به گزارش سلام نو، چشم انسان دارای سه نوع گیرنده رنگ است؛ آبی، سبز و قرمز. اما این به ما امکان میدهد میلیونها رنگ حاصل از ترکیب آنها را ببینیم.
در حالی که حیوانات دارای چشمانی با انواع گیرنده رنگ هستند.
گربهها نمیتوانند رنگ قرمز و سبز را تشخیص دهند و دنیا برای آنها قهوهای، آبی و زرد است. گستره دید آنها بیشتر از ما است بنابراین بیشتر میتوانند نقاط مختلف محیط اطرافشان را ببینند.
گربهها 6 برابر بهتر از ما در تاریکی میبینند.
ستارههای دریایی دارای نقاط چشمی هستند که نمیتوانند جزئیات زیادی را ببینند. این نقاط چشم در نوک هر یک از بازوهای ستاره دریایی قرار دارند.
چشم ماهیها گیرنده فرابنفش دارد. آنها دنیا را به رنگهای سبز ، آبی و قرمز میبینند.
کبوتران نیز بینایی خاصی دارند. آنها میتوانند همه جزییات ریز را ببینند. مثلا در هنگام نگاه کردن به یک جاده ما تنها جاده و آسفالت را می بینیم در حالیکه آنها میتوانند همه ترکهای ریز روی آن را هم ببینند.
چشم اسبها میدان دید وسیعی در حدود ۳۵۰ درجه برای آنها فراهم میکند. این به آنها امکان میدهد تقریباً همه اطراف خود را ببینند، به جز یک نقطه کور کوچک مستقیماً در پشت آنها و یک ناحیه باریک در جلوی بینی خود.
مگسها هزاران گیرنده بینایی دارند که در مجموع میتوانند میدان دید وسیعی را ایجاد کنند. آنها دنیا را به صورت تصویر آهسته میبینند.
مارمولکها دارای دید عالی در شب هستند. چشمان آنها میتواند در شب ۳۵۰ بار بهتر از انسانها ببینند.
چشمان آفتابپرستها میتواند مستقل از یکدیگر حرکت کند، که چشم انداز ۳۶۰ درجهای به آنها میدهد.
اینجاست که گفته میشود هر کسی دنیا را از چشم خود میبیند.
نظر شما