگی من مشکل مدیریت داشتند (می خندد) من فکر می‌کنم اینکه نمی‌خواهند مالکیت استقلال و پرسپولیس در اختیار اشخاص باشد، به مسائل غیر ورزشی برمی‌گردد.

شما جزو قدیمی‌های پرسپولیس هستید ولی رابطه بسیار خوبی با مرحوم منصور پورحیدری داشتید. اتفاقاً این روزها هم سالگرد درگذشتش است.

منصور خان واقعاً محترم و جنتلمن بودند. ایشان خیلی از من به لحاظ سنی بزرگتر بودند و همواره به او احترام می‌گذاشتم و از او احترام می‌دیدم. روحشان شاد باشد. اینکه من پرسپولیسی بودم و ایشان استقلالی اصلاً دلیل بر این نمی‌شود که با هم دشمن باشیم. ما رقیب بودیم اما در عین حال فوق العاده به یکدیگر احترام می‌گذاشتیم.

راستی، شنیدیم امیر قلعه نویی بابت مصاحبه‌های قبلی از شما شکایت کرده است. این قضیه صحت دارد؟

بله. اتفاقاً من از گیلان برای پیگیری همین پرونده به تهران آمده‌ام. سرمربی تیم ملی از من شکایت کرده و به دادسرا احضار شده‌ام. الان برای بررسی همین مسئله در تهران حضور دارم اما به خاطر جراحی قلبی که داشتم و آلودگی هوای تهران نتوانستم در مراجع قانونی حاضر شوم. من مطیع قانون هستم و روند اداری پرونده را طی می‌کنم.

سرمربی تیم ملی در یکی از آخرین مصاحبه‌هایش تاکید کرد طی مقطعی از او بیشتر از پپ گواردیولا انتقاد شد. شما خودتان این سمت را بر عهده داشته‌اید. این مسئله را چطور ارزیابی می‌کنید؟

الان دیگر مانند گذشته نیست و میتوان خیلی راحت با جستجو در اینترنت افتخارات هر مربی و نتایجی که کسب کرده را همراه با مطالبی که به نفع یا علیه او نوشته شده است را پیدا کرد. اتفاقا به نظرم ایشان در رسانه‌ها افراد موثری را هم دارند که حامی او هستند. من هنوز یادم نرفته مرحوم حجازی و مرحوم پورحیدری در مورد این آقا چه مصاحبه‌هایی می‌کردند. در رسانه‌ها هم صحبت‌های این دو چهره فقید استقلال چاپ شده و کاملاً موجود است. مردم خودشان می‌توانند بخوانند و قضاوت کنند.