به گزارش سلام نو ﻧﺎﺗﻮاﻧﻲ و ﻣﻌﻠﻮﻟﻴﺖ ﺣﻘﻴﻘﺘﻲ اﻧﻜﺎرﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ. به ﻧﻈﺮ میﺮﺳﺪ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺣﻀﻮر افراد با معلولیت در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻪ دوران ﺑﺴﻴﺎر ﻗﺪﻳﻢ ﺑﺎز ﻣﻲﮔﺮدد.
در ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺗﺎرﻳﺨی ﺳﺨﻦﻫﺎی ﺑﺴﻴﺎری از ﻧﺤﻮه ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ افراد دارای معلولیت اﻋﻢ از ﻛﺸﺘﻦ، ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﻛﺮدن، ﺗﺮﺣﻢ و ﻧﮕﻬﺪاری آﻧﺎن در ﻣﺮاﻛﺰ وﻳﮋه و ﺟﺪا از ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺳﺨﻦ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن آﻣﺪهاﺳﺖ.
ﺑﺎ ﻇﻬﻮر ادﻳﺎن و ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﺟﻮاﻣﻊ، به ﺗﺪرﻳﺞ از ﺷﺪت ﺑﺮﺧﻮردﻫﺎی ﻧﺎﮔﻮار ﺑﺎ افراد دارای ناتوانی ﻛﺎﺳﺘﻪﺷﺪهاﺳﺖ؛ ﺑﻪ ﻃﻮری ﻛﻪ در ﺟﻮاﻣﻊ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ اﻣﺮوزی ﺳﺨﻦ از ﺑﺮاﺑﺮی ﺣﻘﻮق اﻧﺴﺎﻧﻲ و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻓﺮاد دارای ﻣﻌﻠﻮﻟﻴﺖ ﺑﺎ دﻳﮕﺮ اﻓﺮاد ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻄﺮح ﻣﻲﮔﺮدد.
ﻳﻜی از ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻬﻢ ﺗﻤﺪن ﻫﺮ ﻣﻠﺘﻲ ﺑﻪ ﺗﺮﺑﻴﺖاﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﻣﻴﺰان ﺗﻮﺟﻪ آﻧﺎن ﺑﻪ اﺻﻮل ﺻﺤﻴﺢ ﻣﻌﺎﺷﺮت و رﻋﺎﻳﺖ ﺣﻘﻮق دﻳﮕﺮان ارﺗﺒﺎط دارد.
در ادامه به نحوه شایسته رفتار با توان خواهان و تاریخ دقیق و علت نام گذاری روز جهانی معلولان میپردازیم.
تاریخ دقیق روز جهانی معلولان
معلول به کسی گفته می شود که بر اثر نقص جسمی یا ذهنی، اختلال قابل توجهی به طور مستمر بر سلامت و کارایی عمومی، و یا در شئون اجتماعی، اقتصادی و حرفه ای او به وجود آید، به طوری که این اختلال، از استقلال فردی، اجتماعی و اقتصادی وی بکاهد.
این گروه، شامل ناشنوا، نابینا، و معلول جسمی، حرکتی و ذهنی می باشد. آمار ارائه شده از سوی سازمان بهداشت جهانی، نشان می دهد که تا سال ۱۳۷۸، ده درصد از جمعیت جوامع صنعتی و دوازده درصد ازجمعیت جوامع روبه توسعه را، افراد معلول تشکیل می دهند.
در ایران، حدود سه درصد به نوعی دچار معلولیت های جسمی جزئی یا کلی هستند. معلولیت، گاه به علت نبود در مان مناسب، در طول زندگی و تا پایان عمر، با این گونه افراد خواهد بود.
به افرادی که دچار ناتوانی یا کمتوانی در فعالیتهای اعضاء بدن خود هستند، معلول حسی یا معلول جسمی حرکتی گفته میشود.
معلولان جسمی حرکتی، افرادی هستند که دارای ضعف، اختلال یا ناتوانی در اندامهای حسی و حرکتی بوده و برای حرکت نیاز به وسایل خاصی دارند.
گروه معلولین حسی حرکتی عموماً دچار نقص عضو یا ناهنجاریهای اسکلتی یا ضایعات نخاعی و مغزی و یا اختلالات بیولوژیک و متابولیسم هستند.
این دسته از معلولین به دو گروه نیمه متحرک، که از عصا یا چوب بغل استفاده میکنند و استفاده کننده از صندلی چرخدار تقسیم میشوند.
طبق آمار بهداشت جهانی حدود ۱۰ درصد از جمعیت جهان دچار نوعی معلولیت میباشند.
به عبارت دیگر میتوان گفت معلولان بزرگترین اقلیت جهان هستند که بر اساس این آمار در حال حاضر بیش از ۶۰۰ میلیون نفر از ساکنان جهان به علل مختلف جسمی، روانی و اجتماعی دچار ناتوانی و معلولیت می باشند.
امروزه بسیاری از معلولیت ها را می توان از طریق مراقبت های اولیه بهداشتی نظیر واکسیناسیون، تغذیه مناسب همچنین از طریق مراقبت های حرفه ای از قبیل توانبخشی طبی، گفتار درمانی، ارتوپدی فنی از بین برد.
برخی از معلولیت ها در مراحل اولیه، با اقدامات درمانی و ترمیمی، قابل پیشگیری یا درمان هستند.
در کشورهای صنعتی پیشرفت های چشمگیری در زمینه پیشگیری از معلولیت حاصل شده است، ولی در اکثر کشورهای در حال رشد میزان اقدامات انجام شده نسبت به آنچه مورد نیاز می باشد، بسیار کمتر است .
روز جهانی معلولین از سال ۱۹۹۲ که از سوی مجمع عمومی سازمان ملل متحد اعلام شد، هر ساله در ۳ دسامبر برگزار میشود.
روز جهانی معلولان، همه ساله در تاریخ ۳ دسامبر برابر با دوازده آذرماه برگزار میشود.
روز جهانی معلولان، از سال ۱۹۹۲ توسط سازمان ملل بنیان نهاده شد. هدف از برگزاری روز جهانی معلولان، به منظور ترویج درک مسائل مربوط به معلولان و حمایت از کرامت، حقوق و رفاه آنها در نظر گرفته شده است.
روز جهانی معلولان به دنبال آگاهی بخشی از دستاوردهای افراد معلول در جنبههای مختلف زندگی مثل سیاست، اجتماع، اقتصاد و فرهنگ است. از سال ۲۰۰۷، شعار هر سال روز جهانی معلولان متفاوت است و بر موضوع خاصی تمرکز دارد.
شعار سال ۲۰۲۲ روز جهانی معلولان «راه حلهای تحول آفرین برای توسعه فراگیر: نقش نوآوری در ایجاد جهانی در دسترس و برابر» است.
شعار امسال روز جهانی معلولان که بر نوآوری تأکید دارد شامل موارد زیر است:
۱. نوآوری برای توسعه فراگیر برای اشتغال معلولان
۲. نوآوری برای توسعه فراگیر در کاهش نابرابری معلولیت
۳. نوآوری برای توسعه فراگیر معلولیت به عنوان مثال ورزش
هدف و علت نامگذاری روز جهانی معلولان
هدف از تعیین این روز ارتقاء رشد اذهان عمومی درباره مسائل مربوط به معلولیتهای مختلف؛ و افزایش آگاهیهایی بوده است که میبایست از مساله پیوستن افراد معلول در تمامی جنبههای سیاسی؛ اجتماعی؛ اقتصادی و فرهنگی زندگی منتج شود.
این وضع به همین منوال طی شد تا در سال ۱۹۹۹ شعاری با مضمون (امکان دسترسی برای همه در هزاره جدید) برگزیده شد و سرلوحه امور قرار گرفت.
بیش از پانصد میلیون نفر به دلیل نقص در سیستم روحی و مغزی جسمی و حسی از معلولیت رنج میبرند. اینان هر کجا که باشند و در هر نقطهای از دنیا که به سر برند به دلیل موانع ظاهری و یا اجتماعی با محدودیتهایی در زندگی خود مواجه میشوند.
در طی بیست سال اخیر کوششهای چشمگیری در شناساندن و معرفی اشخاص معلول به جامعه انسانی صورت پذیرفته است.
یکی ازمواردی که میتوان از آن به عنوان نقطه عطفی در این زمینه نام برد اعلام سال ۱۹۸۱ میلادی به عنوان سال جهانی معلولین است که توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد صورت پذیرفت.
در سال بعد (۱۹۸۱) فاصله سالهای ۱۹۹۲ – ۱۹۸۳ میلادی دهه جهانی معلولین نام گرفت تا کیفیت و شرکت فعالانه و همهجانبه افراد معلول را در زندگی اجتماعی و گسترش و پیشرفت آنها ارتقاء بخشد.
۱۲ آذر چه روزیست
روز معلولین برابر است با یکشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۲ مصادف با ۳ دسامبر ۲۰۲۳ میلادی و یا ۱۹ جمادی الاول سال ۱۴۴۵ قمری.
هدف از تعیین چنین روزی، درک و پذیرش افراد دارای معلولیت، افزایش اگاهی عمومی و تجلیل از دستاوردها و مشارکت های معلولان است.
تاریخ روز معلولین به شمسی | یکشنبه، ۱۲ آذر ۱۴۰۲ |
تاریخ روز معلولین به میلادی | Sunday, December ۳, ۲۰۲۳ |
تاریخ روز معلولین به قمری | أَحَد، ۱۹ جمادی الاول ۱۴۴۵ |
چند نکته مهم در رابطه با افراد توانخواه
ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻧﺸﺎندادهاﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﺮاﻳﻂ زﻣﺎن و ﻣﻜﺎن در ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ ﻗﻮاﻋﺪ اﺧﻼﻗﻲ ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﻲ دارد. ﻫﺮ ﻛﺸﻮری دارای آداب و رﺳﻮم ﺧﺎﺻﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ زاﺋﻴﺪه ﺷﺮاﻳﻂ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺮدم آن ﻣﻨﻄﻘﻪ اﺳﺖ وﻟﻲ بهﻃﻮرﻛﻞ ﻣﻲ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﺑﻴﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﻠﺖﻫﺎ اﺻﻮل ﻛﻠﻲ اﺧﻼﻗﻲ ﻣﺸﺘﺮﻛﻲ وﺟﻮد دارد ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ به ﻋﻨﻮان فرهنگ در ﺑﻴﻦ ﻣﺮدم رﻋﺎﻳﺖ ﮔﺮدد.
از این رو باید در مورد نحوه ارتباط با افراد دارای معلولیت آموزشهایی در سطح جامعه برای افراد عام جامعه و بالاخص افرادی که تعامل مداومی با این عزیزان دارند در نظر گرفته شود.
ﻧﻜﺘﻪ ﻣﻬﻤﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ آن ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺖ آن اﺳﺖ ﻛـﻪ اﻓـﺮاد دارای ﻣﻌﻠﻮلیت در ﻛﻨﺎر ﻣﺤﺪودﻳﺖﻫﺎی ﺧﻮد از ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪیﻫﺎﻳﻲ ﻧﻴـﺰ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ ﻛﻪ در ﺻﻮرت اﻳﺠﺎد ﺑـﺴﺘﺮ ﻣﻨﺎﺳـﺐ ﻣـﻲﺗﻮاﻧـﺪ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﮔﺮدد.
- به ﺧﺎﻃﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ هیچگاه ﺑـﻪ ناتوانی اﻓﺮاد ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻜﻨﻴـﺪ. ﻣﻄﻤـﺌﻦ ﺑﺎﺷـﻴﺪ ﻫـرﻛـﺲ دارای ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲﻫﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻳـﺪ ﺷـﺮاﻳﻂ ﺑـﺮوز آن ﻓـﺮاﻫﻢ ﮔﺮدد.
- اﻓﺮاد دارای ناتوانی ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﻳﺮ اﻓﺮاد ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺧﻮاﻫـﺎن اﺣﺘـﺮام ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ دﻗﺖ داﺷﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ آﻧﻬـﺎ برخوردی مناسب داشت.
- ﺑﺎ وﻗﺎر، ﻣﺘﻮاﺿﻊ و محترم باشید و ﺑﺎ آنها ﻃﻮری رﻓﺘﺎر ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ اﻧﺘﻈﺎر دارﻳﺪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ رﻓﺘﺎر ﻛﻨﻨﺪ.
- در ﻫﻨﮕﺎم ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ اﻓﺮاد کم توان در ﻛﻨﺎر ﻧﺎﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﺑـﻪ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪی آﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ.
- در ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ اﻓﺮاد دارای معلولیت ﺑـﺎ آﻧـﺎن ﺑـﻪ ﺻـﻮرت واﺿﺢ، ﺷـﻔﺎف و ﺳـﺎده ﺻـﺤﺒﺖ ﻛﻨﻴـﺪ. از ادا ﻛـﺮدن ﺟﻤﻼت ﺑﻪ ﺻـﻮرت دﺳـﺖ و ﭘـﺎ ﺷﻜـﺴﺘﻪ و ﻧـﺎﻣﻔﻬﻮم اﺟﺘﻨﺎب ورزﻳﺪ.
- اﮔﺮ در ﺑﺮﻗﺮاری ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ اﻓﺮاد دارای معلولیت ﻣـﺸﻜﻞ دارﻳـﺪ ﻣﻮﺿﻮع را ﺑـﺎ آﻧـﺎن ﻣﻄـﺮح ﻧﻤـﻮده و از آﻧﻬـﺎ در اﻳـﻦ ﺧــﺼﻮص ﻛﻤــﻚ ﺑﮕﻴﺮﻳــﺪ. ﭼﻨﺎﻧﭽــﻪ ﺗــﺎﻛﻨــﻮن ﻋﻤــل اﺷﺘﺒﺎﻫﻲ اﻧﺠﺎم دادهاﻳﺪ ﺑﺎ ﺷﻬﺎﻣﺖ ﻋﺬرﺧﻮاﻫﻲ ﻛﻨﻴﺪ و ﺗﻼش ﻛﻨﻴﺪ آن رﻓﺘﺎر را اﺻﻼح ﻛﻨﻴﺪ.
- از ﻇﺎﻫﺮ اﻓﺮاد در ﻣﻮرد ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﻳﺎ ﻧﺎﺗﻮاﻧﻲ آﻧﺎن ﻗﻀﺎوت ﻋﺠﻮﻻﻧﻪ ﻧﻜﻨﻴﺪ، ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ داﺷـﺘﻪ ﺑﺎﺷـﻴﺪ ﺑﺮﺧﻲ از ﻧﺎﺗﻮاﻧﻲﻫﺎ در ﻇﺎﻫﺮ اﻓﺮاد ﻣـﺸﺨﺺﻧﺒـﻮده و اﻣﻜﺎن دارد ﺷﻤﺎ ﻧﺘﻮاﻧﻴﺪ ﺗﺼﻤﻴﻤﺎت درﺳـﺘﻲ را اﺗﺨـﺎذ ﻛﻨﻴﺪ.
- ﺑــﺪون اﺟــﺎزه و ﻫﻤــﺎﻫﻨﮕﻲ ﻻزم از وﺳــﺎﻳﻞ ﻛﻤــﻚ ﺗﻮاﻧﺒﺨﺸﻲ اﻓﺮاد دارای معلولیت(ﺻﻨﺪﻟﻲ ﭼﺮﺧـﺪار، ﻋـﺼﺎ و…) اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻜﻨﻴﺪ و ﻳﺎ آن را ﺟﺎﺑﻪﺟﺎ ننمایید.
- در ﻫﻨﮕﺎم ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﺪن ﺑﺎ اﻓﺮاد دارای ناتوانی ﺑﺪون ﺗﻮﺟﻪ ﺑـﻪ ﺳﻦ و ﺟﻨﺴﻴﺖ آﻧﺎن رﻓﺘﺎری ﻣﻌﻘﻮل و ﻣﻨﺎﺳﺐ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ.
- اﻓﺮاد ﻋﺎدی ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻣﻮاﺟﻪ ﺷـﺪن ﺑـﺎ ﻳﻜـﺪﻳﮕﺮ و ﺑﺮوز اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻣﺜﺒﺖ با ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ دﺳﺖ ﻣﻲدﻫﻨﺪ. در ﻫﻨﮕﺎم ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ اﻓﺮاد دارای معلولیت ﺑﻪ دﻟﻴﻞ وﺟﻮد ﺑﺮﺧﻲ از ﻣﺤﺪودﻳتﻫﺎ در دﺳﺖ دادن ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻋﺠﻠـﻪ ﻧﻜﻨﻴـﺪ و اﺟﺎزه دﻫﻴﺪ اول آﻧﻬﺎ در اﻳﻦ اﻣﺮ ﭘـﻴﺶ ﻗـﺪم ﮔﺮدﻧـﺪ. ﺑﺪون دﺳـﺖ دادن، ﺑـﺎ ﻧـﺸﺎن دادن ﭼﻬـﺮه ﺑـﺸﺎش و ﺧﻨﺪان ﻫﻢ ﻣﻲ ﺗـﻮان در ﺑﺮﻗـﺮاری ارﺗﺒـﺎط ﺳـﺎزﻧﺪه و دوﺳﺘﺎﻧﻪ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻮد.
- هیچگاه در ﻣـﻮرد ﭼﮕـﻮﻧﮕﻲ ﺑـﺮوز ﻣﻌﻠﻮﻟﻴـﺖ از اﻓـﺮاد کمتوان ﺳﺆال ﻧﻜﻨﻴﺪ. ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺿﺮورﺗﻲ در آن اﺣﺴﺎس ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ اﺑﺘﺪا ﺷـﺮاﻳﻂ ﻣﻨﺎﺳـﺒﻲ را آﻣـﺎده ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﻓﺮد دارای معلولیت ﺑﺎ رﻏﺒﺖ ﺑﻪ ﺳـﺆاﻻت ﺷـﻤﺎ ﭘﺎﺳـﺦ دﻫﺪ .
- در ﻫﻨﮕﺎم ﻣﺼﺎﺣﺒﺖ ﺑﺎ اﻓﺮاد دارای معلولیت از ﮔﻔـﺘﻦ ﻛﻠﻤـﺎت ﻣﻨﻔﻲ و ﺗﺤﺮﻳﻚآﻣﻴﺰ اﺟﺘﻨﺎب ورزﻳﺪ ﻣـﺜﻼ در ﻫﻨﮕـﺎم روﺑﺮوﺷﺪن ﺑﺎ ﻓﺮدی ﻛﻪ ام اس دارد ﺑﻪ ﺟـﺎی ﮔﻔـﺘﻦ ﻛﻠﻤﺎﺗﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ام اﺳﻲ اﺳﺖ و… ﺑﻪ ﺻـﻮرت ﺷـﻔﺎف ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺑﻴﻤﺎری اماس دارد.
- ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛـﻪ ﻣﻌﻠﻮﻟﻴـﺖ ﺑـﻪ ﻣﻌﻨـﻲ از ﻛـﺎراﻓﺘﺎدﮔﻲ و ﻣﻨـﺰوی ﺷـﺪن ﻧﻴـﺴﺖ؛ ﺑـﺴﻴﺎری از اﻓـﺮاد دارای معلولیت در ﺑـﺴﻴﺎری زﻣﻴﻨـﻪﻫـﺎ ﺗﻮاﻧﻤﻨـﺪ ﺑـﻮده و ﻣـﻲﺗﻮاﻧﻨــﺪ در ﺻــﻮرت ﻣﻨﺎﺳــﺐ بودن شرایط ﺑـﻪ ﻃــﻮر ﻣﺴﺘﻘﻞ زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻨﻨﺪ.
- در ﻫﻨﮕﺎم ﻣﻜﺎﻟﻤﻪ ﺑﺎ اﻓـﺮاد دارای معلولیت ﺑـﻪ وﻳـﮋه اﻓـﺮاد ﺑـﺎ ﻣﺤﺪودﻳﺖﻫﺎی ﮔﻔﺘﺎری ﺑﺎﻳﺪ زﻣـﺎن ﺑﻴـﺸﺘﺮی ﺟﻬـﺖ ﭘﺎﺳﺦﮔﻮﻳﻲ در اﺧﺘﻴﺎر آﻧﺎن ﻗﺮار داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
- ﻣﻌﻠﻮﻟﻴﺖ و ﻧﺎﺗﻮاﻧﻲ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺻـﻮرت واﺿـﺢ ﻧﺸﺎن ﻧﻤﻲدﻫﺪ، اﻓﺮادی ﻛﻪ دارای بیماریهایی ﻣﺎﻧﻨـﺪ دﻳﺎﺑﺖ، ﺻـﺮع، اﻧـﻮاع ﺳـﺮﻃﺎنﻫـﺎ ﻧﺎرﺳـﺎﻳﻲ ﻛﻠﻴـﻮی، ﺑﻴﻤﺎریهایﻋﺮوﻗـﻲ ﻫـﺴﺘﻨﺪ ﻧﻴـﺰ ﺑـﻪ ﻧـﻮﻋﻲ ﺑـﺎ ﻧﺎﺗﻮاﻧﻲ روﺑﺮو ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ؛ ﻟﺬا ﻻزم اﺳﺖ در ﻫﻨﮕﺎم ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ آﻧﺎن ﻧﻴﺰ رﻓﺘﺎری ﻣﻨﺎﺳﺐ داﺷﺖ.
- افراد دارای معلولیت در ﺑﺮﺧﻲ ﻣﻮارد ﺑﻪ دﻟﻴـﻞ ﻋـﻮارض ﻧﺎﺷـﻲ از ﻣﻌﻠﻮﻟﻴﺖ از ﻗﺒﻴـﻞ داﺷـﺘﻦ درد، اﺳـﺘﻔﺎده از داروﻫـﺎ، ﻋﻮارض ﺟﺎﻧﺒﻲ داروﻫـﺎ ﺑـﻪ ﻧـﻮﻋﻲ ﺑـﻲﻗـﺮاری، ﺧﻮابآﻟﻮدﮔﻲ، اﺧﺘﻼل در ﻗﺪرت ﺗﻔﻜﺮ و ﺗﻜﻠـﻢ و … ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﻲﮔﺮدﻧﺪ ﻛـﻪ ﺿـﺮورت دارد ﺷـﺮاﻳﻂ آﻧـﺎن را درک ﻛﺮده و ﺑﺮﺧﻮردی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ آﻧﻬﺎ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ.
- ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﻜﻨﻴﺪ اﻛﺜﺮﻳﺖ اﻓﺮاد دارای معلولیت اﻳـﻦ ﺗﻮاﻧـﺎﻳﻲ را دارﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﻞ زﻧـﺪﮔﻲ ﻛﻨﻨـﺪ، اﻏﻠـﺐ اﻳـﻦ اﻓﺮاد از ﻛﺎر اﻓﺘﺎده و ﺑﻴﻤﺎر نیستند.
چگونگی برخورد با افراد دارای معلولیت
● اصول اولیه ی شیوه ی رفتار
۱. از پرسش سؤالات شخصی در مورد معلولیت فرد اجتناب کرده و اگر ضرورتی وجود دارد، محتاطانه و محترمانه سؤال مورد نظر را طرح نمایید . در صورتی که فرد تمایلی به پاسخگویی ندارد، به بحث در این ارتباط ادامه ندهید .
۲. توجه نمایید که فرد دارای معلولیت ممکن است برای انجام کار یا بیان مسأله ای نیاز به زمان بیشتری نسبت افراد غیر معلول داشته باشد .
۳. پیشنهاد کمک خود را مؤدبانه و صبورانه طرح نموده و تا زمان پذیرش آن توسط شخص صبر کنید . در مورد نحوه ی کمک حتماً به توضیحات فرد گوش کرده یا در صورت نیاز از او سؤال نمایید .
۴. هنگامی که درصدد برگزاری یک جلسه ، ملاقات و ... هستید، امکاناتی که فرد دارای معلولیت نیاز دارد را فراهم کنید و چنانچه در این زمینه مانعی وجود دارد که قابل رفع نیست پیش از آمدن فرد، به او اطلاع دهید .
۵. به حق استفاده ی افراد دارای معلولیت از محل پارک ویژه ی ماشین، احترام بگذارید .
● نوشتن یا سخن گفتن در مورد معلولیت ...
- فقط به هنگام ضرورت و در جای مناسب به معلولیت فرد، رجوع نمایید .
- در سخن گفتن از ادبیاتی استفاده نمایید که به شخص، جدا از نوع معلولیت او اشاره کند . ( مثلاً بهتر است بجای " معلول " از عبارت " فرد دارای معلولیت " استفاده کنیم .)
- واژگان زیر نباید در بافت مربوط به معلولیت به کار روند زیرا مفهوم منفی داشته و موجب القای حس ناتوانی به فرد می گردند : علیل، محدود به ویلچر، ناقص، ناتوان، سالم، قربانی، فلج، رنجور از، بیمار
- از واژگانی که نشان دهنده ی خاص بودن افراطی، شجاعت بی نهایت و یا اَبر انسان بودن افراد دارای معلولیت هستند، پرهیز کنید .
● ملاقات و صحبت با فرد دارای معلولیت
- دست دادن، همیشه شیوه ی استاندارد آغاز یک گقتگو نیست . اگر تردید دارید، از فرد بپرسید که آیا مایل به دست دادن است یا نه . لبخند و عبارات معمول احوال پرسی برای آغاز صحبت مناسب ترند .
- با همراهان فرد دارای معلولیت سخن نگویید، بلکه مستقیماً با خود او حرف بزنید .
- در مورد معلولیت فرد تا زمانی که خودش نمی خواهد یا به بحث مرتبط نیست، صحبت نکنید .
- با افراد دارای معلولیت بزرگسال، مانند دیگر بزرگسالان برخورد کنید و با لحن کودکانه ( کمتر از سن شان ) با آنها سخن نگویید .
- صبر و توجه کامل داشته باشید به خصوص در مواردی که فرد به آهستگی یا با مشقت بسیار صحبت می کند .
- هرگز تظاهر نکنید آنچه فرد می گوید را درک کرده اید بلکه از او بخواهید حرف خود را تکرار کند و چنانچه متوجه نَشدید از ابزار نوشتن استفاده کنید .
- در ارتباط با افراد دارای معلولیت می توان از اصطلاحات معمول روزمره و دیگر عباراتی که همه به کار می برند مانند : " به زودی می بینمت " استفاده کرد .
- اگر در ارتباط با فرد، مرتکب اشتباهی شدید آرامش خود را حفظ کرده و عذرخواهی نمایید، سعی کنید شوخ طبع باشید و تمایل خود را به ایجاد ارتباط نشان دهید .
● شیوه ی برخورد با افرادی که دارای اختلالات یادگیری یا کم توانی ذهنی می باشند .
- ساده ارتباط برقرار کرده و عبارات یا سؤال خود را به روشنی بیان نمایید .
- هنگامی که فرد به شما پاسخ می دهد، تمرکز و توجه داشته باشید .
- به شخص فرصت دهید تا آنچه را در ذهن دارد، بیان کرده یا نشان دهد .
● شیوه ی برخورد با افردای که از صندلی چرخ دار استفاده می کنند .
- صندلی چرخ دار را تا زمانی که فرد، خودش نخواسته نگه ندارید یا هل ندهید . صندلی چرخ دار بخشی از فضای شخصی صاحب آن محسوب می شود .
- برای صحبت کردن با شخصی که روی صندلی چرخ دار است مقابل چشمان فرد، نشسته یا بر روی زانوانتان قرار بگیرید .
- پیش از اینکه شخص به محل دیدار با شما برسد، برای سهولت حرکت صندلی چرخ دار، مبلمان یا صندلی ها را جابه جا کنید .
- شخص را در مورد محل قرار گرفتن توالت، تلفن و آبخوری ویژه ی معلولین راهنمایی کنید .
- هنگامی که فرد دارای صندلی چرخ دار را در مسیری راهنمایی می کنید، مسائلی چون فاصله، شرایط آب و هوا و موانع فیزیکی حصارها، پله ها، برآمدگی های شیب دار و ... را در نظر بگیرید .
● شیوه ی صحبت با افرادی که دارای ناشنوایی یا کم شنوایی هستند .
- به فرد اجازه دهید تا خودش چگونگی و نوع برقراری ارتباط اعم از استفاده از لب خوانی، زبان اشاره و یا کاربرد نوشتار را تعیین کند .
- حتی در مواقعی که رابط ناشنوایان حاضر است، خطاب به فرد ناشنوا صحبت کنید .
- چنانچه شخص قادر به لب خوانی ست به روشنی و با سرعتی متوسط ، مستقیماً با او سخن بگویید .
- در ارتباط با برخی از افراد دارای اختلال شنوایی بهتر است از جملات ساده تر، حرکات چهره و زبان ایما و اشاره ی بدن استفاده نماییم .
● شیوه ی برخورد با فردی که اختلال در تکلم دارد .
- در صحبت با چنین فردی توجه داشته، صبور باشید و برای تکمیل کلام و تفکر فرد به او فرصت دهید، سعی در پایان دادن به صحبت های او نداشته باشید .
- چنانچه متوجه نشدید، از او بخواهید کلام خود را تکرار کند و آنچه شنیده اید را بیان کرده تا دریابید که آیا به درک گفته ی فرد نزدیک شده اید یا خیر .
- برای استفاده از ابزاری که به سهولت برقراری ارتباط و پیشرفت گفتگو کمک می کنند آمادگی داشته، همچنین در ایجاد ارتباط با شخصی که برای صحبت، تخته ی الفبا یا کامپیوتر مجهز به برنامه ی گفتار ترکیبی به کار می برد، اضطراب نداشته باشید .
● شیوه ی برخورد با افردای که دارای نابینایی، کم بینایی یا معلولیتی هستند که بینایی شان را دچار اختلالاتی کرده است؛
- هنگام آغاز مکالمه، اطمینان حاصل نمایید که فرد شما را شناخته، در غیر این صورت خودتان و افراد دیگری را که احتمالاً به همراه دارید، معرفی کنید .
- بدون دلیل و خداحافظی فرد را ترک نکنید .
- هنگام راهنمایی فرد دچار اختلالات بینایی هرگز او را هل ندهید یا نکشید . اجازه دهید فرد خودش بازوی شما را گرفته سپس با فاصله ی بسیار کمی از او حرکت کنید تا بتوانید هنگام نزدیک شدن به درها، پله ها و موانع شخص را آگاه ساخته و به محل آنها اشاره نمایید .
- چنانچه با فرد وارد فضایی می شوید، در مورد محیط و محل قرار گرفتن صندلی ها توضیح دهید .
- در مورد جایگاه قرار گرفتن اشیا توضیح دقیق دهید . ( مثلاً : در یک و نیم متری شما ، در جهت عقربه های ساعت یک صندلی قرار دارد
نظر شما