به گزارش سلام نو روز ولادت چنین بانوی والایی که به شایسته ترین وجه از سوی حضرت امام خمینی(ره) به عنوان روز زن و روز مادر نامیده شد؛ جهت گیری بی نقص آن امام همام را در معرفی مسیر تعالی به بانوان نشان می دهد، که نه تنها به عنوان بزرگداشت مقام انسانی کامل، که به معنای ترسیم کننده حرکت زن ایرانی به سوی کمال متعالی، با محور قرار دادن شخصیت حضرت فاطمه (س) به عنوان «الگوی فاطمی» است.
پیام تبریک برای سالروز تولد حضرت امام خمینی (ره)
امروز گلبوته عشق شکفت و بلبل حدیثی تازه گفت: امروز پنجره های دیدگان ما، به تپشی شورانگیز روی آوردند و گوش هامان نغمه ای نو و دلکش را شنید. گفتند که آمده و گفتند که:
| مژده ای دل که دگر باد صبا باز آمد | هدهد خوش خبر از طرف سبا باز آمد |
| برکش ای مرغ سحر نغمه داوودی باز | که سلیمان گل از طرف هوا باز آمد |
و دل های آرزومند و جان های مشتاق ما، دستان خویش را به سمت آمدن نور، گشودند و سرودند که:
| خیر مقدم مرحبا ای طایر فرخنده دم | شادمان کردی مرا نازم تو را سر تا قدم |
زندگینامه حضرت امام خمینی (ره)
در مهرماه ۱۲۸۱، رادمردی «خمینی» نام، در خانه ای کاهگلی با دیوارهای نمور، در شهر خمین به دنیا آمد؛ انسانی شگرف با صولتی سترگ که در گستردگی افق محبتش و در پیوستگی تلالؤ ولایتش، راست قامتانی از منظومه عشق در کرانه جهاد طلوع کردند تا با موج شهادت، امتداد خط توحید را تضمین کنند.
آری، اول مهرماه روز میلاد خمینی و تاریخ پیدایی عشق است.
روز تولد مردی است که ما به فرمانش ظلمت را دریدیم و جان برکف، به صحنه های ایثار و شهادت شتافتیم و در این میعاد، اسماعیلهامان را به قربانی آوردیم.
روز تولد مردی است که نکهت گلواژه های کلامش و عطر جان بخش جمله های پیامش، آدمی را به یاد سخنان پر شور و انسان ساز امیر بیان و مولای پرهیزکاران، حضرت علی(ع) می اندازد.
امروز روز ولادت فرزانه ترین فریاد تاریخ و ماندگارترین یاد زمانه، خمینی بزرگ است. مردیم که سیاست بخشی از جهان را دگرگون کرد و آتش به حرمان بزرگترین ابرقدرت های جهانی زد.
عبادت و پرهیزگاری امام
درباره عبادت حضرت امام، آیة الله سید مصطفی خوانساری خاطره ای را بدین شرح نقل می کند: «یک سال در قم خیلی برف آمده بود، قریب پنج ـ شش ذرع [به طوری] که سیل آمد و نصف قم را برداشت. در همان موقع و در همان وضیعت، ایشان در نصف شب از دارالشفا می آمد مدرسه فیضه و به هر زحمتی بود یخ حوض را می شکست و وضو می گرفت و می رفت زیر مدرس مدرسه در تاریکی و مشغول تهجدش می شد... تا اول اذان و اول اذان می آمد مسجد بالاسر و پشت سر آقای حاج میرزا جواد ملکی به نماز می ایستاد و بعد برمی گشت و مشغول مباحثاتش می شد.»
صمیمیت و احترام امام به دیگران
بدون شک امام خمینی(ره) مرد استثنایی تاریخ، پس از انبیای عظام و معصومین(ع) و شاهکار خلقت بود. از این رو زندگی آن بزرگ، سراسر برای ما درس آموز است. یکی از درس هایی که از زندگی آن عزیز می گیریم، صمیمیت و احترام گذاردن به دیگران است. در این باره، خانم صدیقه مصطفوی چنین می گوید: «در دوران زندگیشان من تاکنون ندیدم یک مرتبه یک کسی را بلند صدا کند. اسم یک کارگرشان را هم سبک صدا نمی زدند و با احترام نام می بردند؛ اگر کاری و یا کسالتی پیدا می کردند خودشان شخصا به عیادت می رفتند و جویای حالشان می شدند و صمیمانه احوال پرسی می کردند که این کار حضرت امام خیلی آن ها را خوشحال می کرد.»
ساده زیستی امام و واکنش ایشان در برابر اسراف
یکی از نکاتی که امام به آن فوق العاده اهمیت می دادند، ساده زیستی بود. در مودر تلفن هایی که به دفتر ایشان می شد، فرموده بودند: «آقایان سعی کنید از کارهای تکراری و اسراف جلوگیری کنید و از افراط نیز بپرهیزید.»
وقتی ایشان لیوان آبی را می خوردند اگر آب لیوان به نصف می رسید بر روی آن تکه کاغذی می گذاشتند و بقیه آب لیوان را برای رفع تشنگی بعدی خود باقی می گذاشتند و یا اگر زخم یا جراحتی بر قسمتی از بدنشان وارد می آمد، دستمال کاغذی را به چند تکه تقسیم می کردند و تکه ای از آن را استفاده می کردند.
جاذبه معنوی امام
امام به سبب ارتباط مستحکمی که با خدا داشتند، از چنان جاذبه معنوی برخوردار بودند که حتی کسانی که در مادیات غرب فرو رفته بودند و در سایه سار حکومت های استبکاری می زیستند نیز مجذوب ایشان می شدند؛ برای نمونه روبین وود زورث کاریس، خبرنگار آمریکایی که در سال ۱۳۶۰ در حسینیه جماران با امام ملاقات کرده است، در این باره می نویسد: «.. زمانی که امام خمینی جایگاه را ترک کرد و مردم در سالن صف کشیده بودند، من لحظاتی ایستادم و به جایی که امام خمینی بر آن نشسته بود خیره شدم؛ چرا که آن مکان از تابش نیرویی روشن شد که هم اکنون در قلبم نهفته و همچنان می درخشد...» او در جای دیگر می نویسید: «وقتی امام خمینی از در، خارج می شد بار دیگر نسیم قدرت الهی وزیدن گرفت و نیروی عشق و هیبتی که بر آنجا احاطه داشت متجلی شد، ما نیز برخاسته و شتابان خود را به امام رساندیم... در این هنگام امام دست خود را برای مصافحه به سوی من دراز کردند. «در این زمان لرزش عجیب در دستانم ایجاد شد. به خاطر تأثیری که آن محیط بر من گذاشت زبانم به مدت ده یا پانزده ثانیه بند آمد، و نمی خواستم آن لحظه را که موجب تکامل وجودم شده بود از دست بدهم.»
نظم و برنامه ریزی امام
امام خمینی(ره) در زندگی، سخت معتقد به برنامه ریزی و نظم و انضباط بود. ساعات مشخصی از شبانه روز را به عبادت و ذکر حق و قرائت قرآن و دعا و مطالعه می پرداخت. قدم زدن و در همان حال ذکر خدا گفتن و اندیشیدن، جزئی از برنامه روزانه اش بود. او در حالی که عمرش به نود نزدیک شده بود، هنوز یکی از پرکارترین رهبران سیاسی جهان بود.
صفات برجسته امام
از صفات برجسته امام خمینی(ره) آن بود که سخنش تماما از سر اعتقاد و صداقت بود و خود، قبل از دیگران بدان عمل می کرد. زندگی و معیشت امام نمونه ای کامل از زهد و قناعت و ساده زیستی بود و این شیوه، تنها مربوط به دوران قبل از مرجعیت و رهبری او نمی شد، بلکه معتقد بود رهبر باید زندگیش همسان معمولی ترین قشر جامعه و حتی پایین تر از آن باشد.
میراث جاودان امام
بزرگترین میراث امام، حکومت جمهوری اسلامی است؛ نظامی مبتنی بر ولایت فقیه، استمرار راه انبیا و اولیای الهی و زمینه ساز ظهور حضرت صاحب زمان(عج). اگر ما وظیفه و رسالت خویش را در برابر این میراث عظیم و پر ارزش امام به درستی بشناسیم و بدان عمل کنیم و آن را برای نسل بعد بشناسانیم، بدون تردید نسل آینده نیز از سر شوق و اخلاص و با دل و جان از این میراث گرانمایه استقبال و حفاظت خواهند نمود.
مبارزه بی امان امام در مقابل ستمگران
امام خمینی(ره) نمونه بارز این حقیقت بود که مردان خدا جو از هیچ کس جز خدا نمی ترسند. او ترس از قدرت های پوچ و باطل را از دل توده های مسلمان و ستمدیده زدود و به ملت های ستم دیده و زجر کشیده آموخت که در مقابل ظلم و ظالم بپاخیزند و خود، سرنوشت و مقدرات خویش را به دست گیرند. شیخ حسن قناعتعلی، از علمای ترکیه در همین باره می گوید: «امام خیمنی(ره) مجاهدی خستگی ناپذیر بود و تا آخرین لحظات عمر با عزت خود، در برابر ظلم و ظالمین مبارزه بی امان و سر سخت انجام داد... یکی از تغییرات بسیار مهمی که امام خمینی(ره) در اذهان انسان قرن بیستم به وجود آورد، بازداشتن انسان ها از کرنش در برابر قدرت های شرق و غرب بود.»
قسم به شیوایی کلامش
سلام بر او و بر دیگر سلالکان حسین(ع) و بر آنان که در غدیر ولایتش غسل محبت نموده و از سبوی عشق او، شهد شهادت نوشیده اند و سلام بر او و بر همه رادمردان خط شرف و آزادگی که چون او را شناختند، سر به طاعتش گماشتند و بر پای پیمانی که از صبح «الست» امضا کرده بودند، ایستادند. قسم به شیدایی نگاهش و شیوایی کلامش که تا خون در بدن داریم در اعتلای پرچمی که او برافراشت، خواهیم کوشید و نام خمینی(ره) را در تمامی جهان و برای همیشه، فریاد خواهیم زد.
صحیفه نور
امام خمینی(ره) صحیفه ای از صحف نور بود. او از دیار سجود قدم به عرصه وجود نهاد و از سلسله بی پایان درس های حوزه صادق آل محمد(ص) برخاست تا پیوستگی حضور حجت، بر زمین باشد. هر کس او را نشناخت در زمره کسانی قرار می گیرد که «مردنش از نوع مردن جاهلیت است.»
زنده نگهداشتن یاد امام
زنده نگهداشتن یاد و نام مردان بزرگ تاریخ که سرنوشت ملتها را با اندیشه الهی و عزم پولادین خود رقم زده اند وظیفه همه انسان های قدرشناس و متعهد است. امام خمینی(ره) که با قیام الهی خود، در عصر غربت انسانیت و ظلمت جهل و کفر، بت ها را شکت و دریچه های نور را به روی انسان های دردمند و منتظر گشود، در زمره این بزرگ مردان است. و بر همه دلسوزان هدایت نسل هاست که با شناخت ابعاد وجودی او، یاد و نام آن باطل کُش را همواره در دلها زنده نگه دارند.
یادگار امام خمینی(ره)
انقلاب اسلامی، یادگار امام خمینی(ره) است؛ انقلابی که بعد از پیامبر اسلام(ص) و برخی ائمه اطهار(ع) هیچ یک از رهبران دینی موفق به ایجاد آن نشده بودند؛ و حکومتی که دین را در تمامی بخش ها و نهادهای اجتماعی جاری ساخت.
امام خمینی(ره) و ادای تلکیف شرعی
دیدگاه تکلیف گرایی و ادای وظیفه شرعی از جمله امور روشنی است که در سیره ائمه اطهار(ع) مطرح است. آنان قدمی بر نمی داشتند مگر این که با آن تکلیفی انجام می شد و یا حکمی از احکام الهی به اجرا در می آمد. امام خمینی(ره) که بزرگترین احیاگر مکتب اهل بیت به شمار می رود، این گونه بود. ایشان در هر لحظه، خود را مکلف می دید و در اکثر پیام هایش آن را گوشزد می کرد و می فرمود: «ما نباید نگران باشیم که مبادا شکست بخوریم. باید نگران باشیم که مبادا به تکلیف عمل نکنیم. نگرانی ما از خود ماست. اگر ما به تکالیفی که خدای تبارک و تعالی برای ما تعیین کرده عمل بکنیم؛ باکی از این نداریم که شکست بخوریم، چه از شرق و چه از غرب، چه از داخل و چه از خارج، و اگر به تکلیف خودمان عمل نکنیم، شکست خورده هستیم. خودمان، خودمان را شکست داده ایم.»
مبادا کلام امام را فراموش کنیم
اماما! تو زنجیر اسارت را از گردن یکایک ایرانیان و بلکه مسلمانان و آزاداندیشان جهان گشودی؛ تو قفل اسارتگاه جان را شکستی؛ اندیشه ها را متحول ساختی و اسلام عزیز را که تنها نامی از آن در لابلای کتاب ها باقی مانده بود، زنده ساختی؛ تو در عصر غربت انسان و کسادی بازار ایمان، راهنما و آموزگار انسان های گریز پا و سرگردان گشتی. با کلام نورانی ات، خود را یافتم و نیز اسوه و الگوی راستین خود را. پس مبادا کلام او را فراموش کنیم که فرمود: پشتیبان ولایت فقیه باشید، تا به مملکت شما آسیبی نرسد.
زندگی امام خمینی ره به قلم خود
بسمه تعالی
به حسب شناسنامه شماره ۲۷۴۴ تولد ۱۲۷۹ شمسی در خمین. اما در واقع ۲۰ جمادی الثانی ۱۳۲۰ هجری قمری، تاریخ قطعی تولد ۲۰ جمادی الثانی مطابق اول مهر ۱۲۸۱ شمسی است.
نام خانوادگی: مصطفوی
پدر: آقا مصطفی
مادر: خانم هاجر - دختر مرحوم آقا میرزا احمد مجتهد خوانساری الاصل و خمینی المسکن. صدور در گلپایگان به وسیله صفری نژاد رئیس اداره آمار ثبت گلپایگان.
در خمین در مکتبخانه مرحوم ملّا ابو القاسم تحصیل شروع و نزد مرحوم آقا شیخ جعفر و مرحوم میرزا محمد (افتخار العلماء) درسهای ابتدایی، سپس در خلال آن نزد مرحوم حاج میرزا محمد مهدی (دایی) مقدمات شروع و نزد مرحوم آقای نجفی خمینی منطق شروع و نزد حضرتعالی «۱» ظاهراً «سیوطی» «۲» و «شرح باب حادی عشر» «۳» و منطق و مسلماً در «مُطَوّل» «۴» مقداری.
در اراک که سنه ۱۳۳۹ قمری برای تحصیل رفتم نزد مرحوم آقا شیخ محمد علی بروجردی «مطوّل» و نزد مرحوم آقا شیخ محمد گلپایگانی «منطق» و نزد مرحوم آقا عباس اراکی «شرح لمعه» «۵» پس از هجرت به قم به دنبال هجرت مرحوم آیت الله حاج شیخ عبد الکریم - رحمة الله علیه - ظاهراً هجرت ایشان رجب ۱۳۴۰ قمری بود، هجرت آیت الله حائری به قم، رجب ۱۳۴۰ و نوروز ۱۳۰۰ شمسی است- تتمه «مطوّل» را نزد مرحوم ادیب تهرانی موسوم به آقا میرزا محمد علی و «سطوح» «۶» را نزد مرحوم آقای حاج سید محمد تقی خوانساری مقداری یا بیشتر نزد مرحوم آقا میرزا سید علی یثربی کاشانی تا آخر «سطوح» و با ایشان به درس خارج مرحوم آیت الله حائری حاج شیخ عبد الکریم می رفتیم و عمده تحصیلات خارج نزد ایشان بوده است و فلسفه را مرحوم حاج سید ابوالحسن قزوینی و ریاضیات، «هیئت»، «۷» حساب نزد ایشان و مرحوم آقا میرزا علی اکبر یزدی «۸» و عمده استفاده در علوم معنوی و عرفانی نزد مرحوم آقای آقا میرزا محمد علی شاه آبادی بوده است.
پس از وفات مرحوم آقای حائری با عده ای از رفقا بحث داشتیم تا آنکه مرحوم آقای بروجردی - رحمه الله - به قم آمدند برای ترویج ایشان به درس ایشان رفتم و استفاده هم نمودم و از مدتها قبل از آمدن آقای بروجردی عمده اشتغال به تدریس «معقول» «۹» و «عرفان» و سطوح عالیه اصول و فقه بود. پس از آمدن ایشان به تقاضای آقایان مثل مرحوم آقای مطهری به تدریس خارج فقه مشغول شدم و از علوم عقلیه بازماندم و این اشتغال در طول اقامت قم و مدت اقامت نجف مستدام بود، و پس از انتقال به پاریس از همه محروم و به امور دیگر اشتغال داشتم که تا کنون ادامه دارد.
نام عیال این جانب خدیجه ثقفی معروف به «قُدس ایران» متولد ۱۲۹۲ شمسی، صبیه حضرت آقای حاج میرزا محمد ثقفی تهرانی. تاریخ ازدواج ۱۳۰۸، فرزند اول:
مصطفی، متولد ۱۳۰۹ شمسی، سه دختر در قید حیات با یک پسر: احمد متولد ۱۳۲۴، دختران به ترتیب سن: صدیقه، فریده، فهیمه، سعیده و بعد از احمد: لطیفه، آخرین فرزند در حیاتِ احمد.
نظر شما