استان چهار محال و بختیاری: دارای جاذبههای طبیعی فراوان و چشماندازهای مسحورکننده است و میتوان نام آن را در لیست مقاصد اصلی گردشگران ایران ثبت کرد.
گفته میشود که پیشینه این استان تاریخی متعلق به دوران حکومت ساسانیان و اشکانیان است.
همچنین شهر کرد که مرکز این استان است مرتفعترین مرکز استان ایران است و به همین دلیل اگرچه فریدون شهر بام ایران است این شهر نیز جزو بلندترین شهرهای ایران محسوب میشود.
آبشارهای دیدنی چهار محال و بختیاری
آبشار زرد لیمه
آبشار زرد لیمه یا بوینه در انتهای دره زرد لیمه در منطقه دیناران شهرستان اردل واقع شده است.
این آبشار دارای عرض تاج ۶۵ متر و ارتفاع ۴۰ متر است که در کنار طبیعت جنگل های بلوط زاگرس، مراتع سرسبز و آثار باستانی همچون پل خدا آفرین، ایل راه باستانی، سنگ حجاری شده ۶۰۰۰ ساله که حدود ۷۳ پله از آن باقی مانده، آن را به یکی از زیباترین مناطق گردشگری ناشناخته ایران بدل کرده است.
آبشار آتشگاه
اگر تماشای آبشارهای باشکوه و صدای جوش و خروش آن ها شما را به وجد می آورد استان خوبی را برای طبیعت گردی و گشت و گذار انتخاب کرده اید چون چهارمحال و بختیاری از استان هایی است که در آن آبشارهای زیادی پیدا می کنید.
آبشار آتشگاه نسبت به آبشار دره عشق از مرکز استان فاصله بیشتری دارد و در ۱۹۰ کیلومتری شهرکرد است.
در مسیر رسیدن به این آبشار از روستاهای زیبای میلاس و سردشت عبور کردید و جایی در ۴۰ کیلومتری لردگان روستای آتشگاه را می بینید، روستایی که در دره ای جشم نواز و باریک قرار دارد.
در وسط دره رودخانه ای در جریان است که در احاطه درختان سربفلک کشیده و سنگ های آهکی است.
آبشار آتشگاه در دره ای به ارتفاع ۳ کیلومتر به پایین می ریزد، در این مسیر پستی و بلندی های دره آبشارهای کوچک زیادی را شکل داده که بر زیبایی و جذابیت آبشار افزوده است.
آبشار دره عشق
اگر اسم زیبای این آبشار شما را علاقمند به دیدنش کرده است باید به شهرستان اردل در ۱۳۰ کیلومتری شهرکرد بروید.
در مقابل این آبشار بایستید و شکوه جاذبه های طبیعی این استان را کاملا حس کنید.
در دل طبیعت بکر این ناحیه، کوهی را می بینید که آب با سرعت از دل آن بیرون می آید و از ارتفاع ۱۰۰ متری به پایین می ریزد.
بعد از مدتی تماشای آبشار کمی هم طبیعت اطراف را با دقت بیشتری نگاه کنید و جریان رودخانه کارون و شالیزارها و باغ های اطراف را نگاه کنید.
چشم اندازهای این ناحیه مطمئنا شما را بیشتر از گذشته عاشق طبیعت می کنید.
می توانید در میان انارستان ها قدم بزنید و ببینید هیچ چیز مثل بودن در میان طبیعت نمی تواند روحیه تان را تازه کند.
تالاب تالاب چغاخور؛ جاذبهای بینظیر در چهار محال و بختیاری
تالاب چغاخور در استان چهارمحال و بختیاری به حساب میآید که در ارتفاعات رشتهکوه زاگرس و بر بلندای فلات ایران قرار دارد و بهحدی زیبایی است که هر طبیعتگردی را به خود جذب میکند.
چغاخور که بیشتر از ۲,۳۰۰ هکتار مساحت دارد، در قدیم محل استراحت ایل بختیاری بود و امروزه نیز پذیرای عشایر بختیاری در طول تابستان است.
هزاران پرنده ساکن تالاب هستند که در این میان، پرندگان مهاجر در فصل بهار و زمستان به چغاخور مهاجرت میکنند و زیبایی خاصی به آن میبخشند.
علاوه بر پرندهنگری، امکان ماهیگیری، پیکنیک، طبیعتگردی و... در تالاب چغاخور وجود دارد. ضمن اینکه جاذبههای متنوعی در اطراف تالاب وجود دارد.
تالاب چغاخور در ۴۴ کیلومتری بروجن و ۶۵ کیلومتری شهرکرد قرار دارد.
این تالاب در نزدیکی شهر بلداجی و در مسیر جاده شهرکرد به خوزستان، در استان چهارمحال و بختیاری واقع شده است.
چغاخور بین ارتفاعات نسبتا بلند برآفتاب در شمال، کلار در جنوب و شاهپور ناز در غرب واقع شده و از زیباترین تالابهای استان است.
انعکاس چشمانداز دیدنی طبیعت پیرامون و رقص توام با آواز پرندگان بر سطح تالاب بسیار چشمنواز است.
در فصل بهار در یک سوی تالاب، کوههای سربهفلککشیده و سپیدپوش کلار و در سوی دیگر، درختان و چمنزاری وسیع و سرسبز خودنمایی میکنند.
این منطقه در تابستان محل ییلاق عشایر بختیاری است که تماشای زندگی آرام و باصفایشان بهاندازه تماشای زیباییهای طبیعی چغاخور، برای گردشگران جذابیت دارد.
عواملی مانند قرارگیری در مسیر دو جاده اصلی، برخورداری از تنوع بالای گیاهی و جانوری، مجاورت با سه تالاب سولقان، علیآباد و گندمان اهمیت تالاب چغاخور را بهلحاظ گردشگری دوچندان ساخته و تالاب را در زمره یکی از کانونهای گردشگری استان قرار داده است.
از سال ۱۳۷۸ بهدلیل گونههای جانوری نادر در اطراف تالاب و شرایط متنوع زیستی آن، سازمان حفاظت محیط زیست، چغاخور را منطقه شکار ممنوع اعلام کرد و آن را تحت پوشش و حمایت خود قرار داد.
منطقه شکار ممنوع تالاب بیش از ۲,۳۰۰ هکتار مساحت دارد.
چغاخور یکی از تالابهای کنوانسیون بینالمللی رامسر است و در فهرست مناطق مهم پرندگان (IBA) نیز به چشم میخورد. این تالاب بخشی از یازدهمین ذخیرهگاه زیستکره ایران با عنوان «تنگ صیاد-سبزکوه» به شمار میرود که به ثبت جهانی رسیده است.
نظرات