سیده ناهید کریمی دکتری مدیریت تکنولوژی در یادداشتی نوشت: اولین و مهمترین علت ناترازی گاز، بالا بودن یا افزایش بی رویه مصرف نسبت به رشد توسعه در حوزه تولید است. چه در حوزه صنعت و چه در حوزه مصرف خانگی، عملا بین رشد تولید و مصرف موازنه برقرار نیست و رشد مصرف نسبت به رشد تولید همیشه سرعت بیشتری دارد.
ما در حوزه تولید گاز درجا می زنیم و این بیشتر به خاطر محدویت منابع است. توسعه و نگهداشت نیاز به منابع مالی دارد. برای تولید نیاز به خرید ماشین با تکنولوژی جدید داریم و کمبود اعتبار باعث عدم نتیجه گیری می شود. برای نگهداشت تولید، بعد از چند سال باید ماشین را تعمیر و نگهداری کرد و باز هم نیاز به منابع مالی داریم. نگهداشت تولید دوره زمانی تولید را افزایش می دهد. در حوزه توسعه گاز در دریا همه فازها توسعه پیدا کرده و عملا رو به اتمام است. در میادین خشکی تولید گاز شروع به تولید شده است ولی به آن حجم دلخواه نمی رسد. شاید بتواند بخشی از ناترازی گاز را جبران کند.
تبدیل گاز به برق اصلا به صرفه نیست زیرا در برق زیر ساخت نداریم. عمده نیروگاه های برق قدیمی هستند و راندمان پایین دارند و اگر گاز به برق تبدیل شود راندمان ۲۵٪ است و ۷۵٪ هدر می رود. انتقال، هزینه و خطر برق به مراتب از گاز کمتر است. جایگاه شارژ برای ماشین های برقی در کلانشهری همچون تهران خیلی محدود می باشد.
برای بهبود مصرف گاز و کنترل ناترازی مشوق های وجود دارد؛ تعیین سقف مصرف برای واحد های مسکونی، اداری و تجاری خیلی تاثیر مثبتی در ناترازی گاز دارد. همچنین تشویق مردم به استفاده از درب و پنجره pvc باعث می شود درز در و پنجره خانه های قدیمی از بین برود. استفاده مردم از پکیج به جای موتورخانه در کاهش مصرف گاز تأثیر بسزایی دارد. با استفاده از انرژی، سایت و پنل خورشیدی خیلی راحت می توان برق بسیاری از مناطق کشور را تأمین کرد. در بسیاری از نقاط کشور با استفاده از باد غالب می شود برق تولید کرد و کمبود گاز را جبران نمود. همچنین ساخت و تولید برنامه های تلویزیونی نظیر آقای ایمنی باعث کاهش مصرف گاز در بین مردم می شود و جلوی افزایش بی رویه مصرف را می گیرد. با سیاست های تشویقی، مصرف گاز قابل کنترل است و مردم را می توان به سمت مصرف دیگر انرژی ها شیفت داد.
نظر شما