سلام نو _ سرویس گردشگری: روستای میاندره در فاصله ۱۷ کیلومتری گرگان و ۱۰ کیلومتری کردکوی قرار دارد و با چشماندازهای طبیعی خود، بهعنوان یکی از جاذبه های گردشگری کردکوی به شمار میرود.
این روستا در میان یک دره واقع شده است و از جنوب به رشته کوههای البرز، از جنوب غربی به کوههای درازنو و جهاننما، از شمال به بندر ترکمن و خلیج گرگان، از شرق به گرگان و از غرب به کردکوی منتهی میشود.
علاوه بر جنگل و کوه، این روستا با برخورداری از رود و چشمه مقصدی عالی برای گردشی یکروزه است. بازدید از جنگلهای میاندره با استفاده از ماشین از داخل روستا امکانپذیر نیست.
برای این کار باید از جنگل روستای شموشک عبور کنید. در کنار جذابیتهای طبیعی، خانههای قدیمی جا گرفته در بافت میاندره میتواند برای گردشگران علاقمند به بناهای تاریخی جالب باشد.
میاندره؛ روستایی فوقالعاده دیدنی در کردکوی
میاندره، روستایی در دهستان سدن رستاق شرقی بخش مرکزی شهرستان کردکوی استان گلستان ایران است.
در چهار جهت روستا دارای دره های عمیقی بوده و هم اکنون دره جنوبی قسمت اعظم آن پر شده است در شمال آن یک حمام قدیمی بوده که بنای آن از ساروج و خشت و دارای چهار تاقچه گنبدی شکل بوده و در داخل آن یک قسمتش رخت کن و در وسط آن یک حوضی قرار داشته و وقتی از حمام بیرون می آمدن پای خود را داخل آب سرد می شستند در داخل حمام دو حوض بزرگ (خزینه) وجود داشت که در یک حوض بصورت عموم در آن استحمام می کردند و در حوض دومی برای شستشوی کامل به آنجا که آبش تمیزتر بود میرفتند و معمولا آب آن گرمتر از حوض اول بود و کتیبهای داشته که ساخت آن به دوره سلجوقی میرسید متاسفانه تمام آثار این حمام از بین رفته و سنگ کتیبه آن روی کوچههایی که در زیر حمام جدید ساخته شده قرار دادند این روستا دارای ۴ برنجکوبی که انرژی کوبیدن آن بوسیله آب گرفته میشد و به آن نیز آبدنگ (اودنگ) میگفتند.
هر وقت برای کوبیدن برنج به کارگاه برنج کوبی می رفتند به زبان محلی می گفتند بوریم اودنگ سر. و نیز دو آسیاب آبی که یکی از آنها مشترک با روستای کلامو بوده است (روستای کلامو مردمان شان اکثرا داری گاو (گالش) و گوسفند بودند و لباسشان از موی گوسفند و کلاه نیز از مو بوده (دارای کلاه مویی بودن) و به همین دلیل به آنها کلاه مویی می گفتند این روستا تا سال ۱۳۲۵ دایر بوده و از این سال بدلیل مهاجرت مردمش به روستاهای اطراف نظیر میاندره، دنگلان،کردخیل (این روستا هم از سال ۱۳۵۰ تخریب شد و مردمش هجرت کردند) زراع محله، ایلوار، بالاجاده و نیز در بعضی از خانه های روستایی که رضاشاه در دو طرف جاده اصلی تهران به گرگان و مشهد ساخته بود اسکان دادند.
روستای میاندره در اوایل انقلاب رشد و رونق خوبی پیدا کرد این روستا در دوران صفویه و زندیه هم دارای رشد خوبی بوده تا جایی که علمای بزرگی از قبیل میر سید شریف جرجانی که دارای کراماتی بوده از روستای پیشین کلاته یساقی به این روستا مهاجرت نمود و در دوره صفویه که اصفهان محل درس و بحث علمای بزرگ شد به آن شهر مهاجرت نمود و هم اکنون قبر این عالم بزرگ در اصفهان است و نیز میرزا مهدی خان استرابادی که از علما و اندیشمندان و تاریخ نویسان دوره افشاریه و مخصوصا نادرشاه افشار بوده در این روستا اقامت کرد و کتاب دره نادری و جهان گشای نادری از او می باشد و دیگر علمای دیگر نظیر آخوند بابا شیخ رضا جلالی(ساکن میاندره) و نیز شیخ رضا تیمورتاش (تمرتاش) از بزرگان زمان صفویه بود از روستای قاسم آباد(این روستا در سال ۱۳۰۰ تخریب شد) در دو کیلومتر روستای میاندره قرار داشت به این روستا هجرت کردند بعضی از علما هم به دلیل نا امنی آخر دوره قاجاریه (قدرت گرفتن خانها) و حمله ترکمن ها، به شهرهای بزرگ مثل تهران مهاجرت کردند از قبیل شیخ حسینعلی تمر تاش(تیمور تاش).
مردم روستای میاندره اکثرا از قومیت طبری هستند و به زبان طبری سخن میگویند.
لهجه مردم میاندره یکی از لهجههای دوازدهگانه زبان طبری میباشد که در شرق این منطقه زبانی قرار دارد.
ویژگیهای جالب میاندره
شکل فضایی روستا:
این روستا ( کردچمن ) بر اثر بارندگی در سالهای متمادی و داشتن شیب ملایم این کانالها تبدیل به دره شده و به میاندره تغییر نام یافت. با توجه به ارتقای روستاهای استان و بهره مندی از بسیاری امکانات چهره روستا های استان گلستان تغییر پیدا کرده است و روستای میاندره نیز از این امر مستثنی نیست.
در این روستا بسیاری از خانه های قدیمی جای خود را به خانه های چند طبقه داده است تا چهره مدرنیته در این روستا بخوبی نمایان باشد، اما در این میان هنوز هم مکان ها و خانه ها یی از روستا هستند که چهره و بافت قدیمی خود را حفظ کردند.
طبیعت روستا:
در کنار جنگل و رشتهکوه، رودخانههای زلالی وجود دارد که آب روستا را تامین میکند. گویی خدا زیبایی را در این روستا به تصویر کشیده و خلاصه کرده است. اگر در فصل تابستان به میاندره سفر کنید میوههای جنگلی متنوعی خواهید دید.
از یک سو گلهای کوهی و خودرو با رنگهای بنفش و زرد و از سویی دیگر پرندگان کوچک مهاجری که با گرم شدن هوا به منطقه مهاجرت میکنند دیدنی خواهد بود. شغل اکثریت ساکنین این آبادی کشاورزی بوده و سبک زندگی شان سنتی است.
این بهشت پنهان با داشتن جاذبه های گردشگری فراوانش به یکی از مناطق دیدنی و توریستی در استان گلستان بدل شده است.
نظر شما