سلام نو _ سرویس گردشگری: روستای اعجاب انگیز میمند روستایی در میان صخره‌هاست که هزاران سال قدمت دارد.
مردم در آن زمان خانه‌هایی را در دل سنگ‌ها و صخره‌ها به دست خود کنده و در آن پناه گرفته‌اند. به همین دلیل روستای دست کند هم نام دیگر آن است.
از طرفی گفته می‌شود به دلیل این که مردم منطقه قبل از زرتشت مهرپرست بوده‌اند، شروع به کندن کوه و صخره‌ها کرده‌اند.
از نظر آن‌ها کوه پدیده‌ای مقدس بود، بنابراین عبادتگاه‌هایی در دل آن برای انجام مراسم روحانی و عبادت‌های خود کنده کاری کرده‌اند.
دخمه‌هایی که در دل کوه‌ها ساخته شده، هر کدام در اندازه‌های مختلف هستند که به معنای کاربردهای مختلف هر کدام تعبیر شده است.
در میان برخی دخمه‌ها راهرو و اتاق دیده می‌شود. حتی برخی از آن‌ها مشابه طویله‌های امروزی هم هستند.
برخی از دخمه‌ها نیز دیوارهای سیاهی دارند که نشان دهنده وجود تنور و پخت و پز نان است.
همه این‌ها نشان می‌دهد انسان‌هایی برای مدت طولانی در این دخمه‌ها و در دل کوه زندگی می‌کردند.
میمند یعنی چه
در گوشه گوشه ایران روستاهای شگفت‌انگیز و تماشایی فراوانی وجود دارد که می‌تواند مقصد سفری خاص و به‌یادماندنی باشد.
یکی از این مکان‌های دیدنی و اعجاب‌آور میمند نام دارد. روستایی تاریخی که به‌دلیل داشتن معماری صخره‌ای دستکند و اسرارآمیز، شناخته شده و معروف است.
روستای تاریخی میمند با وسعت ۴۲۰ کیلومتر مربع یکی از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین روستاهای دستکند ایران و جهان محسوب می‌شود که همچنان زندگی در آن جریان دارد و مردمانش بسیاری از سنت‌های پیشنیان خود را حفظ کرده‌اند.
این روستا در سال ۱۳۹۴ به‌عنوان نوزدهمین اثر جهانی ایران در میراث جهانی سازمان یونسکو به ثبت رسیده است.
میمند همیچنین به‌عنوان هفتمین منظر فرهنگی- طبیعی و تاریخی در جهان در سال ۱۳۸۴ نخستین جایزه جهانی ملینا مرکوری را به دست آورد. این جایزه هر دو سال یک‌بار از سوی دولت یونان و با همکاری مجامع فرهنگی بین‌لمللی مانند یونسکو و ایکوموس (شورای حفاظت از بناها و محوطه‌های تاریخی) به آثاری اهدا می‌شود که دارای شرایط و ضوابط فرهنگی، طبیعی و تاریخی منحصربه‌فرد باشند.
در مورد وجه تسمیه روستای میمند تعابیر متعددی وجود دارد. عده‌ای معتقدند، واژه میمند ترکیبی از دو واژه «می» و «مند» است که می به شراب و مستی اشاره دارد.
از آنجایی که این روستا قبل از اسلام شکل گرفته، مردان این نواحی می می‌نوشیده‌اند و مست می‌شدند و خانه‌های روستا را در اثر مستی می‌کنده‌اند که به همین دلیل نام آن را میمند گذاشته‌اند.
عده‌ای دیگر نام میمند از میمنت و مبارکی گرفته شده است. در روایات هم آمده که مردمان این روستا از میمند استان فارس به این ناحیه مهاجرت کرده و با اقامت در این مکان نام منطقه خود را برای آن انتخاب کردند.
فاصله کرمان تا میمند
برخی از روستاهای کشورمان ایران دارای ویژگی‌های خاصی هستند و از نظر گردشگری و تاریخی اهمیت فراوانی دارند.
یکی از این روستاها، روستای دست کند میمند بوده که در فهرست میراث جهانی نیز به ثبت رسیده است.
این روستا در ۳۸ کیلومتری شهرستان شهربابک استان کرمان قرار داشته و از نظر جغرافیایی بین شهرهای سیرجان، رفسنجان و انار قرار گرفته است.
فاصله این روستا تا کرمان در حدود ۲۱۵ کیلومتر است.
برای رفتن به روستای زیبای میمند مسیرهای زیادی وجود دارد. یکی از آن‌ها جاده کرمان به رفسنجان است.
از طریق این مسیر شما باید به کرمان و پس از آن به رفسنجان بروید.
سپس مسیر رفسنجان تا شهربابک را طی کنید و بعد مسیر ۳۸ کیلومتری شهربابک تا میمند را پیش رو خواهید داشت.
البته اگر از شهرهای شمال یا شمال غربی کشور قصد سفر به این روستا را دارید بهتر است برای رسیدن به شهربابک از شهرهای یزد و انار عبور کنید.
این روستا بین شهرهای شهر بابک، سیرجان، رفسنجان و انار قرار گرفته است. میمند از توابع بخش مرکزی شهربابک به شمار می‌رود و با این شهر ۳۸ کیلومتر فاصله دارد.
- موقعیت جغرافیایی: ۵۵ درجه و ۲۵ دقیقه طول جغرافیایی؛ ۳۰ درجه و ۱۶ دقیقه عرض جغرافیایی
- فاصله روستای میمند تا کرمان: ۲۱۵ کیلومتر
- آدرس روستای میمند: ۳۸ کیلومتری شمال شرقی شهربابک
شغل مردم روستای میمند
شیوه زندگی مردمان روستای میمند از گذشته تا به امروز تقریبا به‌شکل سنتی در جریان است.
مردمان این روستا کوچ‌نشینانی هستند که با کشاورزی و دامداری روزگار می‌گذرانند و میان اقامتگاه‌های تابستانی و زمستانی خود در فصول مختلف سال در حرکت هستند و میمند سکونت‌گاه زمستانی آن‌ها محسوب می‌شود.
مردمان روستای میمند، کوچ‌نشینانی هستنند که برای اقامت زمستانه به میمند می‌آیند
اهالی این روستا در فصل‌های گرم سال در دشت به دامداری مشغول هستند. در ماه‌های سرد به روستا کوچ می‌کنند و به کشاورزی و باغداری می‌پردازند.
وجود رودخانه فصلی و تعدادی قنات به‌همراه چشمه موجب رونق کشاورزی در این منطقه شده است.
ساخت صنایع‌دستی مانند نمدمالی، فرش‌بافی، گلیم‌بافی و سبدبافی در گذشته مرسوم بوده است که امروزه رونق چندانی ندارد.
البته قالی‌بافی در این روستا همچنان رایج است و بافته‌های آن‌ها از بهترین قالی‌های استان کرمان به شمار می‌روند.
ساکنان روستای میمند بسیاری از آداب و رسوم پیشنیان خود را همچنان حفظ کرده‌اند.
به‌گونه‌ای که حتی در زبان و گویش آن‌ها هنوز از کلمات پهلوی ساسانی استفاده می‌شود.
یکی از مراسم‌های این روستا که در ماه محرم انجام می‌شود و شاید ریشه در اعتقادات گذشته مردمانش دارد، جوش‌زنی یا سینه‌زنی است.
این شیوه عزاداری در شهر بابک هم انجام می‌شود که با نوع میمندی آن کمی تفاوت دارد؛ اما اساس عزاداری در هر دو یکسان است.
در این مراسم مردم عزادار با دست چپ کمر فرد کناری خود را محکم گرفته و یک حلقه دایره‌ای ایجاد می‌کنند.
عزاداران ضمن حرکت دایره‌وار، دو قدم به عقب رفته و سپس یک قدم به جلو می‌گذارند و هم‌زمان با این حرکت زنجیره‌ای، اشعار مذهبی نوحه خوان را پاسخ داده و با دست راست به سینه خود می‌کوبند.
در مراسم جوش زنی شهربابکی‌ها، مردم عزادار یک قدم به عقب و سپس یک قدم به جلو می‌گذارند.
نظر شما