به گزارش سلام نو آنطور که ایسنا نوشته است مهندسی، علم و ریاضیات را برای غلبه بر مشکلات مشترک با استفاده از منابعی که طبیعت و فناوری فراهم میکند، ترکیب میکند. برجستهترین مهندسان تاریخ، نحوه تفکر، نحوه سفر، نحوه برقراری ارتباط و چگونگی زندگی راحتتر به عنوان یک جامعه را متحول کردهاند.
از دوران باستان تا به امروز، مهندسی شاهد پیشرفتهای بزرگی بوده است. ابتدا در عصر باستان، با پیشرفتهای در ریاضیات، علوم و معماری، سپس در دوره رنسانس که مردم شروع به تجدید نظر در حکمتهای مرسوم کرده و جایگاه انسان را در جهان زیر سوال بردند. در دوران ویکتوریا، مهندسی با ظهور روشهای جدید تولید و غنایم استعمار، شرایط را برای عصر سفرهای فضایی و فناوری دیجیتال امروزی فراهم کرد.
این مهندسان با دستاوردهای مهم خود تاثیری عمیق بر نسلهای بعدی داشتهاند.
ارشمیدس
بزرگترین اصول سیاسی، ریاضی و مهندسی در دوران باستان توسط اندکی مهندسان میراثی بزرگتر از ارشمیدس خلق شدند. ارشمیدس، ریاضیدان، ستارهشناس، فیزیکدان، مهندس و مخترع مشهور، اصول پراستفاده ریاضیات را کشف کرد و چندین اختراع مفید را به نام خود به ثبت رساند.
ارشمیدس در حدود ۲۹۰ سال پیش از میلاد در سیراکیوز، سیسیل (که در آن زمان مستعمره یونان بود) به دنیا آمد. او در تبدیل ایدههای خود به کاربرد عملی مهارت داشت و پس از تحصیل در مرکز فکری اسکندریه مصر، در کنار ریاضیدان برجسته اراتوستن، برای طراحی ماشینهای جنگی شناخته شد.
اختراعات ارشمیدس شامل منجنیقها، یک پنجه غولپیکر که میتوانست کشتیهای رومی را از دل اقیانوس برداشته و آنها را روی صخرهها بکوبد، و یک سیستم از آینهها که میتوانست پرتوهای خورشید را روی کشتیها متمرکز کند و ملوانان آنها را کور کرده و آنها را به آتش بکشد، بودند. با این حال، اختراعات ماندگار ارشمیدس ماهیت کاربردیتر و آموزشیتری داشتند.
اختراعات بعدی او شامل پیچ ارشمیدس بود، یک دستگاه چرخشی که میتوانست آب را از طریق یک لوله برای آبیاری و اهداف دیگر بالا بکشد. او همچنین یک مدل کارآمد را ابداع کرده است که حرکات سیارات در منظومه شمسی را بازسازی میکند. از این رو، تصور میشود که ارشمیدس مکانیسم آنتیکیترا، اولین کامپیوتر آنالوگ شناختهشده را طراحی کرد که در اوایل قرن بیستم توسط غواصان کشف شد.
ارشمیدس بزرگ در طی غارت سیراکوز توسط ارتش روم در سال ۲۱۲ پیش از میلاد درگذشت. اگر چه اطلاعات زیادی از او به عنوان یک انسان در دست نیست، اما میراث او به عنوان یکی از مهمترین مهندسان و ریاضیدانانی که تا به امروز روی زمین قدم گذاشتهاند، تا به امروز ادامه دارد.
لئوناردو داوینچی
دوره رنسانس را با تواناییهای چشمگیر خود به عنوان یک نقاش، معمار، مجسمهساز و مهندس تعریف کرد. او در ۱۵ آوریل ۱۴۵۲ در شمال ایتالیا به دنیا آمد. اگرچه بیشتر به خاطر آثار هنری نمادینش مانند مونا لیزا و شام آخر شناخته میشود، اما این علاقه و استعداد هنری نتیجهٔ علاقهی بیپایان او به دنیای اطراف بود. برای لئوناردو، هنر و علم اهمیت یکسانی داشتند و قدرت مشاهدهاش منجر به ایدههای جذاب بسیاری در زمینهٔ مهندسی شد.
با حمایت مالی از چهرههای برجستهٔ آن دوران، از جمله دوک میلان، خانواده مدیچی و پاپ لئو دهم، داوینچی اجازه داشت تا عشق خود به مهندسی را دنبال کند. او انواع ماشینها را اختراع کرد و کاربردهای زیادی برای اهرمها و موتورهای چرخدار در طول زندگی خود کشف کرد. این دستگاهها اغلب در زمان او منحصر به فرد بودند و موضوعات مختلفی را پوشش میدادند. به عنوان مثال، او یک بادسنج برای اندازهگیری سرعت باد، یک پیچ هوایی که پیشدرآمد هلیکوپتر مدرن بود، توپهای چندلولهای، یک مکانیزم ساعت دقیقتر از ساعتهای آن زمان، تجهیزات شنا در زیر آب و یک چترنجات اختراع کرد. دو مورد از مشهورترین اختراعات او، ایدههای او برای یک ماشین پرنده ابتدایی و یک گاری خودران بود که نمونههای اولیه هواپیما و خودرو را حدود ۴۰۰ سال پیش نشان میداد.
اختراعات لئوناردو در طول عمر او به ندرت به نسخههای عملی منتهی شدند و بیشتر حجم عظیم کارهای او در طول قرنها مفقود شدند. با این حال، این ایدهها الهامبخش مهندسان بیشماری شدند که از آنها استفاده میکردند، و دستاوردهای او به عنوان یک گام تکاملی مهم به سمت شیوههای مهندسی مدرن عمل کرد.
نظر شما