سلام نو – سرویس اجتماعی: این شب‌ها دعواهای ادامه‌دار و سریالی جواد خیابانی و خداد عزیزی یکی از عناصر جدا نشدنی مسابقات جام ملت‌های آسیا است، دعواهایی که می‌توان آن را دعوای دو آدم پراشتباه با هم دانست که در یک چیز مشترکند: عطش دیده شدن!
ما با دو آدم پر اشتباه طرف هستیم که هر دو توهم خود حق‌پنداری دارند. جواد خیابانی قانون مسابقات درباره صعود تیم سوم یا آمار سایت‌های معتبر دنیا را قبول نمی‌کند و خداد عزیزی گمان می‌کند چونی بازیکن خوبی بوده و هر حرفی که درباره فوتبال بزند چونان وحی منزل بدون غلط است و همه باید آن را بپذیرند.
واقعیت این است که در دعوای خداد و خیابانی ما شاهد جدال حق و باطل نیستیم بلکه شاهد جدال دو انسان هستیم که هر کدام به‌گونه‌ای به جهل خود افتخار می‌کنند و آن را حقیقت می‌پندارند.
البته اجازه دهید یک احتمال کوچک اما مهم را از یاد نبریم و آن عطش دیده شدن است. این روزها دیده شدن به خصوص در شبکه‌های اجتماعی مهم است و هم در تلاش هستند تا در اینستاگرام، تلگرام یا هر شبکه اجتماعی دیگر وایرال شوند. یکی از راه‌های وایرال شدن هم اشتباهات از پیش برنامه‌ریزی شده و دعواهای ساختگی است.
احتمالا تعجب می‌کنید چرا جواد خیابانی که سال‌ها جلوی دوربین بوده یا خدادی که در مرکز توجه ملی قرار داشته است همچنان دنبال دیده شدن هستند. جواب به این سوال ساده است.عطش دیده شدن در انسان معمولا سیرناپذیر است، به خصوص اگر به دیده شدن خو گرفته باشد.
بحث و جدل بد نیست، دلگیر شدن در این فضا طبیعی و تمایل به دیده شدن هم گریز ناپذیر است، اما مسئله اینجا است که در هیچ کجای چنین فرایند نباید به مخاطب بی‌احترام کرد. بحث‌های کودکانه خیابانی و خداد مصداق بی‌احترامی به مخاطب است چون بحث‌هایی غیرحرفه‌ای و سطح پایین است که نه به دانش فنی مخاطب اضافه می‌کند و نه بامزه و سرگرمی کننده است.
با این همه بعید به نظر می‌رسد تغییر در روند خیابانی و خداد رخ دهد و در بهترین حالت تنها کمی از دعوای آن‌ها کاسته خواهد شد. خیابانی سال‌ها است که با مدعیاتی چون سابقه گزارشگر و تسلط بر زبان انگلیسی روی اشتباه‌های خود در حوزه گزارشگری و اجرا تاکید دارد. اشتباهات و سوتی‌های او نیز به روالی مرسوم تبدیل شده که ظاهرا آقا جواد به آن مفتخر است.
تکلیف خداد هم مشخص است. او هر چند زننده یکی از مهم‌ترین گل‌های فوتبال ایران است، اما پس از مربی شدن کارنامه‌ای ضعیف و جنجالی داشته که جز حاشیه هیچ افتخار دیگری نصیب او نکرده است. باید اعتراف کرد او این سال‌های جلوی دوربین برنامه‌های مختلف سرگرم‌کننده و موفق‌تر بوده تا دنیای فوتبال.
نظر شما