به گزارش سرویس فرهنگ و هنر - مرتضی کوهمسکن: پس از گذشت پنج سال از انتصاب علی فروغی به مدیریت شبکه سه سیما و تغییرات مدیریتی در این شبکه مهم، به نظر میرسد مدیران جوان سیما با درک درست از شرایط اجتماعی جامعه نسبت به معیارهای سختگیرانه خود تخفیف دادهاند.
تغییرات مدیریتی در تلویزیون با انتصاب مدیر شبکه سه سیما در سال ۱۳۹۷ آغاز شد؛ تغییری که آرام آرام به جایگزین شدن طیفی از مدیران کم تجربه و غیر تلویزیونی به جای مدیران قدیمی منجر شد تا در نهایت «انقلابی» را در عرصه تلویزیون پدید بیاورند!محصولاتی هم با نگاه خاص این مدیران در این سالها تولید شد که نمونه آن «حوالی پاییز» به کارگردانی حسین نمازی بود اما گذشت زمان نشان داد شبکه سه سیما به عنوان مهمترین شبکه در میان شبکههای تلویزیونی، بیش از آنکه نیاز به چنین تزریقهای موضعی! داشته باشد، نیازمند برنامهسازانی است که تجربه طولانی ساخت سریال در این شبکه را دارند و پیشتر آثار آنها موفق به جلب نظر مخاطبان سیما شده و زبان مخاطبان را میدانند.
رامین عباسی زاده یکی از تهیه کنندگانی است که نزدیک به سه دهه در تلویزیون فعالیت داشته است. پلیس جوان و او یک فرشته بود معروفترین اثر تلویزیونی اوست که در ماه رمضان پخش و با مخاطبان ارتباط خوبی برقرار کرد و در بازپخشها همچنان مخاطب دارد.
انقلاب زیبا،شمس العماره،پریدخت،احضار،پریدخت،همراز،کت جادویی، راه شیری و...برخی از دیگر از آثار متنوع او در مقام تهیه کننده است؛ سریالهایی که عباسی زاده در آنها با مولفههایی مانند: استفاده از کارگردانهای حرفهای،حضور بازیگران شناخته شده،توجه به مقوله زیبایی تصویر،قاب بندیهای شکیل و.... شناخته میشود.
این سریالها فراز و نشیبهای خاص خود را داشتهاند.مثلا سریالی مانند انقلاب زیبا در زمان پخش خود با اعتراضهایی به واسطه نمایش تصاویر خشن مواجه شد اما اغلب این آثار پای بازیگران حرفهای را به تلویزیون باز کرد و در زمان نمایش خود آثاری بودند که واکنشهای مثبت ایجاد کردند و این رویه خلاف آثار فعلی اغلب شبکههای تلویزیونی است که نمایش آنها واکنشی در مخاطب ایجاد نمیکند.
مجموع تجربههای پیشین عباسیزاده و به خصوص کارگردانی و تهیهکنندگی همزمان سریال هارور احضار-که همچنان جزو موفقترین تجربیات ژانریک سریال سازی است-منجر شده که در سریال رحیل علاوه بر تهیهکنندگی در مقام کارگردان هم حاضر شده است. هرچند مرسوم نیست که تهیه کننده در سریالی تلویزیونی مسوولیت کارگردانی را هم به صورت توامان بر عهده بگیرد اما به نظر میرسد همزمانی این دو مسوولیت به کاستی و کاهش کیفیت منجر نشده و در سریال شاهد یکدستی خاصی در تبدیل متن به تصویر هستیم با این توضیح که متن سریال رحیل جزئیات خاصی دارد که حاصل طراحی ذهن تهیه کننده است و برای تصویری کردن آن حضور تهیه کننده به عنوان یک کارگردان مثمر ثمر بوده است.
شبکه سه سیما در میان شبکههای تلویزیونی جایگاهی خاص دارد و بخش عمدهای از جذب آگهی تلویزیون از طریق این شبکه صورت میگیرد چون انحصار پخش فوتبال را دارد. ممکن است بتوان بخشی از برنامههای چنین شبکهای را به آثار ایدیولوژیک محصول «دوستان و رفقا» اختصاص داد اما برای تداوم حیات این شبکه باید به تجربههای برنامهسازان باسابقه پیشین این شبکه ارج نهاد و فضایی را فراهم کرد تا در کنار برنامههایی که با هدف توجیه مسوولان بالا دستی ساخته میشود، آثاری مانند رحیل هم برای جلب نظر مخاطبان عادی و کف جامعه تولید شود.
نظر شما