سلام نو _ سرویس گردشگری: پل صیحه در اندیمشک با ۱۲ دهنه در زمان پویایی خود به عنوان سازه ای جهت انتقال آب مورد استفاده قرار می گرفت.
چنین سازه هایی که فقط برای آبیاری زمین های کشاورزی احداث می شدند، به آبرو شهرت می یافت. سنگ، آجر و ملاط گل و آهک و ساروج از مصالح به کار رفته در ساخت پل صیحه است که به «آباره عباس خان» نیز معروف است.
طبق اظهارات کارشناسان، در ساخت پل توجهی به نمای آن نشده و تنها به نوع کاربری آن و قدرت و استحکام سازه اهمیت داده شده است که در برابر عوامل آسیب زا، استقامت کافی را داشته باشد.
این پل در تاریخ ۹ اردیبهشت ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۸۳۷۶ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
پل صیحه یا همان آباره عباس خان، متعلق به دوران شاه عباس صفوی است و می توان از روی نام آباره عباس خان متوجه شد که این پل متعلق به زمان شاه عباس صفوی است که چندین قرن پیش بر ایران حکومت می کرد و افتخارات زیادی را برای کشور ایران کسب کرد.
آشنایی با پل صیحه
پل صیحه از جاذبه‌های تاریخی و جاهای دیدنی اندیمشک است و در کیلومتر ۸ جاده‌ای قرار داد که از این شهر به‌سمت شوش می‌رود.
بازدید از این مکان رایگان است و فقط یکی دو ساعت طول می‌کشد. پل صیحه در زمان صفویان ساخته شده و جزو میراث فرهنگی ایران به حساب می‌آید.
در سفر به اندیمشک با پشت سر گذاشتن جاده‌ای آسفالته و کاملا بی‌دردسر می‌توانید خودتان را به این پل برسانید.
این پل که به آباره عباس خان هم مشهور است ۱۲ دهانه دارد که در زمان بالا بودن میزان بارندگی، آب را به طرف دیگر منتقل می‌کند.
پل صیحه از جاهای دیدنی اندیمشک با مصالحی مانند سنگ، آجر، گِل و آهک و ساروج ساخته شده است. کارشناسان می‌گویند، سازندگان آن به‌جای تلاش برای ساختن بنایی زیبا به‌دنبال ایجاد سازه‌ای قدرتمند و مستحکم بوده‌اند که در برابر حوادث طبیعی مقاومت داشته باشد.
شما در همه ساعات و روزهای هفته می‌توانید این بنای تاریخی از جاهای دیدنی اندیمشک را از نزدیک ببینید.
متاسفانه، از آخرین تاریخ بازسازی آن سال‌ها می‌گذرد. بنابراین، بعضی از دهانه‌های این پل زیر خروارها خاک مدفون شده‌اند.
آدرس پل صیحه: پل صیحه در استان خوزستان، کیلومتر ۸ جاده اندیمشک-شوش قرار دارد.
این پل در فاصله ۸ کیلومتری شوش و اندیمشک و در استان خوزستان واقع شده است، اما اگر بخواهیم از لحاظ جغرافیایی محاسبه کنیم، این پل به شهر اندیمشک نزدیک تر است و به همین دلیل جزو مکان های گردشگری شهر اندیمشک به حساب می آید.
در اطراف پل صیحه امکانات رفاهی و تفریحی خاصی وجود ندارد. بنابراین، فقط می‌توانید از تماشای چشم‌انداز باشکوه این بنای تاریخی و طبیعت اطراف آن لذت ببرید.
ویژگی‌های جالب پل صیحه اندیمشک
«پل صیحه» یکی از آثار تاریخی شهرستان اندیمشک است که در فاصله ۸ کیلومتری از مسیر اندیمشک به شوش قرار دارد.
این سازه از پل های آبرو محسوب می شود که تنها جهت آبیاری زمین های کشاورزی به کار می آیند و اصطلاحاً آباره گفته می شود.
پل صیحه که متعلق به دوران صفویان است، کار انتقال آب از رودخانه دز به این منطقه را بر عهده داشته است.
این بنا دارای ۱۲ دهانه است و در گذشته کاربری انتقال آب را داشته و آب را به وسیلهٔ کانال به این منطقه آورده و پس از عبور آب از روی پل، زمین های کشاورزی آن طرف پل را آبیاری می نمودند.
مصالح بکار رفته در ساخت این پل سنگ، آجر به همراه ملاط گل، آهک و ساروج می باشد پی پایه های این پل از سنگ، ستون ها از آجر و دیواره های فوقانی از سنگ است.
دریچه های پل در جهت خلاف جریان آب و هم در جهت موافق آن پیش آمدگی های دارد که اصطلاحاً موج شکن به صورت نیم دایره می باشد.
افزایش مقطع طولی پل و سنگین تر نمودن پایه ها جهت خنثی سازی رانش حاصل از طاقهای بزرگ، نقش استحکامی پل در مقابل فشارهای سرسام آور آب در هنگام طغیان رودخانه ها را داشته و منجر به هدایت مناسب آب شده است که از لحاظ مکانیکی و مهندسی در دوام پل تأثیر بسیاری دارد.
در ساخت پل صیحه به نمای پل توجه نشده و فقط به جنبة کاربری و استحکامی آن توجه نموده اند. قوس دهانه ها یک اندازه نبوده و پایه ها تقریباً یک متر می باشد، دهانه ششم بزرگترین دهانه را تشکیل می دهد.
پل صیحه در سال ۱۳۷۹ شناسایی گردید و کار خاکبرداری و مرمت آن از سال ۱۳۸۰ آغاز شد.
هرچند بخشی از این بنا نیمه اول دهه هشتاد توسط اداره میراث فرهنگی خوزستان مرمت شد، اما به نظر می رسد بخشی از سازه، مربوط به دهانه دیگر پل به هر دلیلی مرمت نشده است.
با توجه به اینکه در گذشته به دلیل شرایط زندگی مردم و نیاز به آب، اکثر سکونتگاه ها در کنار رودخانه و چشمه ها و مناطق آب خیز شکل می گرفت، احتمال وجود سکونتگاه هایی هم زمان با این آباره در منطقه وجود دارد.
در نزدیکی این آباره در منطقه سبز آب، آباره دیگری دیده می شود که کاربری آن نیز مانند پل صیحه می باشد. در طی خاکبرداری از دو آباره در اعماق مختلف به تکه های مختلف سفال شکسته برخورد شده که متعلق به دوره اسلامی بوده اند.
نظر شما